11. (Извиняются они перед вами)
  • 10:5

    هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ  ۚ مَا خَلَقَ اللَّهُ ذَ‌ٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ  ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ

    hувəль-лəз̃ии джə'əлəш-шəмсə дыйəə`əу-вəəльќōмəрō нуурōу-вəќōддəрōhу мəнəəзилə литə'лəмуу 'əдəдəс-синиинə вəəльhисəəб, мəə хōлəќōл-лаhу з̃əəликə ильлəə би-ль-həќќ, йуфəссылюль-əəйəəти лиќōумий-йə'лəмуун

    Günəşi işıqlı və ayı (günəşin şüaları ilə) nurlu edən və illərin (qəməri illərinin) sayını və hesabı (işlərinizin vaxtını) biləsiniz deyə onun üçün (yer kürəsi ətrafında fırlanmasında) mənzillər müəyyənləşdirən Odur. Allah onları yalnız haqq (məqsəd) üçün yaratdı. O, (Öz) ayə və nişanələri(ni) bilən bir dəstə üçün hərtərəfli (həm xarici aləmdə, həm də söz ilə) açıqlayır.
  • 10:6

    إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ

    иннə фии-хтилəəфиль-лэйли вəн-нəhəəри вəмəə хōлəќōл-лаhу фиис-сəмəəвəəти вəəль`əрды лə`əəйəəтил-лиќōумий-йəттəќуун

    Şübhəsiz, gecə ilə gündüzün get-gəlində və (fəsillərə, ya yerin məntəqələrinə uyğun olaraq onların) hər birinin uzun və qısalığında və Allahın (planetlər, mələklər və canlılar kimi) göylərdə və (bitkilər, heyvanlar, cinlər və insanlar kimi) yerdə yaratdığında təqvalı olan bir dəstə üçün (Allahın tövhid, əzəmət, qüdrət və hikmətindən) ayə və nişanələr vardır.
  • 10:7

    إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ

    иннəль-лəз̃иинə лəə йəрджуунə лиќōō`əнəə вəрōдуу би-ль-həйəəтид-дунйəə вəəтмə`əннуу биhəə вəəльлəз̃иинə hум 'əн əəйəəтинəə ґōōфилююн

    Həqiqətən, Bizim görüşümüzə ümidi (axirət aləminə imanları) olmayan və dünya həyatına şad olaraq ona ürək bağlayan, həmçinin Bizim ayələrimizdən (müşahidə aləminin yaradılış və əzəmətli kitabın tərtib edilmiş ayələrindən) qafil olan kəslər
  • 10:8

    أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ

    уулəə`икə мə`вəəhумун-нəəру бимəə кəəнуу йəксибуун

    Onların qalacaqları yer qazandıqlarının (qəlbləri ilə qazandıqları nalayiq əqidələrin və əlləri ilə qazandıqları günahların) cəzası olaraq oddur.
  • 10:9

    إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُم بِإِيمَانِهِمْ  ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

    иннəль-лəз̃иинə əəмəнуу вə'əмилююс-сōōлиhəəти йəhдииhим рōббуhумм-би`иимəəниhим, тəджрии миŋŋ-тəhтиhимуль-əнhəəру фии джəннəəтин-нə'иим

    Şübhəsiz, iman gətirib yaxşı işlər görən kəsləri Rəbbi imanlarına görə (Öz yanına) hidayət edər, (və axirətdə) nemət dolu bağlarda onların (ağaclarının və saraylarının) altından çaylar axar.
  • 10:10

    دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ  ۚ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

    дə'вəəhум фииhəə субhəəнəкəл-лаhуммə вəтəhиййəтуhум фииhəə сəлəəм, вə`əəхыру дə'вəəhум əниль-həмду лильлəhи рōббиль-'əəлəмиин

    Onların oradakı duaları «Allahım, Sən (Özün-Özünü bütün eyb və nöqsan sifətlərdən pak vəsf etdiyin kimi) paksan!»dır; oradakı salamları (Allah tərəfindən, mələklərlə və bir-birləri ilə salamlaşmaları) «salam»dır; və bütün dualarının sonu «həmd və səna aləmlərin Rəbbi olan Allaha məxsusdur» (deməkdir).
  • 10:11

     ۞ وَلَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ  ۖ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ

    вəлəу йу'əджджилюл-лаhу лин-нəəсиш-шəррō-сти'джəəлəhумм-би-ль-хōйри лəќудыйə илəйhим əджəлюhум, фəнəз̃əруль-лəз̃иинə лəə йəрджуунə лиќōō`əнəə фии туґйəəниhим йə'мəhуун

    Və əgər Allah camaat üçün şərdə (onların şər dualarının qəbulunda və ya pis əməllərinin cəzasında) onların xeyir istəməkdə (xeyirli dualarının qəbulunda, yaxud gözəl əməllərinin mükafatında) tələsdikləri kimi tələssəydi, şübhəsiz, onların ömürlərinin müddəti (Onun əzabının nazil olması ilə) sona çatardı. Buna görə də Bizə qovuşacaqlarına ümidvar olmayan (məadı inkar edən) kəsləri boşlayırıq ki, öz azğınlıqlarında sərgərdan qalsınlar.
  • 10:12

    وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَّسَّهُ  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

    вə`из̃əə мəссəль-иŋŋсəəнəд-дурру дə'əəнəə лиджəмм-биhи əу ќōō'идəн əу ќōō`имəн фəлəммəə кəшəфнəə 'əнhу дуррōhу мəррō кə`əль-лəм йəд'унəə илəə дурримм-мəссəh, кəз̃əəликə зуййинə ли-ль-мусрифиинə мəə кəəнуу йə'мəлююн

    İnsana bir çətinlik və ziyan yetişən zaman (bütün hallarda) – böyrü üstdə yatanda, oturanda, ayaq üstdə – (dua edərək) Bizi çağırar. Elə ki, çətinlik və ziyanı ondan götürürük Bizi ona yetişən ziyan(ı uzaqlaşdırmaq) üçün çağırmamış kimi (çıxıb) gedər! İsraf edənlərə etdikləri əməllər beləcə zinətləndirilmişdir.
  • 10:13

    وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا  ۙ وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ

    вəлəќōд əhлəкнəəль-ќуруунə миŋŋ-ќōбликум лəммəə з̃ōлəмуу вəджəə`əтhум русулюhумм-би-ль-бэййинəəти вəмəə кəəнуу лийу`минуу, кəз̃əəликə нəджзииль-ќōумəль-муджримиин

    Doğrudan da, Biz sizdən öncə müxtəlif əsrlərdə bir-birinin ardınca gələn millətləri zülm edərkən və peyğəmbərlərinin onlara aydın dəlillər gətirmələrinə baxmayaraq iman gətirmək niyyətində olmadıqları zaman həlak etdik. Biz günahkarlar dəstəsini belə cəzalandırırıq.
  • 10:14

    ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ

    c̃уммə джə'əльнəəкум хōлəə`ифə фииль-əрды мимм-бə'диhим линəŋŋз̃урō кəйфə тə'мəлююн

    Sonra (cari imtahan qanununa uyğun olaraq) necə rəftar edəcəyinizə baxmaq üçün sizi onların ardınca yer üzündə canişin etdik.
  • 10:15

    وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ  ۙ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَـٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ  ۚ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاءِ نَفْسِي  ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ  ۖ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

    вə`из̃əə тутлəə 'əлэйhим əəйəəтунəə бэййинəəтин ќōōлəль-лəз̃иинə лəə йəрджуунə лиќōō`əнəə-ти биќур`əəнин ґōйри həəз̃əə əу бəддильh, ќуль мəə йəкууну лии əн убəддилəhу миŋŋ-тильќōō`и нəфсий, ин əттəби'у ильлəə мəə йууhəə илəйй, иннии əхōōфу ин 'əсōйту рōббии 'əз̃əəбə йəумин 'əз̃ыым

    Bizim aydın ayələrimiz onlara oxunan zaman, Bizə qovuşacaqlarına ümidi olmayan (məadı inkar edən) kəslər «bundan başqa bir Quran gətir, ya onu dəyişdir» (məsələn, onun bəzi ayələrini və surələrini çıxart, orada şirkin haramlığından, bütlərin pislənməsindən, Qiyamətdən, murdarın və qumarın haram olmasından bir şey olmasın) deyərlər. De: «onu(n hamısını, ya bəzisini) özbaşıma dəyişdirmək mənə yaraşmaz və (buna) mənim haqqım və qüdrətim yoxdur. Mən yalnız mənə vəhy edilən şeyə tabe oluram. Şübhəsiz, əgər mən Rəbbimə qarşı itaətsizlik etsəm, böyük bir günün əzabından qorxuram.
  • 10:16

    قُل لَّوْ شَاءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلَا أَدْرَاكُم بِهِ  ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ  ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ

    ќуль-лəу шəə`əл-лаhу мəə тəлəутуhу 'əлэйкум вəлəə əдрōōкумм-биh, фəќōд лəбиc̃ту фиикум 'умурōмм-миŋŋ-ќōблиh, əфəлəə тə'ќилююн

    De: «Əgər Allah istəsəydi, mən onu sizə oxumazdım və O da sizi ondan xəbərdar etməzdi. Çünki şübhəsiz, mən on(un nazil olmasın)dan qabaq sizin aranızda bir ömür (qırx il) keçirmişəm (dərs oxumayıb yazı yazmamışam və heç bir iddiam da olmayıb, birdən-birə bu kitab dilimdə səslənmişdir), belə isə, heç düşünmürsünüz?»
  • 10:17

    فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ  ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ

    фəмəн əз̃лəму миммəни-фтəрōō 'əлəл-лаhи кəз̃ибəн əу кəз̃з̃əбə би`əəйəəтиh, иннəhу лəə йуфлиhуль-муджримуун

    Buna görə də kim, Allaha yalan yaxandan, ya Onun ayələrini təkzib edəndən daha zalımdır? Həqiqətən, günahkarlar nicat tapmayacaqlar.
  • 10:18

    وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّهِ  ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ  ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ

    вəйə'будуунə миŋŋ-дууниль-лəhи мəə лəə йəдурруhум вəлəə йəŋŋфə'уhум вəйəќуулююнə həə`улəə`и шуфə'əə`унəə 'иŋŋдəл-лаh, ќуль əтунəбби`уунəл-лаhə бимəə лəə йə'лəму фиис-сəмəəвəəти вəлəə фииль-əрд, субhəəнəhу вəтə'əəлəə 'əммəə йушрикуун

    Onlar Allahın yerinə onlara nə bir zərər yetirən və nə də bir mənfəət verən şeylərə ibadət edir və «bunlar Allah yanında bizim şəfaətçilərimizdir» deyirlər. De: «Allaha nə göylərdə və nə də yerdə (guya) xəbəri olmayan bir şeydən xəbər verirsiniz?! O, şərik qoşduqları şeydən pak və ucadır».
  • 10:19

    وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا  ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ

    вəмəə кəəнəн-нəəсу ильлəə уммəтəу-вəəhидəтəн фəəхтəлəфуу, вəлəулəə кəлимəтун сəбəќōт мир-рōббикə лəќудыйə бэйнəhум фиимəə фииhи йəхтəлифуун

    İnsanlar (xilqətin əvvəlində uzun müddət) yalnız vahid (və ixtilafsız) bir millət idilər. Beləliklə (dünyəvi işlərdə ictimai əlaqələrə görə, kitab nazil olduqdan sonra isə ixtilaflarını aradan qaldırmaq üçün kitabın özü ilə bağlı) ixtilafa düşdülər. Əgər (əzəli elmində və Lövhi-Məhfuzda) Rəbbindən (bütün dəlil-sübutlar təqdim edilməmişdən əzab verməmək və dəlil-sübutlar təqdim edildikdən sonra da tələsməmək barəsində) bir kəlam keçməsəydi, onların arasında mütləq ixtilaf etdikləri şey barəsində (əməli surətdə) hökm edilərdi. (Bəqərə surəsinin 213-cü ayəsinə müraciət edin.)
  • 10:20

    وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ  ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ

    вəйəќуулююнə лəулəə уŋŋзилə 'əлэйhи əəйəтумм-мир-рōббиh, фəќуль иннəмəəль-ґōйбу лильлəhи фəəŋŋтəз̃ыруу иннии мə'əкум-минəль-муŋŋтəз̃ыриин

    Və «nə üçün Rəbbi tərəfindən ona (Salehin dəvəsi, Musanın əsası, mələyin gəlməsi kimi camaatı iman gətirməyə vadar edən) bir möcüzə nazil olmayıb?» deyirlər. De: «Qeyb (pərdə arxasındakı işlər) yalnız Allahın ixtiyarındadır (və bəlkə də nazil etdi). Buna görə də, gözləyin ki, mən də mütləq sizinlə birgə gözləyənlərdənəm».
  • 10:21

    وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا  ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا  ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ

    вə`из̃əə əз̃əќнəəн-нəəсə рōhмəтəмм-мимм-бə'ди дōррōō`ə мəссəтhум из̃əə лəhум-мəкрун фии əəйəəтинəə, ќулиль-лəhу əсрō'у мəкрō, иннə русулəнəə йəктубуунə мəə тəмкуруун

    İnsanlara onlara yetişmiş çətinlik və əziyyətdən sonra bir mərhəmət və rahatlıq dadızdırdığımız (cahiliyyət dövrünün nadanlıq və fəqirliyindən sonra İslam elm və rifahı verdiyimiz) zaman birdən Bizim ayələrimiz barəsində hiyləyə başlayırlar (onları sehr, şer və əfsanə adlandırırlar). De: «Allahın məkri daha tez yetişəndir». Həqiqətən, Bizim elçilərimiz etdiyiniz məkrləri yazırlar.
  • 10:22

    هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ  ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ  ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَـٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ

    hувəль-лəз̃ии йусəййирукум фииль-бəрри вəəльбəhр, həттəə из̃əə куŋŋтум фииль-фульки вəджəрōйнə биhимм-бирииhин тōййибəтиу-вəфəриhуу биhəə джəə`əтhəə рииhун 'əəсыфуу-вəджəə`əhумуль-мəуджу миŋŋ-кулли мəкəəниу-вəз̃ōннуу əннəhум уhиитō биhим дə'əвул-лаhə мухлисыынə лəhуд-диинə лə`ин əŋŋджəйтəнəə мин həəз̃иhи лəнəкуунəннə минəш-шəəкириин

    Sizi quruda və dənizdə gəzdirən Odur. Nəhayət, siz gəmilərdə olan və gəmilər öz sərnişinlərini xoş və mülayim bir küləyin vasitəsilə hərəkət etdirən və onlar ondan xoşhal olduqları zaman, (birdən) həmin gəmilərə şiddətli bir külək əsər, (dənizin) dalğa(sı) hər tərəfdən onlara çırpılar və onlar (dalğaların və bəlanın) mühasirəsində olmalarına yəqinlik edərlər, (o halda) iman və etiqadda saf niyyətlə Allahı çağırarlar ki: «Əgər bizi bundan (bu təhlükədən) qurtarsan, mütləq şükr edənlərdən olacağıq».
  • 10:23

    فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ  ۗ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰ أَنفُسِكُم  ۖ مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا  ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

    фəлəммəə əŋŋджəəhум из̃əə hум йəбґуунə фииль-əрды биґōйриль-həќќ, йəə əййуhəəн-нəəсу иннəмəə бəґйукум 'əлəə əŋŋфусикум, мəтəə'əль-həйəəтид-дунйəə, c̃уммə илəйнəə мəрджи'укум фəнунəбби`укумм-бимəə куŋŋтум тə'мəлююн

    Elə ki, (Allah) onlara (həmin təhlükədən) nicat verdi, birdən yer üzündə haqsız yerə zülm edərlər! Ey insanlar, şübhəsiz, sizin zülmləriniz öz ziyanınızadır. Dünya həyatından (azacıq) bir bəhrə əldə edirsiniz, sonra dönüşünüz Bizə tərəfdir. Beləliklə sizi əməllərinizdən xəbərdar edəcəkdir.
  • 10:24

    إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالْأَنْعَامُ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

    иннəмəə мəc̃əлюль-həйəəтид-дунйəə кəмəə`ин əŋŋзəльнəəhу минəс-сəмəə`и фəəхтəлəтō биhи нəбəəтуль-əрды миммəə йə`кулюн-нəəсу вəəль`əн'əəму həттəə из̃əə əхōз̃əтиль-əрду зухруфəhəə вəəззəййəнəт вəз̃ōннə əhлюhəə əннəhум ќōōдируунə 'əлэйhəə əтəəhəə əмрунəə лэйлəн əу нəhəəрōн фəджə'əльнəəhəə həсыыдəн кə`əль-лəм тəґнə би-ль-əмс, кəз̃əəликə нуфəссылюль-əəйəəти лиќōумий-йəтəфəккəруун

    Həqiqətən, dünya həyatı (qar və yağış şəklində) göydən nazil etdiyimiz su kimidir ki, onun vasitəsilə insanların və heyvanların yedikləri yer bitkiləri bir-birinə qarışır. Nəhayət, yer üzü öz gözəlliyini əldə etdiyi və zinətləndiyi və onun sakinləri özlərinin ona (ondan bəhrələnməyə) qadir olduqlarını güman etdikləri zaman, (birdən) Bizim əmrimiz gecə, ya gündüz çağı (soyuq və ya isti, sel və ya da dolu şəklində) gəlib ona çatır. Beləliklə, onları sanki dünən ayaq üstə olmamış kimi biçilmiş, quru ot şəklinə salırıq. Biz (Öz qüdrət və qəzəb) nişanələri(mizi) düşünən dəstə üçün (yaradılış və təqdir kitabında) belə ətraflı izah edirik.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi