8. (И [даже] если бы ниспослали)
  • 6:151

     ۞ قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ  ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا  ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا  ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ  ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ  ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ  ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ  ۚ ذَ‌ٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

    ќуль тə'əəлəу əтлю мəə həррōмə рōббукум 'əлэйкум, əльлəə тушрикуу биhи шэй`ə, вəби-ль-вəəлидəйни иhсəəнə, вəлəə тəќтулюю əулəəдəкум-мин имлəəќ, нəhну нəрзуќукум вə`иййəəhум, вəлəə тəќрōбууль-фəвəəhишə мəə з̃ōhəрō минhəə вəмəə бəтōн, вəлəə тəќтулююн-нəфсəль-лəтии həррōмəл-лаhу ильлəə би-ль-həќќ, з̃əəликум вəссōōкумм-биhи лə'əльлəкум тə'ќилююн

    De: «Gəlin Rəbbinizin sizə haram etdiyini oxuyum (və o budur ki): heç bir şeyi Ona şərik qoşmayın, valideynlərə yaxşılıq edin, övladlarınızı yoxsulluq qorxusundan öldürməyin. Sizə və onlara ruzini Biz veririk. Və pis işlərə – istər aşkar olsun, ya gizlin (əməli və etiqadi günahlara, yaxud camaatın gördüyü və görmədiyi günahlara) – yaxınlaşmayın. Həmçinin Allahın möhtərəm saydığı və öldürülməsini haram buyurduğu canı – (qisas, şəriətin müəyyənləşdirdiyi cəza hədlərinin icrası və ya müdafiə məqsədli) haqq (öldürmələr) istisna olmaqla – öldürməyin. Bəlkə düşünəsiniz deyə Allahın sizə tapşırdıqları bunlardır».
  • 6:152

    وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ  ۖ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ  ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا  ۖ وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ  ۖ وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا  ۚ ذَ‌ٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

    вəлəə тəќрōбуу мəəлəль-йəтиими ильлəə бильлəтии hийə əhсəну həттəə йəблюґō əшуддəh, вə`əуфууль-кəйлə вəəльмиизəəнə би-ль-ќист, лəə нукəллифу нəфсəн ильлəə вус'əhəə, вə`из̃əə ќультум фəə'дилюю вəлəу кəəнə з̃əə ќурбəə, вəби'əhдиль-лəhи əуфуу, з̃əəликум вəссōōкумм-биhи лə'əльлəкум тəз̃əккəруун

    «Və yetimin malına o, (cismani və ruhi baxımdan) həddi-büluğa çatana kimi, gözəl bir tərz istisna olunmaqla, yaxınlaşmayın. Ölçü və çəkini ədalətlə tam şəkildə verin. Biz heç bir kəsin üzərinə (əqidə və əməllərdə) öz imkanından artıq vəzifə qoymuruq. (Hakim və şahid kimi və ya fətva vermək məqsədilə) danışanda, hətta qohum(larınız barəsində) olsa belə, ədalətli olun. Və (şəriətin əsas və qollarını qəbul etməkdə) Allahın əhd-peymanına kamil surətdə vəfa edin. Bəlkə öyüd götürəsiniz deyə, Allahın sizə tapşırdıqları bunlardır».
  • 6:153

    وَأَنَّ هَـٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ  ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ  ۚ ذَ‌ٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

    вə`əннə həəз̃əə сырōōтыы мустəќиимəн фəəттəби'ууh, вəлəə тəттəби'уус-субулə фəтəфəррōќō бикум 'əŋŋ-сəбиилиh, з̃əəликум вəссōōкумм-биhи лə'əльлəкум тəттəќуун

    «Və (tövsiyə etdi ki,) bu (əmrlər) Mənim doğru yolumdur. Buna görə də ona tabe olun və başqa yollara tabe olmayın ki, sizi Onun yolundan (sapdıraraq) pərakəndə edər. Bəlkə təqvalı olasınız deyə, Allahın sizə tövsiyə etdiyi bunlardır».
  • 6:154

    ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ

    c̃уммə əəтəйнəə муусəəль-китəəбə тəмəəмəн 'əлəəль-лəз̃ии əhсəнə вəтəфсыылəл-ликулли шэй`иу-вəhудəу-вəрōhмəтəль-лə'əльлəhумм-билиќōō`и рōббиhим йу`минуун

    Sonra (nemətin) yaxşılıq edən, onu (kitabı) yaxşı bilən və özündə və öz cəmiyyətində gözəl şəkildə həyata keçirən şəxsə tamamlanması, eləcə də bəlkə Rəbblərinin görüşünə (Ona qovuşacaqlarına) iman gətirsinlər deyə hər bir şeyi (onun şəriətinin əsas və qollarını) müfəssəl bəyan etmək və (onlara) hidayət və rəhmət amili olması üçün Musaya kitab (Tövrat) verdik.
  • 6:155

    وَهَـٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

    вəhəəз̃əə китəəбун əŋŋзəльнəəhу мубəəрōкун фəəттəби'ууhу вəəттəќуу лə'əльлəкум турhəмуун

    Bu, Bizim nazil etdiyimiz mübarək bir kitabdır. Buna görə də ona tabe olun və təqvalı olun, bəlkə rəhm olundunuz.
  • 6:156

    أَن تَقُولُوا إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ

    əŋŋ-тəќуулюю иннəмəə уŋŋзилəль-китəəбу 'əлəə тōō`ифəтəйни миŋŋ-ќōблинəə вə`иŋŋ-куннəə 'əŋŋ-дирōōсəтиhим лəґōōфилиин

    Məbada «(Səmavi) kitab bizdən qabaq yalnız iki tayfaya (yəhudilərə və xristianlara) nazil olmuşdur və həqiqətən, biz onları oxumaq və araşdırmaqdan xəbərsiz olmuşuq» deyəsiniz.
  • 6:157

    أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ  ۚ فَقَدْ جَاءَكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ  ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا  ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ

    əу тəќуулюю лəу əннəə уŋŋзилə 'əлэйнəəль-китəəбу лəкуннəə əhдəə минhум, фəќōд джəə`əкумм-бэййинəтумм-мир-рōббикум вəhудəу-вəрōhмəh, фəмəн əз̃лəму миммəŋŋ-кəз̃з̃əбə би`əəйəəтиль-лəhи вəсōдəфə 'əнhəə, сəнəджзииль-лəз̃иинə йəсдифуунə 'əн əəйəəтинəə суу`əль-'əз̃əəби бимəə кəəнуу йəсдифуун

    Yaxud «əgər bizə (səmavi) kitab nazil olsaydı, şübhəsiz, onlardan da artıq hidayət tapmış olardıq» deyəsiniz. Beləliklə, həqiqətən, sizin üçün Rəbbiniz tərəfindən dəlil-sübut və hidayət və rəhmət amili gəlmişdir. Buna görə də kim Allahın ayələrini təkzib edən, onlardan üz çevirən və başqalarını da ondan döndərəndən daha zalım ola bilər? Tezliklə Bizim ayələrimizdən üz döndərən və (həmçinin) başqalarına da mane olanları üz döndərmələrinin və (başqalarına) mane olmalarının cəzası olaraq ağır bir əzabla cəzalandıracağıq.
  • 6:158

    هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ  ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا  ۗ قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ

    həль йəŋŋз̃уруунə ильлəə əŋŋ-тə`тийəhумуль-мəлəə`икəту əу йə`тийə рōббукə əу йə`тийə бə'ду əəйəəти рōббик, йəумə йə`тии бə'ду əəйəəти рōббикə лəə йəŋŋфə'у нəфсəн иимəəнуhəə лəм тəкун əəмəнəт миŋŋ-ќōблю əу кəсəбəт фии иимəəниhəə хōйрō, ќули-ŋŋтəз̃ыруу иннəə муŋŋтəз̃ыруун

    Yoxsa onlara (əzab) mələklərin(in) gəlməsini, ya Rəbbinin (Onun rübubiyyətinin bütün nişanələrinin – Qiyamətin) gəlməsini, ya Rəbbinin (ölümün əlamətlərindən ibarət) bəzi nişanələrinin gəlməsini gözləyirlər? Rəbbinin bəzi nişanələrinin gələcəyi gün, ondan əvvəl imanı olmayan və ya iman halında bir şey əldə etməmiş şəxsə iman gətirməsinin bir xeyri olmayacaqdır (o, birinci halda kafir, ikinci halda isə itaətsiz günahkar halda dünyadan köçəcəkdir). De: «(Əzabın gəlməsini) gözləyin ki, biz də gözləyirik».
  • 6:159

    إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ  ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ

    иннəль-лəз̃иинə фəррōќуу диинəhум вəкəəнуу шийə'əль-лəстə минhум фии шэй, иннəмəə əмруhум илəл-лаhи c̃уммə йунəбби`уhумм-бимəə кəəнуу йəф'əлююн

    Şübhəsiz, sənin dinlərini parçalayan (onun əsas və qollarının bəzilərini qəbul, bəzilərini isə rədd edən, yaxud dinlərində müxtəlif məzhəblər yaradan) və dəstə-dəstə olan kəslərlə heç bir əlaqən (onların işlərinə görə heç bir məsuliyyətin və onların cəzasında heç bir iştirakın) yoxdur. Onların işi yalnız Allaha qalmışdır. O, sonra (axirət günü) onları gördükləri işdən xəbərdar edəcəkdir.
  • 6:160

    مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا  ۖ وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

    мəŋŋ-джəə`ə би-ль-həсəнəти фəлəhу 'əшру əмc̃əəлиhəə, вəмəŋŋ-джəə`ə бис-сəййи`əти фəлəə йуджзəə ильлəə миc̃лəhəə вəhум лəə йуз̃лəмуун

    Kim yaxşı bir iş görsə, həmin şəxs üçün onun on qat savabı vardır (əməlin özü üçün ilkin dəyər kimi Allah tərəfindən müəyyənləşdirilmiş mükafat ən azı on qat artıqdır. Onun daha artıq ola biləcək qiyməti isə hüdudsuzdur). Və kim pis bir iş görsə, yalnız onunla cəzalandırılacaqdır. Onlara zülm olunmayacaqdır (onların nə savabları azaldılacaq və nə də cəzaları artırılacaqdır).
  • 6:161

    قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا  ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ

    ќуль иннəнии həдəəнии рōббии илəə сырōōтымм-мустəќиимин диинəн ќийəмəмм-мильлəтə ибрōōhиимə həниифə, вəмəə кəəнə минəль-мушрикиин

    De: «Şübhəsiz, Rəbbim məni doğru yola – sabit (və bəşəriyyətin səadətini təmin edən) bir dinə və haqpərəst olan və əsla müşriklərdən olmamış İbrahimin ayininə hidayət edib».
  • 6:162

    قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

    ќуль иннə сōлəəтии вəнусукии вəмəhйəəйə вəмəмəəтии лильлəhи рōббиль-'əəлəмиин

    De: «Həqiqətən, mənim namazım, ibadət, Həcc və qurbanlığım, həyatım (bütün ömrüm) və ölümüm (ruhumun əbədi xüsusiyyətləri) aləmlərin Rəbbi olan Allaha məxsusdur (ibadətlərim Ona xatirdir və hər bir şey Onun həqiqi mülküdür)».
  • 6:163

    لَا شَرِيكَ لَهُ  ۖ وَبِذَ‌ٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ

    лəə шəриикə лəh, вəбиз̃əəликə умирту вə`əнəə əувəлюль-муслимиин

    «Onun heç bir şəriki yoxdur. Mənə bu (etiraf və etiqad) əmr olunmuşdur və mən ilk müsəlmanam (insan və cinlərin içində ilk müsəlman şəxsəm)».
  • 6:164

    قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ  ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا  ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ  ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ

    ќуль əґōйрōл-лаhи əбґии рōббəу-вəhувə рōббу кулли шэй, вəлəə тəксибу куллю нəфсин ильлəə 'əлэйhəə, вəлəə тəзиру вəəзирōтуу-визрō ухрōō, c̃уммə илəə рōббикум-мəрджи'укум фəйунəбби`укумм-бимəə куŋŋтум фииhи тəхтəлифуун

    De: «Allah hər bir şeyin Rəbbi olduğu halda, mən Ondan başqa Rəbb axtarım?! Heç kəs (xeyir ya şər əməli) özündən başqası üçün qazanmır və heç bir günah yükü çəkən başqasının günah yükünü götürmür. Sonra dönüşünüz Rəbbinizə tərəfdir. Beləliklə O, sizi barəsində ixtilafda olduğunuz şeydən xəbərdar edəcəkdir.
  • 6:165

    وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ  ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ

    вəhувəль-лəз̃ии джə'əлəкум хōлəə`ифəль-əрды вəрōфə'ə бə'дōкум фəуќō бə'дын дəрōджəəтил-лийəблювəкум фии мəə əəтəəкум, иннə рōббəкə сəрии'уль-'иќōōби вə`иннəhу лəґōфуурур-рōhиим

    Sizi, sizə verdiyi şey barəsində imtahan etmək üçün yer üzündə Öz canişinləri yaxud keçənlərin canişinləri edən və sizin bəzinizi digər bəzilərindən (maddi və mənəvi baxımdan) dərəcələrlə üstün edən Odur. Doğrudan da, Rəbbin tez cəza verəndir və həqiqətən, elə O, çox bağışlayan və mehribandır.
  • 7:1

    المص

    Алиф, лəм, мим, сад.

    Əlif, Lam, Mim, Sad. (Bu hərflər Allahla Onun Peyğəmbəri arasında olan rəmzlərdir. Bu kitab həmin bu hərflərdən təşkil olunmuşdur, lakin heç kimin onun kimisini gətirmək qüdrəti yoxdur. Bu kitabın «möhkəm» və bu cür «mütəşabih» ayələri vardır.)
  • 7:2

    كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلَا يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ

    китəəбун уŋŋзилə илəйкə фəлəə йəкуŋŋ-фии сōдрикə həрōджумм-минhу литуŋŋз̃ирō биhи вəз̃икрōō ли-ль-му`миниин

    (Bu Quran) sənə nazil edilmiş bir kitabdır (qədim zamanlardan Lövhi-Məhfuzda olan və gələcəkdə, nəsli kəsilənədək bəşəriyyətin əli ilə yazılacaq bir yazıdır) – buna görə də sinəndə ondan («bu layiqli nemətin çatdırılmasını bacaracağam? Onun təqdim edilməsinə tələbat olacaqmı?» kimi) sıxıntı və tərəddüd olmasın – ki, onun vasitəsi ilə insanları qorxudasan və o, möminlər üçün öyüd olsun.
  • 7:3

    اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ  ۗ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ

    иттəби'уу мəə уŋŋзилə илəйкум-мир-рōббикум вəлəə тəттəби'уу миŋŋ-дууниhи əулийəə, ќōлиилəмм-мəə тəз̃əккəруун

    Rəbbiniz tərəfindən sizə nazil olana tabe olun və Ondan başqa başçı və dostlara tabe olmayın. Amma çox az öyüd alırsınız.
  • 7:4

    وَكَم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ

    вəкəм-миŋŋ-ќōрйəтин əhлəкнəəhəə фəджəə`əhəə бə`сунəə бəйəəтəн əу hум ќōō`илююн

    Nə çox insan cəmiyyətləri ki, Biz onları həlak etdik. Bizim əzabımız onlar gecə rahatlığında və ya günorta istirahətində olarkən onlara yetişdi.
  • 7:5

    فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا إِلَّا أَن قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ

    фəмəə кəəнə дə'вəəhум из̃ джəə`əhумм-бə`сунəə ильлəə əŋŋ-ќōōлюю иннəə куннəə з̃ōōлимиин

    Beləliklə, Bizim əzabımız onlara yetişən zaman, onların «biz doğrudan zalım idik» deməkdən başqa bir dua və nalələri olmadı.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi