Hud (Hud)
62 verse out of 123
Play
Original
قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَـٰذَا  ۖ أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ
Transliteration

ќōōлюю йəə сōōлиhу ќōд куŋŋтə фиинəə мəрджуувəн ќōблə həəз̃əə, əтəнhəəнəə əн-нə'будə мəə йə'буду əəбəə`унəə вə`иннəнəə лəфии шəккимм-миммəə тəд'уунəə илəйhи мурииб

Сказали [соплеменники Салиха]: «О Салих! Ведь был ты среди нас надеждой нашей до этого. Неужели станешь ты запрещать нам поклоняться тому, чему поклоняются отцы наши? И, поистине, мы [пребываем] в сомнении сильном о том, к чему призываешь ты нас».
Dedilər: «Ey Saleh, sən bundan əvvəl bizim aramızda bir ümid yeri idin (bizim dinimizi qəbul edəcəyinə və ya bizə başçılıq edəcəyinə ümid bəsləyirdik). Bizi atalarımızın ibadət etdikləri şeydən çəkindirirsən?! Və doğrudan da biz, bizi tərəfinə çağırdığın şey (şəriksiz Allah) barəsində tərəddüdlü və anlaşılmazlıq gətirən bir şəkk-şübhə içərisindəyik».
They said, ‘O Salih! You were a source of hope to us before this. Do you forbid us to worship what our fathers have been worshiping? Indeed we have grave doubts concerning that to which you invite us.’
Added to bookmarks
Removed from bookmarks