Йунус (Иона)
100-й аят из 109
Воспроизвести
Оригинал
وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ  ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ
Транскрипция

вəмəə кəəнə линəфсин əŋŋ-ту`минə ильлəə би`из̃ниль-лəh, вəйəдж'əлюр-риджсə 'əлəəль-лəз̃иинə лəə йə'ќилююн

И не было [возможным] ни для [какой] души, чтобы уверовала она без соизволения Аллаха. И устанавливает Он скверну [неверия и грехов после завершения доводов] на тех, которые не разумеют.
Və heç kəs Allahın izni və nəsib etməsi (Onun əqli və nəqli hidayəti) olmadan iman gətirə bilməz (və bu, ağıl baxımından da mümkün deyildir). Allah murdarlığı (azğınlığı bütün dəlil-sübutlar təqdim edildikdən sonra) düşünməyən kəslərin üzərinə qoyur.
No soul may have faith except by Allah’s leave, and He lays defilement on those who do not exercise their reason.
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных