Ал-Аʻраф (Возвышенности)
172-й аят из 206
Воспроизвести
Оригинал
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ  ۖ قَالُوا بَلَىٰ  ۛ شَهِدْنَا  ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ
Транскрипция

вə`из̃ əхōз̃ə рōббукə мимм-бəнии əəдəмə миŋŋ-з̃уhууриhим з̃урриййəтəhум вə`əшhəдəhум 'əлəə əŋŋфусиhим əлəсту бирōббикум, ќōōлюю бəлəə шəhиднəə, əŋŋ-тəќуулюю йəумəль-ќийəəмəти иннəə куннəə 'əн həəз̃əə ґōōфилиин

И [помяни], как взял Господь твой из сынов Адама, из спин их, потомство их и заставил засвидетельствовать их о самих себе [и сказал]: «Разве не Я Господь ваш?» Сказали они: «Да, засвидетельствовали мы». [Сделал так Господь], чтобы [не могли] сказать вы в день Воскрешения: «Поистине, мы были об этом несведущи».
O zaman sənin Rəbbin Adəm övladlarından – onların bellərindən övladlarını çıxartdı (tarix boyu tədricən onları bir-birinin belindən dünyaya gətirdi) və onları (ağıllarının dərk etməsi və peyğəmbərlərin təbliği vasitəsilə) özlərinə şahid tutdu ki: «Mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?» (Ağıl nemətindən və peyğəmbərlərin dəvətindən məhrum olanlardan başqa) onların hamısı: «Bəli, (Rəbbimiz olmağına) şəhadət verdik» dedilər. (Allah belə etdi ki,) məbada Qiyamət günü «biz bundan (tovhid və rübubiyyətdən) qafil idik» deyəsiniz.
When your Lord took from the Children of Adam, from their loins, their descendants and made them bear witness over themselves, [He said to them,] ‘Am I not your Lord?’ They said, ‘Yes indeed! We bear witness.’ [This,] lest you should say on the Day of Resurrection, ‘Indeed we were unaware of this,’
Аят добавлен в избранное
Аят удален из избранных