Ибрахим (Авраам)
18-й аят из 52
Воспроизвести
Оригинал
مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ  ۖ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ  ۖ لَّا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلَىٰ شَيْءٍ  ۚ ذَ‌ٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ
Транскрипция

мəc̃əлюль-лəз̃иинə кəфəруу бирōббиhим, ə'мəəлюhум кəрōмəəдин-штəддəт биhир-рииhу фии йəумин 'əəсыф, лəə йəќдируунə миммəə кəсəбуу 'əлəə шэй, з̃əəликə hувəд-дōлəəлюль-бə'иид

Пример тех, которые не уверовали в Господа своего, [таков, что] деяния их подобны пеплу — усилился над ним вихрь в день ветреный. Не могут они [распорядиться] ничем, что приобрели. Это [и есть] заблуждение глубокое!
Özlərinin Rəbbinə kafir olanların hallarının təsviri belədir: Onların (xeyir) əməlləri tufanlı bir gündə üzərindən şiddətli bir külək əsən (və qarşısındakı hər şeyi sovurub dağıdan) kül kimidir. Onlar kəsb etdiklərindən bir şey (dünyəvi nəticələr, mənəvi təsirlər və axirət mükafatları) əldə etməzlər. Budur həmin uzun-uzadı zəlalət!
A parable of those who defy their Lord: their deeds are like ashes over which the wind blows hard on a tempestuous day: they have no power over anything they have earned. That is extreme error.
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных