Hud (Hud)
72 verse out of 123
Play
Original
قَالَتْ يَا وَيْلَتَىٰ أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ وَهَـٰذَا بَعْلِي شَيْخًا  ۖ إِنَّ هَـٰذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ
Transliteration

ќōōлəт йəə вəйлəтəə ə`əлиду вə`əнəə 'əджуузуу-вəhəəз̃əə бə'лии шэйхō, иннə həəз̃əə лəшэй`ун 'əджииб

Сказала [Сара]: «О горе мне! Разве [смогу] я родить, в то время как я старуха? И этот муж мой — старик! Поистине, это ведь вещь удивительная!»
Dedi: «Vay! Mən (doxsan yaşlı) qoca bir qarı və bu ərim də (yüz yaşlı) qoca bir kişi ola-ola doğacağam?! Doğrudan da bu, çox təəccüblü bir şeydir».
She said, ‘Oh, my! Shall I, an old woman, bear [children], and [while] this husband of mine is an old man?! That is indeed an odd thing!’
Added to bookmarks
Removed from bookmarks