Ibrahim (Ibraheem)
- Play
-
-
Original
-
وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنفُسَكُم ۖ مَّا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُم بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
-
Transliteration
-
вəќōōлəш-шэйтōōну лəммəə ќудыйəль-əмру иннəл-лаhə вə'əдəкум вə'дəль-həќќи вəвə'əттукум фə`əхлəфтукум, вəмəə кəəнə лийə 'əлэйкум-миŋŋ-сультōōнин ильлəə əŋŋ-дə'əутукум фəəстəджəбтум лий, фəлəə тəлююмуунии вəлююмуу əŋŋфусəкум, мəə əнəə бимусрихыкум вəмəə əŋŋтумм-бимусрихыйй, иннии кəфəрту бимəə əшрōктумууни миŋŋ-ќōбль, иннəз̃-з̃ōōлимиинə лəhум 'əз̃əəбун əлиим
-
И скажет дьявол, когда разрешится дело: «Поистине, Аллах дал вам обещание истинное, и обещал я вам, но нарушил я [данное] вам [обещание], и не было у меня над вами [никакой] власти. Лишь звал я вас, и отвечали вы мне. Не упрекайте же меня, а упрекайте самих себя! Не [являюсь] я избавителем вашим, и не [являетесь] вы избавителями моими. Поистине, я отрёкся от того, что сделали вы меня сотоварищем [Бога] ранее». Поистине, для несправедливых [уготовано] наказание мучительное!
-
(Qiyamət günü) iş tamam olduqda(n və cəhənnəmliklər öz yerlərini tutduqdan sonra böyük) Şeytan (və birinci İblis bütün cəhənnəm əhlinə xitab edərək) deyər: «Həqiqətən, Allah sizə haqq vəd verdi (onların hamısı gerçəkləşdi). Və mən sizə vəd verdim və vədimə xilaf çıxdım (heç biri həyata keçmədi). Mənim (dünyada) sizin üzərinizdə, sizi dəvət etməkdən başqa heç bir hökmranlığım yox idi və siz (də) mənim dəvətimi qəbul etdiniz. Odur ki, məni məzəmmət etməyin, özünüzü məzəmmət edin. İndi nə mən sizin dadınıza yetişənəm və nə (də) siz mənim dadıma yetişənsiniz. Mən bundan qabaq məni itaətdə Allaha şərik qoşmağınıza kafirəm. Həqiqətən, zalımlar üçün ağrılı bir əzab vardır».
-
When the matter is all over, Satan will say, ‘Indeed Allah made you a promise that was true and I [too] made you a promise, but I failed you. I had no authority over you, except that I called you and you responded to me. So do not blame me, but blame yourselves. I cannot respond to your distress calls, neither can you respond to my distress calls. Indeed I disavow your taking me for [Allah’s] partner aforetime. There is indeed a painful punishment for the wrongdoers.’