Hud (Hud)
- Dinləmək
-
-
Əsli
-
فَلَمَّا رَأَىٰ أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۚ قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمِ لُوطٍ
-
Oxunuşu
-
фəлəммəə рō`əə əйдийəhум лəə тəсылю илəйhи нəкирōhум вə`əуджəсə минhум хыыфəh, ќōōлюю лəə тəхōф иннəə урсильнəə илəə ќōуми люют
-
Когда же увидел [Авраам], что руки их не дотрагиваются до неё (до еды), не признал он их, [посчитав чужими], и почувствовал к ним страх. Сказали [посланцы]: «Не бойся! Поистине, мы посланы к народу Лота».
-
Beləliklə, elə ki, onların əllərinin ona (yeməyə) çatmadığını (uzanmadığını) gördü, onları yad bildi və qəlbində onlardan bir qorxu duydu. Onlar dedilər: «Qorxma, həqiqətən, biz (Allah tərəfindən) Lut qövmünə (onları məhv etmək üçün) göndərilmiş (mələklərik)ik».
-
But when he saw their hands not reaching for it, he took them amiss and felt a fear of them. They said, ‘Do not be afraid. We have been sent to the people of Lot.’