9. (Сказала знать)
  • 7:188

    قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ  ۚ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ  ۚ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

    ќуль-лəə əмлику линəфсии нəф'əу-вəлəə дōррōн ильлəə мəə шəə`əл-лаh, вəлəу куŋŋту ə'лəмуль-ґōйбə лəəстəкc̃əрту минəль-хōйри вəмəə мəссəнийəс-суу, ин əнəə ильлəə нəз̃иируу-вəбəшиирул-лиќōумий-йу`минуун

    De: «Mən özüm üçün Allahın istədiyindən başqa heç bir xeyir və ziyana malik deyiləm. (Qeyb elmim də yoxdur) və əgər qeybi bilsəydim, özüm üçün mütləq hər bir mal və xeyirdən çoxlu tədarük görərdim və mənə heç bir zərər-ziyan dəyməzdi. Mən iman gətirən dəstə üçün yalnız bir qorxudan və mücdə verənəm».
  • 7:189

     ۞ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا  ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ  ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ

    hувəль-лəз̃ии хōлəќōкум-мин-нəфсиу-вəəhидəтиу-вəджə'əлə минhəə зəуджəhəə лийəскунə илəйhəə, фəлəммəə тəґōшшəəhəə həмəлəт həмлəн хōфиифəн фəмəррōт биh, фəлəммəə əc̃ќōлəд-дə'əвəл-лаhə рōббəhумəə лə`ин əəтəйтəнəə сōōлиhəль-лəнəкуунəннə минəш-шəəкириин

    Sizin hər birinizi bir candan (atanızdan) yaradan və yanında rahatlıq tapması üçün zövcəsini də onun cinsindən edən Odur. Beləliklə, elə ki, zövcəsi ilə yaxınlıq etdi, o, yüngül bir yüklə yükləndi və bir müddəti (hamiləlik dövrünün əvvəlini) o yüklə keçirdi. Elə ki, yükü ağırlaşdı hər ikisi Allahı – öz Rəbblərini çağırdılar ki: «Əgər bizə saleh (sağlam və həyat sürməyə qadir) bir övlad əta etsən, mütləq şükr edənlərdən olacağıq».
  • 7:190

    فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا  ۚ فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ

    фəлəммəə əəтəəhумəə сōōлиhəн джə'əлəə лəhу шурōкəə`ə фиимəə əəтəəhумəə, фəтə'əəлəл-лаhу 'əммəə йушрикуун

    Beləliklə, elə ki, (Allah) o ikisinə (sağlam və) saleh bir övlad əta etdi, onlara verdiyi şey barəsində Ona şərik qoşdular. (Əgər onlar bu işdə bütləri də təsirli bilsələr zahiri şirkə, yox əgər səbəblərə arxalanaraq əsas səbəbkarı yaddan çıxarsalar gizli şirkə düçar oldular. Bu iki ayə cəmiyyətin əksəriyyətinin halını şərh edir ki, onlar ya zahiri şirkə, ya da gizli şirkə düçardırlar.) Allah Ona şərik qoşulan şeydən çox-çox ucadır.
  • 7:191

    أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ

    əйушрикуунə мəə лəə йəхлюќу шэй`əу-вəhум йухлəќуун

    Onlar heç bir şey yaratmayan (bir şeyi yoxdan var etmək və mövcuda ruh vermək qüdrəti olmayan) və özləri yaradıl(mış ol)an varlıqları (Allaha) şərik qoşurlar? (Bu ayə və sonrakı ayələr bütpərəstlərin şiddətli tənqidi və bütlərin tamamilə acizliyinin bəyanı barəsindədir).
  • 7:192

    وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ

    вəлəə йəстəтыы'уунə лəhум нəсрōу-вəлəə əŋŋфусəhум йəŋŋсуруун

    (Həmin bütlər) nə onlara bir yardım göstərə bilir və nə də özlərinə bir kömək edə bilirlər.
  • 7:193

    وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمْ  ۚ سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ

    вə`иŋŋ-тəд'ууhум илəəль-hудəə лəə йəттəби'уукум, сəвəə`ун 'əлэйкум əдə'əутумууhум əм əŋŋтум сōōмитуун

    Əgər onları doğru yola dəvət etsəniz, sizə tabe olmazlar. Sizin üçün onları dəvət etməyiniz və ya susmağınız birdir (çünki onlardan bir nəticə əldə etməyəcəksiniz).
  • 7:194

    إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ  ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

    иннəль-лəз̃иинə тəд'уунə миŋŋ-дууниль-лəhи 'ибəəдун əмc̃əəлюкум, фəəд'ууhум фəльйəстəджиибуу лəкум иŋŋ-куŋŋтум сōōдиќиин

    Həqiqətən, sizin Allahın yerinə çağırdıqlarınız (bütlər, ulduzlar və mələklər) sizin kimi bəndələrdir. Odur ki, əgər doğruçusunuzsa, onları çağırın, sizə cavab versinlər.
  • 7:195

    أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا  ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا  ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا  ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا  ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ

    əлəhум əрджулюй-йəмшуунə биhəə, əм лəhум əйдий-йəбтышуунə биhəə, əм лəhум ə'йунуй-йубсыруунə биhəə, əм лəhум əəз̃əəнуй-йəсмə'уунə биhəə, ќули-д'уу шурōкəə`əкум c̃уммə киидууни фəлəə туŋŋз̃ыруун

    Məgər onların ayaqları var ki, onunla yol getsinlər, yaxud əlləri var ki, onunla tutsunlar və ya gözləri var ki, onun vasitəsi ilə görsünlər, yaxud da qulaqları var ki, onunla eşitsinlər? De: «Allaha qoşduğunuz şərikləri çağırın, sonra mənə qarşı olan bütün hiylə və planlarınızı işə salın və mənə möhlət verməyin».
  • 7:196

    إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ  ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ

    иннə вəлиййийəл-лаhуль-лəз̃ии нəззəлəль-китəəб, вəhувə йəтəвəльлəəс-сōōлиhиин

    «Şübhəsiz, mənim başçı və köməkçim bu kitabı nazil edən Allahdır. Odur saleh (bəndə)lərə başçılıq və yardım edən!»
  • 7:197

    وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ

    вəəльлəз̃иинə тəд'уунə миŋŋ-дууниhи лəə йəстəтыы'уунə нəсрōкум вəлəə əŋŋфусəhум йəŋŋсуруун

    «Allahın yerinə çağırdıqlarınız nə sizə bir yardım göstərə bilər və nə də özlərinə (xeyir gətirmək və ya bir zərəri dəf etməklə) bir kömək edə bilərlər».
  • 7:198

    وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَسْمَعُوا  ۖ وَتَرَاهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ

    вə`иŋŋ-тəд'ууhум илəəль-hудəə лəə йəсмə'уу, вəтəрōōhум йəŋŋз̃уруунə илəйкə вəhум лəə йубсыруун

    Əgər onları doğru yola dəvət etsəniz eşitməzlər. (Ey Peyğəmbər,) onları (müşrikləri) sənə baxan görürsən, lakin onlar (əslində) görmürlər.
  • 7:199

    خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ

    хуз̃иль-'əфвə вə`мур би-ль-'урфи вə`ə'рид 'əниль-джəəhилиин

    Əfv və güzəşt yolunu tut, yaxşı işlər görməyi əmr et və nadanlardan üz döndər (cihad hökmü gəlməyincə döyüşə başlama).
  • 7:200

    وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ  ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

    вə`иммəə йəŋŋзəґōннəкə минəш-шэйтōōни нəзґун фəəстə'из̃ биль-лəh, иннəhу сəмии'ун 'əлиим

    Əgər Şeytan tərəfindən təhrikedici bir vəsvəsə səni təhrik etsə, Allaha pənah apar, çünki O, eşidən və biləndir.
  • 7:201

    إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ

    иннəль-лəз̃иинə-ттəќōу из̃əə мəссəhум тōō`ифумм-минəш-шэйтōōни тəз̃əккəруу фə`из̃əə hум-мубсыруун

