26. (Ха, мим)
  • 46:21

     ۞ وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

    вəəз̃кур əхōō 'əəдин из̃ əŋŋз̃əрō ќōумəhу би-ль-əhќōōфи вəќōд хōлəтин-нуз̃уру мимм-бэйни йəдəйhи вəмин хōльфиhи əльлəə тə'будуу ильлəл-лаhə иннии əхōōфу 'əлэйкум 'əз̃əəбə йəумин 'əз̃ыым

    Və Ad qövmünün qəbilə qardaşını (Hudu və onun hekayətini) yada sal. O zaman(ı) ki, o, (Yəməndəki) qumluqda öz qövmünü qorxutdu. Əlbəttə (həmin bölgədə) ondan əvvəl də, sonra da qorxudanlar (olub) keçmişdilər. (O dedi:) «Allahdan başqa heç kəsə ibadət etməyin. Çünki mən sizin üçün böyük günün əzabından qorxuram».
  • 46:22

    قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

    ќōōлюю əджи`тəнəə литə`фикəнəə 'əн əəлиhəтинəə фə`тинəə бимəə тə'идунəə иŋŋ-куŋŋтə минəс-сōōдиќиин

    Dedilər: «Bizi öz məbudlarımızdan döndərməyə gəlmisən? Belə isə əgər doğruçulardansansa bizə vəd etdiyini (gözlənilməz və kütləvi əzabı) gətir!»
  • 46:23

    قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَـٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ

    ќōōлə иннəмəəль-'ильму 'иŋŋдəл-лаhи вə`убəллиґукум-мəə урсильту биhи вəлəəкиннии əрōōкум ќōумəн тəджhəлююн

    Dedi: «Elm yalnız Allahın yanındadır (həmin əzabın nə, necə və nə vaxt olacağını yalnız Allah bilir) və mən yalnız (çatdırılmasına) göndərildiyim şeyi çatdırıram (tovhidə dəvət edir və itaətsizlik göstərib həddini aşanları əzab nazil olmasından qorxuduram). Lakin sizi həmişə nadanlıq edən bir tayfa görürəm».
  • 46:24

    فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَـٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا  ۚ بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ  ۖ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ

    фəлəммəə рō`əуhу 'əəридōмм-мустəќбилə əудийəтиhим ќōōлюю həəз̃əə 'əəридумм-мумтырунəə, бəль hувə мəə-стə'джəльтумм-биh, рииhун фииhəə 'əз̃əəбун əлиим

    Beləliklə, əzabı yayılmış bulud şəklində öz dərə və gölməçələrinə üz tutmuş görəndə dedilər: «Bu, bizim üçün yağış yağdıracaq bir buluddur». (Hud dedi: «Xeyir,) əksinə, o sizin tələskənliklə istədiyinizdir, ağrılı əzabı olan bir küləkdir
  • 46:25

    تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَىٰ إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ

    тудəммиру кульлə шэй`имм-би`əмри рōббиhəə фə`əсбəhуу лəə йурōō ильлəə мəсəəкинуhум, кəз̃əəликə нəджзииль-ќōумəль-муджримиин

    ki, Rəbbinin əmri ilə hər şeyi (bütün canları və mal-dövləti) həlak və məhv edəcəkdir». Beləliklə onlar elə (həlak) oldular ki, məskənlərindən başqa heç nə görünmürdü. Biz günahkarların tayfasını belə cəzalandırırıq.
  • 46:26

    وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

    вəлəќōд мəккəннəəhум фиимəə имм-мəккəннəəкум фииhи вəджə'əльнəə лəhум сəм'əу-вə`əбсōōрōу-вə`əф`идəтəн фəмəə əґнəə 'əнhум сəм'уhум вəлəə əбсōōруhум вəлəə əф`идəтуhум-миŋŋ-шэй`ин из̃ кəəнуу йəджhəдуунə би`əəйəəтиль-лəhи вəhəəќō биhим-мəə кəəнуу биhи йəстəhзи`уун

    Həqiqətən, biz onlara (cismani qüvvə, mal-dövlət və övlad baxımından) sizə vermədiyimiz şeylərdə imkan və qüdrət vermişdik və onlar üçün qulaq, gözlər və ürəklər yaratmışdıq. Lakin nə qulaqları, nə gözləri və nə də ürəkləri onlardan (Allahın gələn əzabından) bir şeyi dəf etdi. Çünki onlar daim Allahın ayələrini inkar edirdilər və (nəhayət) istehza etdikləri şey onları hər tərəfdən bürüdü.
  • 46:27

    وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَىٰ وَصَرَّفْنَا الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

    вəлəќōд əhлəкнəə мəə həулəкум-минəль-ќурōō вəсōррōфнəəль-əəйəəти лə'əльлəhум йəрджи'уун

    Həqiqətən, Biz siz (Məkkə əhlin)in ətrafınızda olan cəmiyyətləri (Hicr yoldaşlarını, Səmud və Lut qövmlərini) həlak etdik və onlara (Özümüzün) müxtəlif (tovhid və əzəmət) ayələri(mizi) göstərdik ki, bəlkə (haqqa) qayıtdılar.
  • 46:28

    فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً  ۖ بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ  ۚ وَذَ‌ٰلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ

    фəлəулəə нəсōрōhумуль-лəз̃иинə-ттəхōз̃уу миŋŋ-дууниль-лəhи ќурбəəнəн əəлиhəh, бəль дōллюю 'əнhум, вəз̃əəликə ифкуhум вəмəə кəəнуу йəфтəруун

    Bəs nə üçün Allahın yerinə özləri üçün (Allaha) yaxınlaşmaq məqsədi ilə götürdükləri məbudlar (həmin əzablar nazil olan zaman) onlara kömək etmədilər, əksinə onların gözlərindən itdilər?! (Bəli,) onların yalan və azğınlıqları(nın) və uydurduqları(nın nəticəsi) bu idi.
  • 46:29

    وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا  ۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَىٰ قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ

    вə`из̃ сōрōфнəə илəйкə нəфəрōмм-минəль-джинни йəстəми'уунəль-ќур`əəнə фəлəммəə həдōрууhу ќōōлюю əŋŋсытуу, фəлəммəə ќудыйə вəльлəу илəə ќōумиhим-муŋŋз̃ириин

    Və (yada sal) o zaman(ı) ki, cinlərdən bir dəstəsini Qurana qulaq asmaq üçün sənin yanına göndərdik. Elə ki, onun yanına (oxunduğu yerə) çatdılar, (bir-birlərinə) dedilər: «Sakit olun və dinləyin!» Və elə ki, (Quran oxunub) sona çatdı, (peyğəmbər kimi) qorxudan olaraq öz qövmlərinin yanına qayıtdılar.
  • 46:30

    قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍ مُّسْتَقِيمٍ

    ќōōлюю йəə ќōумəнəə иннəə сəми'нəə китəəбəн уŋŋзилə мимм-бə'ди муусəə мусōддиќōл-лимəə бэйнə йəдəйhи йəhдии илəəль-həќќи вə`илəə тōрииќимм-мустəќиим

    Dedilər: «Ey qövmümüz! Həqiqətən, biz Musadan sonra nazil olub özündən əvvəlkiləri (keçmiş peyğəmbərləri və onların səma kitablarını) təsdiqləyən, haqqa və (əqidə, əxlaq və əməldə) doğru yola yönəldən bir kitab dinlədik».
  • 46:31

    يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ

    йəə ќōумəнəə əджиибуу дəə'ийəл-лаhи вə`əəминуу биhи йəґфир лəкум-миŋŋ-з̃унуубикум вəйуджиркум-мин 'əз̃əəбин əлиим

    «Ey bizim qövmümüz! Allahın dəvətçisini (İslam Peyğəmbərini) qəbul edin və ona iman gətirin ki, Allah bəzi günahlarınızı (İslamdan qabaq Allahın qanunlarına qarşı çıxmağınızı) bağışlasın və (axirətdə) sizə ağrılı əzabdan sığınacaq versin».
  • 46:32

    وَمَن لَّا يُجِبْ دَاعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَلَيْسَ لَهُ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءُ  ۚ أُولَـٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

    вəмəль-лəə йуджиб дəə'ийəл-лаhи фəлэйсə биму'джизин фииль-əрды вəлэйсə лəhу миŋŋ-дууниhи əулийəə, уулəə`икə фии дōлəəлимм-мубиин

    Kim Allahın dəvətçisini qəbul etməsə, yer üzündə (Allahı) əsla aciz qoya bilməyəcəkdir (Onun səltənətindən qaça və və ya daha üstün qüdrətə sığına bilməyəcəkdir). Onun Allahdan başqa başçı və yardımçıları yoxdur. Belələri aşkar azğınlıq içərisindədirlər.
  • 46:33

    أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ  ۚ بَلَىٰ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

    əвəлəм йəрōу əннəл-лаhəль-лəз̃ии хōлəќōс-сəмəəвəəти вəəль`əрдō вəлəм йə'йə бихōльќиhиннə биќōōдирин 'əлəə əй-йуhйийəль-мəутəə, бəлəə иннəhу 'əлəə кулли шэй`ин ќōдиир

    Məgər göyləri və yeri yaradan və onları yaratmaqla yorulub aciz qalmamış Allahın ölüləri diriltməyə qadir olmasını (qəlb gözü ilə) görmürlər? Bəli, (görürlər və bilirlər ki,) şübhəsiz, O hər şeyə qadirdir.
  • 46:34

    وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَـٰذَا بِالْحَقِّ  ۖ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا  ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ

    вəйəумə йу'рōдуль-лəз̃иинə кəфəруу 'əлəəн-нəəри əлэйсə həəз̃əə би-ль-həќќ, ќōōлюю бəлəə вəрōббинəə, ќōōлə фəз̃ууќууль-'əз̃əəбə бимəə куŋŋтум тəкфуруун

    Kafirlər (Cəhənnəm) od(un)a göstərilən gün (onlara deyiləcək): «Məgər bu haqq deyil?» Onlar deyəcəklər: «Bəli, and olsun Rəbbimizə (ki, haqdır)». (Allah) buyuracaq: «Belə isə, etdiyiniz küfrün cəzası olaraq dadın bu əzabı!»
  • 46:35

    فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ  ۚ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ  ۚ بَلَاغٌ  ۚ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ

    фəəсбир кəмəə сōбəрō уулююль-'əзми минəр-русули вəлəə тəстə'джиль-лəhум, кə`əннəhум йəумə йəрōунə мəə йуу'əдуунə лəм йəльбəc̃уу ильлəə сəə'əтəмм-мин-нəhəəр, бəлəəґ, фəhəль йуhлəку ильлəəль-ќōумуль-фəəсиќуун

    Buna görə də Allahın elçilərindən möhkəm əzm sahibləri (dörd şəriət sahibi - Nuh, İbrahim, Musa və İsa) səbr etdikləri kimi səbr et və onlar üçün (onların məhv olmalarına) tələsmə. Onlar vəd edilən şeyi (Məhşər səhnəsində hazır olmağı) görən gün (öz fikirlərində belə güman edərlər ki, dünyada və ya Bərzəx aləmində) sanki günün yalnız bir saatını dayanıblar. (Bu məsələ və ya bu kitab) bir bildirişdir. Belə isə məgər fasiqlərdən başqası məhv ediləcək?!
  • 47:1

    الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ

    əльлəз̃иинə кəфəруу вəсōддуу 'əŋŋ-сəбиилиль-лəhи əдōльлə ə'мəəлəhум

    Allah küfr edən, Allahın yolundan üz döndərən və onun qarşısını alan kəslərin əməllərini (xeyir əməllərini axirətdə və şər planlarını dünyada) puç etdi.
  • 47:2

    وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ  ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ

    вəəльлəз̃иинə əəмəнуу вə'əмилююс-сōōлиhəəти вə`əəмəнуу бимəə нуззилə 'əлəə муhəммəдиу-вəhувəль-həќќу мир-рōббиhим кəффəрō 'əнhум сəййи`əəтиhим вə`əслəhə бəəлəhум

    (Peyğəmbərlərə nazil olana) iman gətirərək yaxşı işlər görən və Muhəmmədə hamısı Rəbbləri tərəfindən haqq olaraq nazil olana iman gətirənlərin (isə) günahlarını təmizlədi və (dünya və axirətdə) vəziyyətlərini yaxşılaşdırdı.
  • 47:3

    ذَ‌ٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ

    з̃əəликə би`əннəль-лəз̃иинə кəфəруу-ттəбə'ууль-бəəтылə вə`əннəль-лəз̃иинə əəмəнуу-ттəбə'ууль-həќќō мир-рōббиhим, кəз̃əəликə йəдрибул-лаhу лин-нəəси əмc̃əəлəhум

    Bunun (kafirlərin əməllərinin puç edilməsinin və möminlərin vəziyyətlərinin yaxşılaşdırılmasının) səbəbi küfr edənlərin batilə tabe olmaları, iman gətirənlərin isə Rəbbləri tərəfindən olan haqqın arxasınca getmələridir. Allah insanlara (onların) sifətlərini bu cür bəyan edir.
  • 47:4

    فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا  ۚ ذَ‌ٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَـٰكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ  ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ

    фə`из̃əə лəќиитумуль-лəз̃иинə кəфəруу фəдōрбəр-риќōōби həттəə из̃əə əc̃хōŋŋтумууhум фəшуддууль-вəc̃əəќō фə`иммəə мəннəмм-бə'ду вə`иммəə фидəə`əн həттəə тəдō'əль-həрбу əузəəрōhəə, з̃əəликə вəлəу йəшəə`ул-лаhу лəəŋŋтəсōрō минhум вəлəəкил-лийəблювə бə'дōкумм-бибə'д, вəəльлəз̃иинə ќутилюю фии сəбиилиль-лəhи фəлэй-йудыльлə ə'мəəлəhум

    Buna görə də kafirlərlə (müharibədə) qarşılaşan zaman onların boyunlarını vurun (ilk iş öldürməkdir). Nəhayət elə ki, onları möhkəm qırıb əldən saldınız, (onları əsir götürün və) bağlarını möhkəm bağlayın. Sonra onlara ya azad etməklə minnət qoyun və yaxud fidyə (onun əvəzində mal və əsir) alın ki, müharibə, silahını yerə qoysun və yatsın. Budur (Allahın əmri). Əgər Allah istəsəydi onlardan Özü intiqam alardı. Lakin sizin bəzinizi digər bəziniz ilə (möminləri kafirlərlə və kafirləri möminlərlə) sınamaq üçün (belə edir). Allah yolunda öldürülmüş kəslərin əməllərini (Allah) əsla itirmir (və onlara çoxlu mükafat verir).
  • 47:5

    سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ

    сəйəhдииhим вəйуслиhу бəəлəhум

    Tezliklə onları (Bərzəx və axirətin kəramətli dərəcələrinə) yönəldəcək və (o dünyada) onların vəziyyət və işlərini yaxşılaşdıracaq.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi