9. (Сказала знать)
  • بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

    бисмиль-лəhир-рōhмəəнир-рōhиим

    Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə.
  • 7:88

     ۞ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا  ۚ قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ

    ќōōлəль-мəлə`уль-лəз̃иинə-стəкбəруу миŋŋ-ќōумиhи лəнухриджəннəкə йəə шу'əйбу вəəльлəз̃иинə əəмəнуу мə'əкə миŋŋ-ќōрйəтинəə əу лəтə'уудуннə фии мильлəтинəə, ќōōлə əвəлəу куннəə кəəриhиин

    Onun qövmünün təkəbbürlü başçıları və böyükləri dedilər: «Ey Şüeyb, şübhəsiz, (ya) səni və səninlə birgə iman gətirənləri diyarımızdan və cəmiyyətimizdən çıxaracağıq, ya da ki, bizim dinimizə daxil olacaqsınız». Dedi: «Hətta nifrət bəsləsək belə?
  • 7:89

    قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا  ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِيهَا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا  ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا  ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا  ۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ

    ќōди-фтəрōйнəə 'əлəл-лаhи кəз̃ибəн ин 'уднəə фии мильлəтикумм-бə'дə из̃ нəджджəəнəл-лаhу минhəə, вəмəə йəкууну лəнəə əн-нə'уудə фииhəə ильлəə əй-йəшəə`əл-лаhу рōббунəə, вəси'ə рōббунəə кульлə шэй`ин 'ильмə, 'əлəл-лаhи тəвəккəльнəə, рōббəнəə-фтəh бэйнəнəə вəбэйнə ќōуминəə би-ль-həќќи вə`əŋŋтə хōйруль-фəəтиhиин

    Əgər Allah bizə sizin dininizdən nicat verdikdən sonra, biz ona daxil olsaq (Allahın şərikinin olmasını desək), şübhəsiz, Allaha qarşı yalan uydurmuş olarıq. Bizə, Rəbbimizin istəməsi istisna olmaqla (ki, əlbəttə Rəbbimiz də heç vaxt istəməyəcəkdir,) sizin dininizə daxil olmaq yaraşmaz. Bizim Rəbbimiz elm və agahlıq baxımından hər şeyi əhatə etmişdir. Biz yalnız Allaha təvəkkül etmişik. Ey Rəbbimiz, bizimlə qövmümüz arasında haqq əsasında hökm çıxar və (ixtilafı) həll et ki, sən hakim və həll edənlərin ən yaxşısısan».
  • 7:90

    وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ

    вəќōōлəль-мəлə`уль-лəз̃иинə кəфəруу миŋŋ-ќōумиhи лə`ини-ттəбə'тум шу'əйбəн иннəкум из̃əль-лəхōōсируун

    Onun qövmünün kafir başçı və böyükləri dedilər: «Əgər Şüeybə tabe olsanız, onda siz mütləq ziyana uğramış olacaqsınız».
  • 7:91

    فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ

    фə`əхōз̃əтhумур-рōджфəту фə`əсбəhуу фии дəəриhим джəəc̃имиин

    Beləliklə (göy gürultusu nəticəsində) onları şiddətli bir zəlzələ bürüdü və öz evlərində diz çökmüş və üzləri üstə düşmüş halda hamısının canları çıxdı.
  • 7:92

    الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا  ۚ الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَانُوا هُمُ الْخَاسِرِينَ

    əльлəз̃иинə кəз̃з̃əбуу шу'əйбəн кə`əль-лəм йəґнəу фииhəə, əльлəз̃иинə кəз̃з̃əбуу шу'əйбəн кəəнуу hумуль-хōōсириин

    (Bəli,) Şüeybi təkzib edənlər (elə məhv oldular) sanki heç vaxt orada yaşamayıblar. Şüeybi təkzib edənlər, özləri ziyana uğramışlar idilər.
  • 7:93

    فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ  ۖ فَكَيْفَ آسَىٰ عَلَىٰ قَوْمٍ كَافِرِينَ

    фəтəвəльлəə 'əнhум вəќōōлə йəə ќōуми лəќōд əблəґтукум рисəəлəəти рōббии вəнəсōhту лəкум, фəкəйфə əəсəə 'əлəə ќōумин кəəфириин