    Şübhəsiz, təqvalı olanlara Şeytandan bir vəsvəsə yetişsə, (ya qəlblərdə dolanan bir Şeytan onların fikirlərinə zərər-ziyan yetirsə, dərhal) (Allahı yadlarına salaraq) özlərinə gələr və onda gözüaçıq olarlar.
  • 7:202

    وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لَا يُقْصِرُونَ

    вə`ихвəəнуhум йəмуддуунəhум фииль-ґōййи c̃уммə лəə йуќсыруун

    (Müşriklərə gəldikdə isə,) qardaşları (şeytanlar) onları daim azğınlığa çəkər, sonra isə (onları yoldan çıxarmaqda) əllərindən gələni edərlər.
  • 7:203

    وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا  ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِن رَّبِّي  ۚ هَـٰذَا بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

    вə`из̃əə лəм тə`тиhимм-би`əəйəтин ќōōлюю лəулəə-джтəбэйтəhəə, ќуль иннəмəə əттəби'у мəə йууhəə илəййə мир-рōббий, həəз̃əə бəсōō`иру мир-рōббикум вəhудəу-вəрōhмəтул-лиќōумий-йу`минуун

    (Vəhyin gəlməsi bir müddət təxirə düşən zaman və) onlara bir ayə və nişanə gətirməyəndə «nə üçün (özündən) bir ayə və nişanə düzəldib gətirmirsən?» deyərlər. De: «Həqiqətən, mən yalnız Rəbbimdən mənə gələn vəhyə tabe oluram. Bu (Quran) Rəbbiniz tərəfindən ayıqlıq mənbələridir və iman gətirən bir dəstə üçün başdan-başa hidayət və rəhmətdir».
  • 7:204

    وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

    вə`из̃əə ќури`əль-ќур`əəну фəəстəми'уу лəhу вə`əŋŋсытуу лə'əльлəкум турhəмуун

    Quran oxunan zaman ona qulaq asın və susun ki, bəlkə rəhm olundunuz.
  • 7:205

    وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ

    вəəз̃кур-рōббəкə фии нəфсикə тəдōрру'əу-вəхыыфəтəу-вəдуунəль-джəhри минəль-ќōули би-ль-ґудууви вəəль`əəсōōли вəлəə тəкумм-минəль-ґōōфилиин

    Səhərlər və axşamlar öz qəlbində yalvarıb-yaxararaq, qorxu ilə və səsini ucaltmadan Rəbbini yada sal və qafillərdən olma.
  • 7:206

    إِنَّ الَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ  ۩

    иннəль-лəз̃иинə 'иŋŋдə рōббикə лəə йəстəкбируунə 'əн 'ибəəдəтиhи вəйусəббиhуунəhу вəлəhу йəсджудуун

    Şübhəsiz, sənin Rəbbinin yanında (mələklər və Allahın övliyaları kimi Onun mənəvi yaxınlığında) olanlar Ona ibadət etməkdən boyun qaçıraraq təkəbbürlük etməz, Onun paklığını yada salar və Ona səcdə edərək özlərini kiçildərlər.
  • 8:1

    يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنفَالِ  ۖ قُلِ الْأَنفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ  ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ  ۖ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

    йəс`əлююнəкə 'əниль-əŋŋфəəли ќулиль-əŋŋфəəлю лильлəhи вəр-рōсуули фəəттəќуул-лаhə вə`əслиhуу з̃əəтə бэйникум вə`əтыы'уул-лаhə вəрōсуулəhу иŋŋ-куŋŋтум-му`миниин

    Səndən «ənfal» (bu ayənin nazil edilməsinə səbəb olan döyüş qənimətləri də nümunələrindən biri olan müxtəlif adlı çoxlu ümumi mallar) barəsində soruşurlar, de: «Ənfal» Allaha və Onun Peyğəmbərinə məxsusdur (onların həqiqi sahibi Allah, şərti sahibi isə Onun nümayəndəsi olaraq Peyğəmbərdir). Odur ki, Allahdan qorxun, aralarınızdakı əlaqələri düzəldin (və «ənfal» üstündə mübahisə və dava-dalaş etməyin) və əgər möminsinizsə, Allaha və Onun Peyğəmbərinə itaət edin».
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi