Йусуф (Иосиф)
66-й аят из 111
Воспроизвести
Оригинал
قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّىٰ تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ  ۖ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ
Транскрипция

ќōōлə лəн урсилəhу мə'əкум həттəə ту`тууни мəуc̃иќōмм-минəл-лаhи лəтə`туннəнии биhи ильлəə əй-йуhəəтō бикум, фəлəммəə əəтəуhу мəуc̃иќōhум ќōōлəл-лаhу 'əлəə мəə нəќуулю вəкииль

Сказал [им Иаков]: «Не пошлю я его с вами, покуда не дадите мне клятвы Аллахом, что приведёте его ко мне, если только не постигнет вас [беда]». Когда же дали они ему клятву, сказал он: «Аллах в том, что говорим мы, Поручитель!»
Dedi: «Onu mütləq mənə gətirəcəyiniz barəsində – hamılıqla bəla və müsibətə düçar olub həlak olmağınız istisna olmaqla – Allah tərəfindən mənə möhkəm bir əhd-peyman verməyincə, onu əsla sizinlə göndərmərəm». Beləliklə, elə ki, onunla möhkəm əhd-peyman bağladılar, dedi: «Allah bizim dediyimizə vəkil və şahiddir».
He said, ‘I will not let him go with you until you give me a [solemn] pledge by Allah that you will surely bring him back to me, unless you are made to perish.’ When they had given him their [solemn] pledge, he said, ‘Allah is witness over what we say.’
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных