21. (И препирайтесь)
  • 32:23

    وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ  ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ

    вəлəќōд əəтəйнəə муусəəль-китəəбə фəлəə тəкуŋŋ-фии мирйəтимм-мил-лиќōō`иh, вəджə'əльнəəhу hудəл-либəнии исрōō`ииль

    Şübhəsiz, Biz Musaya (səmavi) kitab (Tövrat) verdik, belə isə (sən) onunla görüş (meracda, yaxud Qiyamətdə Allahla və ya Musa ilə görüş) barəsində şəkk və şübhədə olma. Biz onu İsrail övladları üçün doğru yol göstərən bir vasitə etdik.
  • 32:24

    وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا  ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ

    вəджə'əльнəə минhум ə`иммəтəй-йəhдуунə би`əмринəə лəммəə сōбəруу, вəкəəнуу би`əəйəəтинəə йууќинуун

    Səbr etdikləri və ayələrimizə (Tövratın ayələrinə) yəqinliklə inandıqları üçün Biz onlardan əmrimizlə (insanlara) haqq yolu göstərən imamlar təyin etdik.
  • 32:25

    إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ

    иннə рōббəкə hувə йəфсылю бэйнəhум йəумəль-ќийəəмəти фиимəə кəəнуу фииhи йəхтəлифуун

    Həqiqətən, sənin Rəbbin Özü Qiyamət günü onların arasında ixtilafda olduqları şey barəsində hökm verəcəkdir.
  • 32:26

    أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ  ۚ إِنَّ فِي ذَ‌ٰلِكَ لَآيَاتٍ  ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ

    əвəлəм йəhди лəhум кəм əhлəкнəə миŋŋ-ќōблиhим-минəль-ќурууни йəмшуунə фии мəсəəкиниhим, иннə фии з̃əəликə лə`əəйəəт, əфəлəə йəсмə'уун

    Məgər (bu) onları hidayət etmədimi, onlar uçun aydın olmadımı ki,onlardan öncə (indi) yurdlarında gəzib dolandıqları (və məhv olma nişanələrini və evlərinin viran qaldığını gördükləri) neçə-neçə dəstələri məhv etdik?! Həqiqətən, bu işdə (Allahın tovhidi və qüdrətinə dair) nişanələr vardır, məgər (onlar qəlb qulağı ilə) eşitmirlərmi?!
  • 32:27

    أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ  ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ

    əвəлəм йəрōу əннəə нəсууќуль-мəə`ə илəəль-əрдыль-джурузи фəнухриджу биhи зəр'əн тə`кулю минhу əн'əəмуhум вə`əŋŋфусуhум, əфəлəə йубсыруун

    Məgər görmədilərmi ki, Biz suyu (yağış, çay, çeşmə və bulaq şəklində) otsuz yerə tərəf axıdıb, onun vasitəsilə heyvanlarının və özlərinin yedikləri əkinlər yetişdiririk?! Məgər (onlar bütün bunları öz gözləri ilə və qəlblərinin gözü ilə) görmürlərmi?!
  • 32:28

    وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

    вəйəќуулююнə мəтəə həəз̃əəль-фəтhу иŋŋ-куŋŋтум сōōдиќиин

    Və (müşriklər istehza ilə) dedilər: «Sizin bu qələbəniz nə vaxt olacaqdır, əgər düz danışansınızsa?!»
  • 32:29

    قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ

    ќуль йəумəль-фəтhи лəə йəŋŋфə'уль-лəз̃иинə кəфəруу иимəəнуhум вəлəə hум йуŋŋз̃ōруун

    (Ya Peyğəmbər) de: «Fəth günü (əzabın nazil olma zamanı, yaxud Qiyamət günü) kafir olanların iman gətirmələrinin heç bir faydası olmaz və onlara heç bir möhlət verilməz!»
  • 32:30

    فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

    фə`ə'рид 'əнhум вəəŋŋтəз̃ыр иннəhум-муŋŋтəз̃ыруун

    Belə isə (hələlik) onlardan üz döndər və (İlahinin vədini) gözlə ki, onlar da (sənin məğlubiyyətini, ya ölümünü) gözləyirlər.
  • 33:1

    يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ  ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا

    йəə əййуhəəн-нəбиййу-ттəќиль-лəhə вəлəə туты'иль-кəəфириинə вəəльмунəəфиќиинə иннəл-лаhə кəəнə 'əлиимəн həкиимə

    Ya Peyğəmbər, Allahdan qorx və kafirlərə və münafiqlərə itaət etmə, çünki Allah daim (işlərin məsləhətlərini) biləndir və (onların icrasında) hikmət (diqqət və möhkəmlik) sahibidir.
  • 33:2

    وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ  ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا

    вəəттəби' мəə йууhəə илəйкə мир-рōббик, иннəл-лаhə кəəнə бимəə тə'мəлююнə хōбиирō

    Sənə Rəbbin tərəfindən vəhy olunana tabe ol (və müşriklərin saziş bağlamaq təklifinə əhəmiyyət vermə), həqiqətən, Allah daim etdiklərinizdən xəbərdardır!
  • 33:3

    وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ  ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا

    вəтəвəккəль 'əлəл-лаh, вəкəфəə биль-лəhи вəкиилə

    Allaha təvəkkül et və Allah (bəndələrinin işlərində) vəkil olmaqda və işləri düzüb-qoşmaqda kifayət edər.
  • 33:4

    مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ  ۚ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللَّائِي تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ  ۚ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءَكُمْ أَبْنَاءَكُمْ  ۚ ذَ‌ٰلِكُمْ قَوْلُكُم بِأَفْوَاهِكُمْ  ۖ وَاللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ

    мəə джə'əлəл-лаhу лирōджулимм-миŋŋ-ќōльбəйни фии джəуфиh, вəмəə джə'əлə əзвəəджəкумуль-лəə`ии туз̃ōōhируунə минhуннə уммəhəəтикум, вəмəə джə'əлə əд'ийəə`əкум əбнəə`əкум, з̃əəликум ќōулюкумм-би`əфвəəhикум, вəл-лаhу йəќуулюль-həќќō вəhувə йəhдиис-сəбииль

    Allah heç bir kəs üçün daxilində iki ürək (və bədənində iki can və əlbəttə ki, beynində iki bir-birinə zidd etiqad) yaratmamışdır; «zihar» etdiyiniz (analarınıza oxşatmaqla özünüzə haram etdiyiniz) qadınlarınızı (zövcələrinizi) sizə (həqiqi) ana etməmişdir; oğulluğa götürdüklərinizi də sizə (həqiqi) oğul etməmişdir, bunlar (qadınlarınızı haram etməyiniz və özünüzə oğul seçməyiniz) sizin dilinizlə dediyiniz (boş) sözdür. Allah haqq söyləyir və O, bəndələrini (doğru) yola gətirir.
  • 33:5

    ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ  ۚ فَإِن لَّمْ تَعْلَمُوا آبَاءَهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ  ۚ وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُم بِهِ وَلَـٰكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ  ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا

    уд'ууhум ли`əəбəə`иhим hувə əќсəту 'иŋŋдəл-лаh, фə`иль-лəм тə'лəмуу əəбəə`əhум фə`ихвəəнукум фиид-диини вəмəвəəлиикум, вəлэйсə 'əлэйкум джунəəhун фиимəə əхтō`тумм-биhи вəлəəкимм-мəə тə'əммəдəт ќулююбукум, вəкəəнəл-лаhу ґōфуурōр-рōhиимə

    Onları (öz) atalarının adı ilə çağırın. Bu, Allah yanında daha ədalətlidir. Əgər atalarının kim olduğunu bilməsəniz onlar sizin din qardaşlarınız və dostlarınızdır (deyin: bu, mənim din qardaşım, yaxud dostumdur). Əgər bir yerdə – (aid etməkdə) – səhv etsəniz, sizə günah yoxdur. Lakin (günah) qəlblərinizlə, qəsdən (bilərəkdən onları başqasına aid) etmənizdir və Allah həmişə bağışlayan və rəhimlidir.
  • 33:6

    النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ  ۖ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ  ۗ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا  ۚ كَانَ ذَ‌ٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا

    əннəбиййу əулəə би-ль-му`миниинə мин əŋŋфусиhим, вə`əзвəəджуhу уммəhəəтуhум, вə`уулююль-əрhəəми бə'дуhум əулəə бибə'дын фии китəəбиль-лəhи минəль-му`миниинə вəəльмуhəəджириинə ильлəə əŋŋ-тəф'əлюю илəə əулийəə`икум-мə'рууфə, кəəнə з̃əəликə фииль-китəəби мəстуурō

    Peyğəmbər möminlərə özlərindən daha çox layiqdir (Peyğəmbərin onların can və mallarından istifadə etmək barədəki istəyi onların öz istəklərindən irəlidir) və onun zövcələri (onların ehtiramının saxlanması və onlarla evliliyin haram olması baxımından) onların (möminlərin) anaları (hökmündə)dir. Qohumlar (vərəsəlik məsələsində) bir-birlərinə Allahın kitabında (Lövhi-Məhfuzda, ya Quranda) möminlərdən və mühacirlərdən daha layiqdirlər, amma əgər (varis olmayanlara) öz dostlarınıza (mal vəsiyyət etməklə) yaxşılıq etmək istəsəniz bu istisnadır. Bu, (hökm, qədim zamanlardan bəri) kitabda (Lövhi-Məhfuzda, yaxud Quranda) yazılmışdır.
  • 33:7

    وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ  ۖ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا

    вə`из̃ əхōз̃нəə минəн-нəбиййиинə мииc̃əəќōhум вəмиŋŋкə вəмин-нууhиу-вə`ибрōōhиимə вəмуусəə вə'иисəə-бни мəрйəм, вə`əхōз̃нəə минhум-мииc̃əəќōн ґōлииз̃ō

    (Ya Peyğəmbər!) (yada sal) o zamanı ki, Biz bütün peyğəmbərlərdən (peyğəmbərlik əta edərkən) xüsusilə səndən, Nuhdan, İbrahimdən, Musadan və Məryəm oğlu İsadan xüsusi əhd-peyman aldıq (bu peyğəmbərlər müstəqil kitab və şəriət sahibi idilər və başqa peyğəmbərlər şəriəti onlardan alırdı) onlardan möhkəm bir əhd-peyman aldıq ki, (hamısı bir-birini təsdiq edib insanları bir başlanğıca və bir dinə sarı dəvət etsinlər)
  • 33:8

    لِّيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ  ۚ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا

    лийəс`əлəс-сōōдиќиинə 'əŋŋ-сыдќиhим, вə`ə'əддə ли-ль-кəəфириинə 'əз̃əəбəн əлиимə

    (Allah bununla ümmətlərin) doğru danışanlarından (cəza günü mükafat vermək üçün) doğruluqlarını xəbər alsın. O, kafirlər üçün ağrılı bir əzab hazırlamışdır.
  • 33:9

    يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا  ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا

    йəə əййуhəəль-лəз̃иинə əəмəнуу-з̃куруу ни'мəтəл-лаhи 'əлэйкум из̃ джəə`əткум джунуудун фə`əрсəльнəə 'əлэйhим рииhəу-вəджунуудəль-лəм тəрōуhəə, вəкəəнəл-лаhу бимəə тə'мəлююнə бəсыырō

    Ey iman gətirənlər, (Əhzab döyüşündə müxtəlif ərəb qəbilələrindən olan çoxlu) qoşunlar sizə üz tutduqları zaman Allahın sizə olan nemətini yada salın! Biz onların üzərinə (soyuq və güclü) külək və sizin görmədiyiniz (mələklərdən ibarət) qoşunlar göndərdik. Hər zaman Allah etdiklərinizi görəndir.
  • 33:10

    إِذْ جَاءُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا

    из̃ джəə`уукум-миŋŋ-фəуќикум вəмин əсфəлə миŋŋкум вə`из̃ зəəґōтиль-əбсōōру вəбəлəґōтиль-ќулююбуль-həнəəджирō вəтəз̃уннуунə биль-лəhиз̃-з̃унуунəə

    O zaman (şəhərinizin) yuxarı və aşağı tərəfindən sizə üz tutmuşdular. O zaman gözlər (qorxunun şiddətindən bayılmış adamların gözləri kimi) əyilmiş və ürəklər ağıza gəlmişdi və (siz) Allah (barəsində) nalayiq gümanlara düşmüşdünüz.
  • 33:11

    هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا

    hунəəликə-бтулийəль-му`минуунə вəзульзилюю зильзəəлəн шəдиидə

    (Məhz) o zaman möminlər imtahan edilmiş və möhkəm sarsılmış, iztiraba düçar olmuşdular.
  • 33:12

    وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا

    вə`из̃ йəќуулюль-мунəəфиќуунə вəəльлəз̃иинə фии ќулююбиhим-мəрōдумм-мəə вə'əдəнəл-лаhу вəрōсуулюhу ильлəə ґуруурō

    Və (yada sal) o zaman ki, münafiqlər və qəlblərində xəstəlik (iman zəifliyi) olanlar deyirdilər: «Allah və Rəsulu bizə aldadıcı vəddən başqa bir şey verməmişdir».
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi