Yusuf (Joseph)
- Play
-
-
Original
-
وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ
-
Transliteration
-
вəтəвəльлəə 'əнhум вəќōōлə йəə əсəфəə 'əлəə йуусуфə вəəбйəддōт 'əйнəəhу минəль-hузни фəhувə кəз̃ыым
-
И отвернулся он от них и сказал: «О, горе мне по Иосифу!» И побелели очи его от печали, в то время как [был] он сдерживающим печаль [свою].
-
Və onlardan üz döndərib dedi: «Heyif Yusufdan!» Və qəm-qüssədən (qəm-qüssənin çoxluğundan) onun hər iki gözünə ağ gəldi və onu daim qüssə boğurdu.
-
He turned away from them and said, ‘Alas for Joseph!’ His eyes had turned white with grief, and he choked with suppressed agony.