17. (Приблизился к людям)
  • 22:9

    ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ  ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ  ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ

    c̃əəнийə 'итфиhи лийудыльлə 'əŋŋ-сəбиилиль-лəh, лəhу фиид-дунйəə хызй, вəнуз̃ииќуhу йəумəль-ќийəəмəти 'əз̃əəбəль-həрииќ

    (Özü də bunu, başqalarını) Allah yolundan azdırmaq üçün (ilahi dəvətdən) təkəbbürlə üz döndərərək və ona arxa çevirərək (edir). Dünyada onun üçün (Məkkə müşrikləri kimi) xarlıq və rüsvayçılıq vardır və Qiyamət günü ona yandırıcı bir əzab daddıracağıq.
  • 22:10

    ذَ‌ٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ

    з̃əəликə бимəə ќōддəмəт йəдəəкə вə`əннəл-лаhə лэйсə биз̃ōльлəəмил-ли-ль-'əбиид

    (Cəhənnəmdə ona deyiləcək:) «Bu əzab sənin öz əllərinin qabağa göndərdiyi əməllərə görədir, (yoxsa ki,) Allah bəndələrinə əsla zülm edən deyildir (onları cəzalandırandır).
  • 22:11

    وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ  ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ  ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ  ۚ ذَ‌ٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ

    вəминəн-нəəси мəй-йə'будул-лаhə 'əлəə həрф, фə`ин əсōōбəhу хōйрун-тмə`əннə биh, вə`ин əсōōбəтhу фитнəтун-ŋŋќōлəбə 'əлəə вəджhиhи хōсирōд-дунйəə вəəль`əəхырōh, з̃əəликə hувəль-хусрōōнуль-мубиин

    İnsanlardan eləsi var ki, Allaha bir tərəfli ibadət edir (əqidəsi qeyri-sabit, əməli havadadır). Buna görə də əgər həmin şəxsə bir xeyir (sərvət, can sağlığı və məqam) yetişsə, ona arxayınlaşar və əgər bir sınağa çəkilsə (mal və canına bir zərər-ziyan dəysə) üz döndərərək qayıdar. Belə olan şəxs öz dünya və axirətində ziyana uğramışdır (dünyada əməlləri puç olar və axirətdə şirk və günahlarının cəzasına düçar olar). Budur həmin açıq-aşkar ziyan!
  • 22:12

    يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَمَا لَا يَنفَعُهُ  ۚ ذَ‌ٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ

    йəд'уу миŋŋ-дууниль-лəhи мəə лəə йəдурруhу вəмəə лəə йəŋŋфə'уh, з̃əəликə hувəд-дōлəəлюль-бə'иид

    O, Allahın yerinə ona nə zərər vuran və nə də xeyir yetirən şeyi (bütləri) çağırır. Budur həmin uzun-uzadı azğınlıq!
  • 22:13

    يَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ  ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِيرُ

    йəд'уу лəмəŋŋ-дōрруhу əќрōбу мин-нəф'иh, лəби`сəль-мəулəə вəлəби`сəль-'əшиир

    O, ziyanı xeyirindən daha (çox və) yaxın olan kəsi çağırır (onun ziyanı şirkin nəticələri, xeyiri isə xülyadır). Necə də pis yardımçı və başçı, necə də pis yoldaş və həmdəmdir!
  • 22:14

    إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ  ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ

    иннəл-лаhə йудхылюль-лəз̃иинə əəмəнуу вə'əмилююс-сōōлиhəəти джəннəəтин тəджрии миŋŋ-тəhтиhəəль-əнhəəр, иннəл-лаhə йəф'əлю мəə йуриид

    Həqiqətən, Allah iman gətirib yaxşı işlər görmüş kəsləri (ev və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlərə daxil edəcəkdir. Əlbəttə, Allah qəti istədiyini yerinə yetirər.
  • 22:15

    مَن كَانَ يَظُنُّ أَن لَّن يَنصُرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ

    мəŋŋ-кəəнə йəз̃унну əль-лэй-йəŋŋсурōhул-лаhу фиид-дунйəə вəəль`əəхырōти фəльйəмдуд бисəбəбин илəəс-сəмəə`и c̃уммə льйəќтō' фəльйəŋŋз̃ур həль йуз̃hибəннə кəйдуhу мəə йəґииз̃

    (Məkkə müşriklərindən) kim Allahın ona (Muhəmmədə) dünya və axirətə əsla kömək etməyəcəyini güman edirdisə (amma indi Allahın ona yardım etməsini görürsə) [yaxud: kim özü barəsində Allahın dünya və axirətdə ona kömək etməyəcəyini güman etsə və haqqın mərhəmətinə naümid olsa] tavana bir kəndir uzatsın, sonra (özünü) boğazdan assın. O zaman baxsın ki, bu hiylə onun qəzəb və qeyzini aradan qaldırır?
  • 22:16

    وَكَذَ‌ٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يُرِيدُ

    вəкəз̃əəликə əŋŋзəльнəəhу əəйəəтимм-бэййинəəтиу-вə`əннəл-лаhə йəhдии мəй-йуриид

    Biz bu kitabı beləcə (bu ayələri nazil etdiyimiz kimi tovhid və dini təlimlərin) aydın dəlillər(i) olaraq nazil etdik və həqiqətən, Allah istədiyini doğru yola yönəldir.
  • 22:17

    إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ  ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

    иннəль-лəз̃иинə əəмəнуу вəəльлəз̃иинə həəдуу вəс-сōōби`иинə вəн-нəсōōрōō вəəльмəджуусə вəəльлəз̃иинə əшрōкуу иннəл-лаhə йəфсылю бэйнəhум йəумəль-ќийəəмəh, иннəл-лаhə 'əлəə кулли шэй`ин шəhиид

    Şübhəsiz, Allah Qiyamət günü (Muhəmmədə və onun kitabına) iman gətirənləri, yəhudiləri, sabiiləri, xaçpərəstləri, zərdüştiləri və müşrikləri (dinlərinin doğruluğu və ya səhvliyi və kimin mükafata, kimin cəzaya layiq olması baxımından) şübhəsiz, bir-birindən ayıracaqdır. Həqiqətən, Allah hər şeyə şahiddir.
  • 22:18

    أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ  ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ  ۗ وَمَن يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ  ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ  ۩

    əлəм тəрō əннəл-лаhə йəсджуду лəhу мəŋŋ-фиис-сəмəəвəəти вəмəŋŋ-фииль-əрды вəш-шəмсу вəəльќōмəру вəн-нуджууму вəəльджибəəлю вəш-шəджəру вəд-дəвəəббу вəкəc̃иирумм-минəн-нəəс, вəкəc̃иирун həќќō 'əлэйhиль-'əз̃əəб, вəмəй-йуhиниль-лəhу фəмəə лəhу мимм-мукрим, иннəл-лаhə йəф'əлю мəə йəшəə

    Məgər göylərdə və yerdə olan hər bir kəsin (və onlarda olan hər bir şeyin), günəşin, ayın, ulduzların, dağların, ağacların, heyvanların (qeyri-ixtiyari şəkildə), həmçinin (mömin) insanların çoxunun (ixtiyari şəkildə) Allah qarşısında səcdə etmələrini və (səcdə etməkdən boyun qaçırdıqları üçün insan və cinlərin) bir çoxlarına (şeytanların isə hamısına) əzabın təsbit olunduğunu (qəlb gözü ilə) görmürsən? (Bəli, Allah onları alçaldıb.) Allahın alçaltdığı kəsi əsla əziz tutan olmaz. Çünki Allah qəti istədiyini edir.
  • 22:19

     ۞ هَـٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ  ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ

    həəз̃əəни хōсмəəни-хтəсōмуу фии рōббиhим, фəəльлəз̃иинə кəфəруу ќутты'əт лəhум c̃ийəəбумм-мин-нəəрий-йусōббу миŋŋ-фəуќи ру`уусиhимуль-həмиим

    Bu ikisi (mömin və kafir dəstələri) öz Rəbbləri barəsində (Allahın varlığı, təkliyi, rübubiyyət və übudiyyəti barəsində) çəkişən düşmənlərdir. Beləliklə küfr etmiş kəslər üçün oddan libaslar kəsilmişdir və (Cəhənnəmdə) onların başlarına qaynar su töküləcəkdir.
  • 22:20

    يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ

    йусhəру биhи мəə фии бутууниhим вəəльджулююд

    Onunla da (həmin su ilə) qarınlarında olanlar və dəriləri əriyəcəkdir.
  • 22:21

    وَلَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ

    вəлəhум-мəќōōми'у мин həдиид

    Və onlar(a əzab vermək) üçün dəmir toppuzlar (da) vardır.
  • 22:22

    كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ

    кульлəмəə əрōōдуу əй-йəхруджуу минhəə мин ґōммин у'иидуу фииhəə вəз̃ууќуу 'əз̃əəбəль-həрииќ

    Nə vaxt qüssədən (onun çoxluğundan) oradan çıxmaq istəsələr (yenidən məcburi şəkildə) ora qaytarılarlar və (onlara deyilər:) dadın yandırıcı əzabı!
  • 22:23

    إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا  ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ

    иннəл-лаhə йудхылюль-лəз̃иинə əəмəнуу вə'əмилююс-сōōлиhəəти джəннəəтин тəджрии миŋŋ-тəhтиhəəль-əнhəəру йуhəльлəунə фииhəə мин əсəəвирō миŋŋ-з̃əhəбиу-вəлю`лю`ə, вəлибəəсуhум фииhəə həриир

    Şübhəsiz, Allah iman gətirib yaxşı işlər görmüş kəsləri (ev və ağaclarının) altından çaylar axan Cənnətlərə daxil edəcəkdir. Onlar orada qızıl qolbağlar və mirvari (boyunbağılarla) bəzədilərlər və onların oradakı (adi) libasları naxışlı ipəkdəndir.
  • 22:24

    وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَىٰ صِرَاطِ الْحَمِيدِ

    вəhудуу илəəт-тōййиби минəль-ќōули вəhудуу илəə сырōōтыль-həмиид

    Onlar (mələklərlə rastlaşanda və öz aralarında salam, şükr və bu kimi fərəh gətirən) pak söz(lər)ə istiqamətləndiriliblər və sifətləri mədh edilmiş Allahın yoluna hidayət ediliblər (ki, onlar da tərifə layiq sifətlərə malik olsunlar).
  • 22:25

    إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ  ۚ وَمَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُّذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ

    иннəль-лəз̃иинə кəфəруу вəйəсуддуунə 'əŋŋ-сəбиилиль-лəhи вəəльмəсджидиль-həрōōмиль-лəз̃ии джə'əльнəəhу лин-нəəси сəвəə`əнль-'əəкифу фииhи вəəльбəəд, вəмəй-йурид фииhи би`ильhəəдимм-биз̃ульмин-ннуз̃иќhу мин 'əз̃əəбин əлиим

    Əlbəttə, kafir olmuş və (insanları) Allahın yolundan və Bizim (bütün) insanlar(ın ibadət etməsi) üçün müəyyənləşdirdiymiz və yerli ilə müsafirin bərabər olduğu Məscidul-həramdan saxlayan kəslər (yollarını azmış və camaata zülm edən bir dəstədirlər). Kim onda (insanlara) zülm etmək məqsədi ilə (haqqdan) üz döndərsə ona ağrılı əzab daddırarıq.
  • 22:26

    وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ

    вə`из̃ бəувə`нəə ли`ибрōōhиимə мəкəəнəль-бэйти əль-лəə тушрик бии шэй`əу-вəтōhhир бэйтийə лит-тōō`ифиинə вəəльќōō`имиинə вəр-руккə'ис-суджууд

    Və (yada sal) o zaman(ı) ki, İbrahim üçün (Kəbənin sütunlarını Adəmin qoyduğu təməl üzərində qaldırsın deyə) Kəbə evinin yerini hazırladıq (və ona dedik) ki: «(Bu evin həcc mərasimində) heç nəyi Mənə şərik qoşma və Mənim evimi təvaf edənlər, (ibadətə) duranlar və ruku və səcdə edənlər üçün təmizlə!»
  • 22:27

    وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ

    вə`əз̃з̃иŋŋ-фиин-нəəси би-ль-həджджи йə`туукə риджəəлəу-вə'əлəə кулли дōōмирий-йə`тиинə миŋŋ-кулли фəджджин 'əмииќ

    «Və insanları ümumi şəkildə (Allah evinin) həcc(in)ə çağır ki, (onlar sənin dəvətin nəticəsində Qiyamət gününə kimi) piyada və hər uzaq yoldan gələn arıq dəvələr üstündə sənə tərəf üz tutsunlar».
  • 22:28

    لِّيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ  ۖ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ

    лийəшhəдуу мəнəəфи'ə лəhум вəйəз̃куруу-смəл-лаhи фии əййəəмимм-мə'лююмəəтин 'əлəə мəə рōзəќōhум-мимм-бəhиимəтиль-əн'əəм, фəкулюю минhəə вə`əт'имууль-бəə`исəль-фəќиир

    «Nəticədə öz (dünya və axirət) mənfəətlərinin bir hissəsini müşahidə etsinlər və müəyyən günlərdə (Zilhiccə ayının ilk on günündə, yaxud bayram günü və ondan sonrakı üç gündə) Allahın onların ruzisi etmiş olduğu heyvanlar(ı – dəvə, inək və qoyunu qurban kəsərkən onların başı) üzərində Onun adını çəksinlər. Beləliklə, ondan özünüz də yeyin, çox ehtiyac içində olan yoxsula da yedirin».
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi