Ал-Ахкаф (Барханы)
15-й аят из 35
Воспроизвести
Оригинал
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا  ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا  ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا  ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي  ۖ إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
Транскрипция

вəвəссōйнəəль-иŋŋсəəнə бивəəлидəйhи иhсəəнə, həмəлəтhу уммуhу курhəу-вəвəдō'əтhу курhə, вəhəмлюhу вəфисōōлюhу c̃əлəəc̃уунə шəhрō, həттəə из̃əə бəлəґō əшуддəhу вəбəлəґō əрбə'иинə сəнəтəн ќōōлə рōбби əузи'нии əн əшкурō ни'мəтəкəль-лəтии əн'əмтə 'əлэййə вə'əлəə вəəлидəййə вə`əн ə'мəлə сōōлиhəн тəрдōōhу вə`əслиh лии фии з̃урриййəтий, иннии тубту илəйкə вə`иннии минəль-муслимиин

И заповедали Мы человеку [оказывать] родителям своим добро. Носила его мать с тягостью и выносила с тягостью. И вынашивание его и отлучение его [от молока] — тридцать месяцев. Когда достигнет он крепости своей и достигнет сорока лет, говорит он: «Господь мой, внуши мне [выказывать] благодарность за милость Твою, которой облагодетельствовал Ты меня и родителей моих! И [внуши мне] совершение [деяний] праведных, которыми будешь Ты доволен, и сделай праведным для меня потомство моё! Поистине, я обратился с покаянием к Тебе, и, поистине, я — из [числа] покорившихся [воле Твоей]».
Biz insana ata-anasına (xüsusilə anaya) yaxşılıq etməsini tövsiyə etdik. Çünki anası onu(n vücud yükünü) çətinliklə daşıyıb və əziyyətlə yerə qoyub. Onun (ana bətnində) daşınması və süddən ayrılması (ana bətnində qalması ilə süd əmmə müddəti üst-üstə) otuz aydır (ki, bu ən qısa hamiləlik müddəti olan altı ay ilə ən çox süd vermək müddəti yəni iki ilin cəmidir və yaxud ən çox hamiləlik müddəti olan bir il ilə ən az süd vermək müddəti on səkkiz ayın hasilidir). Nəhayət o, öz (cisim və ağıl) qüvvəsinin kamal həddinə və qırx yaşına çatanda deyər: «Ey Rəbbim! Məni ilhamlandır və müvəffəq et ki, mənə və ata-anama verdiyin nemətin şükrünü yerinə yetirim və Sənin razı qaldığın saleh əməllər edim. Və övladlarımı mənim üçün əməlisaleh (övlad) et. Mən Sənə tərəf qayıtdım və şübhəsiz, təslim olanlardanam». (Ayə əməlisaleh mömin insan barəsindədir.)
We have enjoined man to be kind to his parents. His mother has carried him in travail, and bore him in travail, and his gestation and weaning take thirty months. When he comes of age and reaches forty years, he says, ‘My Lord! Inspire me to give thanks for Your blessing with which You have blessed me and my parents, and that I may do righteous deeds which please You, and invest my descendants with righteousness. Indeed I have turned to you in penitence, and I am one of the Muslims.’
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных