Йусуф (Иосиф)
19-й аят из 111
Воспроизвести
Оригинал
وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَىٰ دَلْوَهُ  ۖ قَالَ يَا بُشْرَىٰ هَـٰذَا غُلَامٌ  ۚ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً  ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
Транскрипция

вəджəə`əт сəййəəрōтун фə`əрсəлюю вəəридəhум фə`əдлəə дəльвəh, ќōōлə йəə бушрōō həəз̃əə ґулəəм, вə`əсəррууhу бидōō'əh, вəл-лаhу 'əлиимумм-бимəə йə'мəлююн

И пришёл караван, и послали они водоноса своего, и опустил тот ведро своё [в колодец ], и, [когда увидел Иосифа], сказал: «О радостная [весть], это же мальчик!» И утаили они его как товар, и Аллах — Знающий о том, что совершают они.
Bir karvan gəlib çıxdı. Onlar (su gətirmək üçün quyuya) su daşıyanlarını göndərdilər. O, vedrəsini (quyuya) salladı və elə ki, quyudan çıxartdı, birdən) dedi: «Ay, muştuluq! Bu, bir oğlan uşağıdır! Və (su daşıyanlar) onu (karvandan və ya karvançılar onu başqa yol yoldaşlarından) ticarət sərmayəsi kimi gizlətdilər. Allah onların etdiklərini bilirdi.
There came a caravan, and they sent their water-drawer, who let down his bucket. ‘Good news!’ he said. ‘This is a young boy!’ So they hid him as [a piece of] merchandise, and Allah knew best what they were doing.
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных