Anbiya (Prophets)
- Play
-
-
Original
-
وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ
-
Transliteration
-
вəзəкəриййəə из̃ нəəдəə рōббəhу рōбби лəə тəз̃əрнии фəрдəу-вə`əŋŋтə хōйруль-вəəриc̃иин
-
И [помяни] Захарию, когда воззвал он [в старости] к Господу своему: «Господь мой, не оставляй меня одиноким, [даруй мне сына], и Ты [ведь] Лучший из наследующих!»
-
Və Zəkəriyyanı (yada sal). O zaman ki, o, «ey Rəbbim, məni tək (övladsız və varissiz) qoyma və (əlbəttə, əgər varis verməsən də eybi yoxdur, çünki) Sən varislərin ən yaxşısısan» (deyə) öz Rəbbini səslədi.
-
And [remember] Zechariah, when he cried out to his Lord, ‘My Lord! Do not leave me without an heir, and You are the best of inheritors.’