Ат-Тауба (Покаяние)
118-й аят из 129
Воспроизвести
Оригинал
وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا  ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
Транскрипция

вə'əлəəc̃-c̃əлəəc̃əтиль-лəз̃иинə хуллифуу həттəə из̃əə дōōќōт 'əлэйhимуль-əрду бимəə рōhубəт вəдōōќōт 'əлэйhим əŋŋфусуhум вəз̃ōннуу əль-лəə мəльджə`ə минəл-лаhи ильлəə илəйhи c̃уммə тəəбə 'əлэйhим лийəтуубуу, иннəл-лаhə hувəт-тəувəəбур-рōhиим

И [обратился Аллах милостью Своей] к тем троим, [которые не приняли участия в походе на Табук], которые были оставлены [и с которыми, согласно повелению Пророка, были прерваны все связи] до тех пор, пока не стеснилась для них земля, [несмотря на то] что была она широкой, и стеснились у них души, и стали они полагать, что нет убежища от Аллаха, кроме как у Него [Самого], затем обратился [Аллах милостью Своей] к ним, дабы покаялись они. Поистине, Аллах — Он [и есть] Принимающий покаяние, Милостивый!
Və həmçinin («Təbuk» qoşunu ilə aparılmayıb) yerdə qoyulan (və Peyğəmbərin (s) əmri ilə camaatın əlaqələrini kəsdiyi) o üç nəfərə! Nəhayət yer üzü bütün genişliyi ilə onlara daraldı, ürəkləri özlərindən təngə gəldi və bildilər ki, Allahdan (qaçmaq üçün) Onun Özündən başqa bir sığınacaq yoxdur. Sonra Allah Öz rəhməti ilə onlara üz tutdu ki, tövbə etsinlər və (Ona tərəf) qayıtsınlar. Həqiqətən, Allah Özü tövbələri çox qəbul edən və mehribandır.
—and to the three who were left behind. When the earth became narrow for them with [all] its expanse, and their own souls weighed heavily on them, and they knew that there was no refuge from Allah except in Him, then He turned clemently toward them so that they might be penitent. Indeed Allah is the All-clement, the All-merciful.
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных