Yusuf (Joseph)
- Play
-
-
Original
-
۞ وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي ۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ
-
Transliteration
-
вəмəə убəрри`у нəфсий, иннəн-нəфсə лə`əммəəрōтумм-бис-суу`и ильлəə мəə рōhимə рōббий, иннə рōббии ґōфуурур-рōhиим
-
И не оправдываю я душу свою. Поистине, душа [плотская], несомненно, [является] повелевающей зло, если только не помилует Господь мой. Поистине, Господь мой Прощающий, Милостивый!»
-
(Yusuf yaxud Əzizin zövcəsi dedi:) «Mən öz nəfsimi (Allahın diqqət və nəzəri olmadan) təmizə çıxarmaq istəmirəm. Çünki, Rəbbimin rəhm etməsi istisna olmaqla (insanın) nəfs(i) daim pisliyə əmr edəndir. Həqiqətən, mənim Rəbbim çox bağışlayan və mehribandır».
-
‘Yet I do not absolve my [own carnal] soul, for the [carnal] soul indeed prompts [men] to evil, except inasmuch as my Lord has mercy. Indeed my Lord is all-forgiving, all-merciful.’