    Beləliklə, (Şüeyb) onlardan üz döndərdi və (cəsədlərinə xitab edərək) dedi: «Ey mənim qövmüm, şübhəsiz, mən Rəbbimin tapşırıqlarını sizə çatdırdım və sizə öyüd-nəsihət verərək xeyirinizi istədim. Belə olan halda, kafir bir dəstə üçün necə kədərlənim?»
  • 7:94

    وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ

    вəмəə əрсəльнəə фии ќōрйəтимм-мин-нəбиййин ильлəə əхōз̃нəə əhлəhəə би-ль-бə`сəə`и вəд-дōррōō`и лə'əльлəhум йəддōррō'уун

    Biz peyğəmbər göndərdiyimiz hər bir şəhər və kəndin əhalisini xəstəlik, çətinlik və yoxsulluğa düçar etdik ki, bəlkə (Bizim dərgahımıza) yalvarıb-yaxarsınlar.
  • 7:95

    ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوا وَّقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

    c̃уммə бəддəльнəə мəкəəнəс-сəййи`əтиль-həсəнəтə həттəə 'əфəу-вəќōōлюю ќōд мəссə əəбəə`əнəəд-дōррōō`у вəс-сəррōō`у фə`əхōз̃нəəhумм-бəґтəтəу-вəhум лəə йəш'уруун

    Sonra o pislik və çətinliyin yerinə yaxşılıq və xoşluq gətirdik, nəhayət (mal və övlad baxımından) artdılar və (yenə də ayılmayaraq) «bizim atalarımıza da narahatlıq və rahatlıq üz vermişdi (bu, təbii bir işdir, pərdə arxasında bir səbəbkar yoxdur)» dedilər. Belə olduqda, özləri də bilmədən, qəflətən onları yaxaladıq.
  • 7:96

    وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَـٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ

    вəлəу əннə əhлəль-ќурōō əəмəнуу вəəттəќōу лəфəтəhнəə 'əлэйhимм-бəрōкəəтимм-минəс-сəмəə`и вəəль`əрды вəлəəкиŋŋ-кəз̃з̃əбуу фə`əхōз̃нəəhумм-бимəə кəəнуу йəксибуун

    Əgər şəhər və kəndlərin əhalisi iman gətirsəydilər və təqvalı olsaydılar, şübhəsiz, göydən və yerdən onların üzünə bərəkətlər(in qapılarını) açardıq. Lakin onlar (Bizim ayələrimizi) təkzib etdilər. Belə olduqda onları əldə etdiklərinin cəzası olaraq yaxaladıq.
  • 7:97

    أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ

    əфə`əминə əhлюль-ќурōō əй-йə`тийəhумм-бə`сунəə бəйəəтəу-вəhум нəə`имуун

    Belə isə, görəsən şəhər və kəndlərin əhalisi Bizim əzabımızın onlara gecə vaxtı yatdıqları zaman gəlməsindən xatircəmdirlər?
  • 7:98

    أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ

    əвə`əминə əhлюль-ќурōō əй-йə`тийəhумм-бə`сунəə дуhəу-вəhум йəль'əбуун

    Və görəsən şəhər və kəndlərin əhalisi Bizim əzabımızın gündüz çağı (dünya) oyunlar(ın)a (və günah işlərə) başları qarışan halda onlara gəlməsindən xatircəmdirlər?
  • 7:99

    أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ  ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ

    əфə`əминуу мəкрōл-лаh, фəлəə йə`мəну мəкрōл-лаhи ильлəəль-ќōумуль-хōōсируун

    Belə isə, məgər Allahın məkrindən və qəfil əzabından xatircəmdirlər? Halbuki, ziyana uğramış dəstədən başqa heç kəs özünü Allahın məkrindən amanda bilmir.
  • 7:100

    أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ  ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ

    əвəлəм йəhди лильлəз̃иинə йəриc̃уунəль-əрдō мимм-бə'ди əhлиhəə əль-лəу нəшəə`у əсōбнəəhумм-биз̃унуубиhим, вəнəтбə'у 'əлəə ќулююбиhим фəhум лəə йəсмə'уун

    Məgər yer üzünün onun sahiblərindən sonra varisi olmuş şəxsləri bu mətləb hidayət etmədimi (və onlar üçün aydınlaşdırmadımı) ki, əgər Biz istəsək günahları müqabilində onları əzaba düçar edər və qəlblərinə (bədbəxtlik) möhür(ü) vurarıq ki, bir daha (haqq sözü) eşitməsinlər?!
  • 7:101

    تِلْكَ الْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَائِهَا  ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِن قَبْلُ  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ

    тилькəль-ќурōō нəќуссу 'əлэйкə мин əмм-бəə`иhəə, вəлəќōд джəə`əтhум русулюhумм-би-ль-бэййинəəти фəмəə кəəнуу лийу`минуу бимəə кəз̃з̃əбуу миŋŋ-ќōбль, кəз̃əəликə йəтбə'ул-лаhу 'əлəə ќулююбиль-кəəфириин

    Bu, (insan) cəmiyyətlər(i)dir ki, onların xəbərlərini sənə söyləyirik. Doğrudan da peyğəmbərləri onlara aydın dəlillər gətirdilər, lakin onlar qabaqcadan təkzib etdikləri şeyə iman gətirən deyildilər! Allah kafirlərin qəlblərinə beləcə (sərtlik və anlamazlıq) möhür(ü) vurur.
  • 7:102

    وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ  ۖ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ

    вəмəə вəджəднəə ли`əкc̃əриhим-мин 'əhд, вə`иу-вəджəднəə əкc̃əрōhум лəфəəсиќиин

    Onların çoxunda əhdə vəfa görmədik. Həqiqətən, onların çoxunu olduqca itaətsiz gördük.
  • 7:103

    ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُوا بِهَا  ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ

    c̃уммə бə'əc̃нəə мимм-бə'диhим-муусəə би`əəйəəтинəə илəə фир'əунə вəмəлə`иhи фəз̃ōлəмуу биhəə, фəəŋŋз̃ур кəйфə кəəнə 'əəќибəтуль-муфсидиин

    O zaman onlardan (əvvəlki peyğəmbərlərdən) sonra Musanı Öz ayə və nişanələrimizlə Fironun və onun qövmünün başçılarının yanına göndərdik. Beləliklə, onlar o ayələrə zülm etdilər (onları qəbul etmədilər). Buna görə də fəsad törədənlərin aqibətlərinin necə olduğuna nəzər sal!
  • 7:104

    وَقَالَ مُوسَىٰ يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

    вəќōōлə муусəə йəə фир'əуну иннии рōсуулюмм-мир-рōббиль-'əəлəмиин

    Və Musa dedi: «Ey Firon, həqiqətən, mən aləmlərin Rəbbi tərəfindən (göndərilmiş) bir peyğəmbərəm.
  • 7:105

    حَقِيقٌ عَلَىٰ أَن لَّا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ  ۚ قَدْ جِئْتُكُم بِبَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ

    həќииќун 'əлəə əль-лəə əќуулə 'əлəл-лаhи ильлəəль-həќќ, ќōд джи`тукумм-бибəййинəтимм-мир-рōббикум фə`əрсиль мə'ийə бəнии исрōō`ииль

    Allah barəsində yalnız haqqı deməyə borcluyam. Şübhəsiz, sizin üçün (tovhid və öz nübuvvətim barəsində) aydın bir dəlil gətirmişəm. Odur ki, (onları qəbul et və) Bəni-İsraili mənimlə (öz əsil vətənləri olan Beytül-Müqəddəsə) göndər».
  • 7:106

    قَالَ إِن كُنتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

    ќōōлə иŋŋ-куŋŋтə джи`тə би`əəйəтин фə`ти биhəə иŋŋ-куŋŋтə минəс-сōōдиќиин

    Firon dedi: «Əgər bir ayə və nişanə gətirmisənsə və doğruçulardansansa onda, onu gətir (və göstər)».
  • 7:107

    فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ

    фə`əльќōō 'əсōōhу фə`из̃əə hийə c̃у'бəəнумм-мубиин

    Beləliklə, Musa öz əsasını atdı və o, dərhal aşkar bir əcdaha oldu.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi