Bəqərə (İnək)
- Dinləmək
-
-
Əsli
-
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا ۚ فَإِن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ ۖ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْأَمُوا أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا ۖ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِن تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
-
Oxunuşu
-
йəə əййуhəəль-лəз̃иинə əəмəнуу из̃əə тəдəəйəŋŋтумм-бидəйнин илəə əджəлимм-мусəммəн фəəктубууh, вəльйəктуб-бэйнəкум кəəтибумм-би-ль-'əдль, вəлəə йə`бə кəəтибун əй-йəктубə кəмəə 'əльлəмəhул-лаh, фəльйəктуб вəльйумлилиль-лəз̃ии 'əлэйhиль-həќќу вəльйəттəќиль-лəhə рōббəhу вəлəə йəбхōс минhу шэй`ə, фə`иŋŋ-кəəнəль-лəз̃ии 'əлэйhиль-həќќу сəфииhəн əу дō'иифəн əу лəə йəстəтыы'у əй-йумильлə hувə фəльйумлиль вəлиййуhу би-ль-'əдль, вəəстəшhидуу шəhиидəйни мир-риджəəликум, фə`иль-лəм йəкуунəə рōджулəйни фəрōджулюу-вəəмрō`əтəəни миммəŋŋ-тəрдōунə минəш-шуhəдəə`и əŋŋ-тəдыльлə иhдəəhумəə фəтуз̃əккирō иhдəəhумəəль-ухрōō, вəлəə йə`бəш-шуhəдəə`у из̃əə мəə ду'уу, вəлəə тəс`əмуу əŋŋ-тəктубууhу сōґиирōн əу кəбиирōн илəə əджəлиh, з̃əəликум əќсəту 'иŋŋдəл-лаhи вə`əќвəму лиш-шəhəəдəти вə`əднəə əльлəə тəртəəбуу, ильлəə əŋŋ-тəкуунə тиджəəрōтəн həəдырōтəн тудиируунəhəə бэйнəкум фəлэйсə 'əлэйкум джунəəhун əльлəə тəктубууhəə, вə`əшhидуу из̃əə тəбəəйə'тум, вəлəə йудōōррō кəəтибуу-вəлəə шəhиид, вə`иŋŋ-тəф'əлюю фə`иннəhу фусууќумм-бикум, вəəттəќуул-лаh, вəйу'əллимукумул-лаh, вəл-лаhу бикулли шэй`ин 'əлиим
-
О те, которые уверовали! Когда даёте друг другу долг на срок назначенный, то записывайте его. И пусть записывает между вами писарь по справедливости, и пусть не отказывается писарь писать так, как научил его Аллах, и пусть пишет, и пусть диктует тот, на котором обязательство [вернуть долг], и пусть остерегается он [гнева] Аллаха, Господа своего, и пусть не приуменьшает из него ничего. Если же будет тот, на котором обязательство [выплатить долг], слабоумным или слабым или не может диктовать [сам], то пусть диктует попечитель его по справедливости. И попросите свидетельствовать двух свидетелей из мужчин ваших. А если не будет двух мужчин, то — [одного] мужчину и двух женщин из тех, [которыми] довольны вы как свидетелями: [если] собьётся [и забудет] одна из них (свидетельниц), то напомнит ей другая. И пусть не отказываются свидетели, когда позовут их. И пусть не утомляет вас записывать его (долг) — малую или большую [сумму] — до [оговорённого] срока его. Это справедливее пред Аллахом, и прямее, [и прочнее] для свидетельства, и ближе, дабы не сомневались вы. Если будет [это] торговлей с имеющимися [в наличии деньгами], которую ведёте вы между собой, — тогда на вас не будет греха, если не запишете её (торговлю). И берите свидетелей, когда заключаете вы сделки торговые. И не должен причиняться вред [ни] писарю, ни свидетелю. И если сделаете вы [это и причините вред одному из них], то это — [проявление] нечестия вашего. И остерегайтесь [гнева] Аллаха, и [тогда] научит вас Аллах, и Аллах о всякой вещи Знающий!
-
Ey iman gətirənlər, (borc almaq və ya alver etməklə) müəyyən müddətə qədər bir-birinizə borclu olduqda, onu yazın. (Borc sənədini) sizin aranızda bir katib ədalətlə yazmalıdır. Katib onu Allahın ona öyrətdiyi kimi yazmaqdan əsla imtina etməməlidir. O yazmalı və boynunda haqq olan şəxs (borclu) imla etməli, Rəbbi olan Allahdan qorxmalı və haqqdan heç nəyi azaltmamalıdır. Əgər boynunda haqq olan şəxs səfeh ya (yaş baxımından) zəif olsa, ya (dilində olan qüsur səbəbindən) imla etməyə qadir olmasa, onun qəyyumu ədalətlə imla etsin. Və kişilərinizdən (müsəlman kişilərdən) iki nəfəri şahid tutun. Əgər iki kişi olmasa, şahidlər içərisindən (dinlərindən) razı olduğunuz bir kişi və iki qadını şahid tutun ki, əgər o iki qadından biri unutsa, o biri onun yadına salsın. Şahidlər (şahid durmaq və ya şəhadət vermək üçün) dəvət olunduqda, boyun qaçırmamalıdırlar. Az və ya çox olmasından asılı olmayaraq müəyyən bir müddətə qədər möhləti olan borcu yazmaqdan usanmayın. Sizin bu işiniz Allah yanında daha ədalətli, şahidlik üçün daha möhkəm və şəkkə düşməməyinizə (çəkişməyə düçar olmamağınıza) daha yaxındır. Aranızda nəqd yolla dövr etdirdiyiniz alış-veriş istisnadır ki, onu yazmamağınız sizə günah deyildir. Və həmişə alış-veriş edən zaman şahid tutun (belə etsəniz daha yaxşı olar). Katib (yazan) və şahid (azaldıb-çoxaltmaqla haqq sahibinə) zərər vurmamalıdırlar və katibə və şahidə (haqlarını verməməklə) zərər dəyməməlidir. Əgər belə etsəniz (deyilənlərin əksini etsəniz və tərəflərdən hər hansı birinə ziyan dəysə), bu sizin üçün (Allaha qarşı) itaətsizlik və günahdır. Allahdan qorxun! Allah sizi öyrədir və Allah hər şeyi biləndir.
-
O you who have faith! When you contract a loan for a specified term, write it down. Let a writer write with honesty between you, and let not the writer refuse to write as Allah has taught him. So let him write, and let the one who incurs the debt dictate, and let him be wary of Allah, his Lord, and not diminish anything from it. But if the debtor be feeble-minded, or weak, or incapable of dictating himself, then let his guardian dictate with honesty, and take as witness two witnesses from your men, and if there are not two men, then a man and two women—from those whom you approve as witnesses—so that if one of the two defaults the other will remind her. The witnesses must not refuse when they are called, and do not consider it wearisome to write it down, whether it be a big or small sum, [as a loan lent] until its term. That is more just with Allah and more upright in respect to testimony, and the likeliest way to avoid doubt, unless it is an on-the-spot deal you transact between yourselves, in which case there is no sin upon you not to write it. Take witnesses when you make a deal, and let no harm be done to the writer or witness, and if you did that, it would be sinful of you. Be wary of Allah and Allah will teach you, and Allah has knowledge of all things.