Худ (Худ)
110-й аят из 123
Воспроизвести
Оригинал
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ  ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ  ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ
Транскрипция

вəлəќōд əəтəйнəə муусəəль-китəəбə фəəхтулифə фииh, вəлəулəə кəлимəтун сəбəќōт мир-рōббикə лəќудыйə бэйнəhум, вə`иннəhум лəфии шəккимм-минhу мурииб

И ведь дали Мы Писание Моисею, и появились разногласия по поводу него (Писания). И если бы не слово, [которое] предшествовало от Господа твоего, [о том, что не накажет Он, пока не завершит довод Свой], непременно решилось бы между ними. И, поистине, они [пребывают] о нём в сомнении сильном.
Şübhəsiz, Biz Musaya (səmavi) kitab verdik. Beləliklə onun barəsində (ümməti tərəfindən onun qəbul olunmasında, ümmətinin alimləri tərəfindən isə onun məzmununda) ziddiyyət yarandı. Əgər sənin Rəbbinin (azğınlara dəlil-sübutu tamamlamaq üçün müəyyənləşdirilmiş vaxta qədər möhlət verilməsi barəsindəki əzəldən) keçmiş hökmü olmasaydı onların arasında mütləq hökm olunardı (və işləri bitərdi). Həqiqətən, onlar (səninlə müasir olan yəhudilər) bunun (Quranın) barəsində tərəddüd doğuran və qaranlıq gətirən şəkk-şübhə içərisindədirlər.
Certainly We gave Moses the Book, but differences arose about it, and were it not for a prior decree of your Lord, a decision would have been made between them; indeed they are in grave doubt concerning it.
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных