8. (И [даже] если бы ниспослали)
  • 6:131

    ذَ‌ٰلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ

    з̃əəликə əль-лəм йəкур-рōббукə муhликəль-ќурōō биз̃ульмиу-вə`əhлюhəə ґōōфилююн

    Bu, (peyğəmbərlərin göndərilmələri) sənin Rəbbinin şəhər və kəndləri(n) əhalisi(ni) heç vaxt qafil olduqları halda zalımcasına həlak etməməsinə görədir.
  • 6:132

    وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا  ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ

    вəликуллин дəрōджəəтумм-миммəə 'əмилюу, вəмəə рōббукə биґōōфилин 'əммəə йə'мəлююн

    Hər bir (insan və cin, mömin və kafir, saleh və günahkar) kəs üçün etdiyi əməllərdən (əməlin özü, ruhun kamilliyi və axirət mənzilləri baxımından) dərəcələr vardır. Sənin Rəbbin onların etdiklərindən qafil deyildir.
  • 6:133

    وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ  ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاءُ كَمَا أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ

    вəрōббукəль-ґōниййу з̃уур-рōhмəh, ий-йəшə йуз̃hибкум вəйəстəхлиф мимм-бə'дикум-мəə йəшəə`у кəмəə əŋŋшə`əкум-миŋŋ-з̃урриййəти ќōумин əəхōриин

    Rəbbin ehtiyacsız və rəhmət sahibidir. Əgər istəsə sizi aradan aparar və sizdən sonra, sizi başqa bir dəstənin nəslindən vücuda gətirdiyi kimi istədiyini (insan və ya qeyrisini) sizin canişininiz edər.
  • 6:134

    إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ  ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ

    иннə мəə туу'əдуунə лə`əəт, вəмəə əŋŋтумм-биму'джизиин

    Şübhəsiz, sizə vəd edilən şey (Bərzəx, Qiyamət, Cənnət və Cəhənnəm) gələcəkdir. Siz Allahı əsla aciz edə bilməzsiniz (Onunla mübarizə aparmaq və ya Ondan qaçmaq qüdrətiniz yoxdur).
  • 6:135

    قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ  ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ  ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

    ќуль йəə ќōуми-'мəлюю 'əлəə мəкəəнəтикум иннии 'əəмиль, фəсəуфə тə'лəмуунə мəŋŋ-тəкууну лəhу 'əəќибəтуд-дəəр, иннəhу лəə йуфлиhуз̃-з̃ōōлимуун

    De: «Ey qövmüm, (mənim dəvət və dinimlə mübarizədə) var gücünüzlə fəaliyyət göstərin ki, mütləq mən (də müqavimət vəzifəmə əsasən) fəal və çalışqanam. Tezliklə bu evin (zəfər) aqibətinin və o evin (gözəl) sonunun kimin olacağını başa düşəcəksiniz. Şübhəsiz, zalımlar əsla nicat tapmayacaqlar».
  • 6:136

    وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَـٰذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـٰذَا لِشُرَكَائِنَا  ۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ  ۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ  ۗ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ

    вəджə'əлюю лильлəhи миммəə з̃əрō`ə минəль-həрc̃и вəəль`əн'əəми нəсыыбəн фəќōōлюю həəз̃əə лильлəhи бизə'миhим вəhəəз̃əə лишурōкəə`инəə, фəмəə кəəнə лишурōкəə`иhим фəлəə йəсылю илəл-лаh, вəмəə кəəнə лильлəhи фəhувə йəсылю илəə шурōкəə`иhим, сəə`ə мəə йəhкумуун

    (Müşriklər) Allahın yaratdığı şeylərdən – əkin və dördayaqlılardan Ona bir pay qoydular və öz gümanlarına əsasən «bu, Allahın, bu isə bizim şəriklərimizin (bizim Allaha qoşduğumuz şəriklərin)dir» dedilər. Lakin şərikləri üçün olan Allaha çatmır, Allah üçün olan isə şəriklərinə çatır. Hökm etdikləri şey (necə də) pisdir.
  • 6:137

    وَكَذَ‌ٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ  ۖ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ  ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ

    вəкəз̃əəликə зəййəнə ликəc̃ииримм-минəль-мушрикиинə ќōтлə əулəəдиhим шурōкəə`уhум лийурдууhум вəлийəльбисуу 'əлэйhим диинəhум, вəлəу шəə`əл-лаhу мəə фə'əлююh, фəз̃əрhум вəмəə йəфтəруун

    Və beləcə şərikləri (müşriklərin Allaha şərik qoşduqları bütlər və cinlər) müşriklərin çoxuna (bölgüdə olduğu kimi) övladlarını (bütlərə qurban etmək məqsədilə) öldürməyi (də) zinətləndirdilər ki, onları (mənəvi) həlakətə sürükləsinlər və onların (İbrahim peyğəmbərin dini olan) dinlərini onlara anlaşılmaz və (xürafata) qarışıq göstərsinlər. Əgər Allah (məcbur etmək) istəsəydi, onlar o işi etməzdilər (lakin Allahın ənənəvi qanunlarında etiqad və əməldə məcbur etmək yoxdur). Buna görə də (sənə cihad etmək əmr olunana kimi) onları və (uydurduqları) iftiralarını burax.
  • 6:138

    وَقَالُوا هَـٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ  ۚ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ

    вəќōōлюю həəз̃иhи əн'əəмуу-вəhəрc̃ун hиджруль-лəə йəт'əмуhəə ильлəə мəн-нəшəə`у бизə'миhим вə`əн'əəмун hурримəт з̃уhууруhəə вə`əн'əəмуль-лəə йəз̃куруунə-смəл-лаhи 'əлэйhəə-фтирōō`əн 'əлэйh, сəйəджзииhимм-бимəə кəəнуу йəфтəруун

    Onlar öz gümanlarına əsaslanaraq, Allaha iftira yaxmaq üzündən dedilər: «Bunlar qadağan olunmuş dördayaqlılar və əkindir, bizim istədiyimiz kəslərdən (bütlərin xidmətçilərindən) başqası onlardan yeməməlidir və bunlar minilmələri haram olan dördayaqlılardır». Həmçinin (kəsərkən başları) üzərində Allahın adını çəkmədikləri dördayaqlılar(ı da var idi). (Allah) tezliklə onları yaxdıqları iftiranın müqabilində cəzalandıracaqdır.
  • 6:139

    وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَـٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا  ۖ وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ  ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ  ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ

    вəќōōлюю мəə фии бутууни həəз̃иhиль-əн'əəми хōōлисōтул-лиз̃укууринəə вəмуhəррōмун 'əлəə əзвəəджинəə, вə`ий-йəкумм-мəйтəтəн фəhум фииhи шурōкəə, сəйəджзииhим вəсфəhум, иннəhу həкиимун 'əлиим

    Həmçinin «bu dördayaqlıların qarnındakı (əgər diridirsə) biz kişilərə məxsusdur və arvadlarımıza haramdır və əgər ölüdürsə, onda hamı şərikdir» dedilər. (Allah) onları tezliklə bu (xoşagəlməz) vəsflərinə görə cəzalandıracaqdır. Həqiqətən, O, (şəriətdə) hikmətli və (xeyir və ziyanları) biləndir.
  • 6:140

    قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ  ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ

    ќōд хōсирōль-лəз̃иинə ќōтəлюю əулəəдəhум сəфəhəмм-биґōйри 'ильмиу-вəhəррōмуу мəə рōзəќōhумул-лаhу-фтирōō`əн 'əлəл-лаh, ќōд дōллюю вəмəə кəəнуу муhтəдиин

    Şübhəsiz, (cahiliyyət müşriklərindən) öz övladlarını ağılsızlıq və nadanlıq ucbatından öldürmüş və Allahın onlara (övlad, əkin və mal-qara kimi şeylərdən) ruzi olaraq verdiyini Allaha iftira yaxmaqla haram etmiş kəslər ziyana uğradılar. Onlar doğrudan da (yoldan) azdılar və onlar heç vaxt hidayətdə olmayıblar.
  • 6:141

     ۞ وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ  ۚ كُلُوا مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ  ۖ وَلَا تُسْرِفُوا  ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ

    вəhувəль-лəз̃ии əŋŋшə`ə джəннəəтимм-мə'руушəəтиу-вəґōйрō мə'руушəəтиу-вəн-нəхлə вəз-зəр'ə мухтəлифəн укулюhу вəз-зəйтуунə вəр-руммəəнə мутəшəəбиhəу-вəґōйрō мутəшəəбиh, кулюю миŋŋ-c̃əмəриhи из̃əə əc̃мəрō вə`əəтуу həќќōhу йəумə həсōōдиh, вəлəə тусрифуу, иннəhу лəə йуhиббуль-мусрифиин

    Çardaq üzərində olan və çardaqsız bağları, xurma ağacını, müxtəlif məhsullu əkini və bir-birinə oxşayan və oxşamayan zeytunu və narı yaradan Odur. Bar verən zaman onların meyvə və məhsulundan yeyin və onun (Allahın) haqqını biçin (və məhsul yığılan) gün verin. (Yeməkdə və verməkdə) israf etməyin ki, həqiqətən, Allah israf edənləri sevmir.
  • 6:142

    وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا  ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ  ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

    вəминəль-əн'əəми həмуулəтəу-вəфəршə, кулюю миммəə рōзəќōкумул-лаhу вəлəə тəттəби'уу хутувəəтиш-шэйтōōн, иннəhу лəкум 'əдуувумм-мубиин

    Həmçinin dördayaqlılardan böyük və kiçik, yun və tük verən, minilən, yük daşıyan və yeyilən heyvanlar (yaratdı). Allahın ruzi olaraq sizə verdiyindən yeyin (və bəhrələnin) və (özünüzdən halal-haram qanunlar çıxarmaq və haram işlər görməklə) Şeytanın addımlarına tabe olmayın ki, həqiqətən, o, sizin açıq-aşkar düşməninizdir.
  • 6:143

    ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ  ۖ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ  ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ  ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

    c̃əмəəнийəтə əзвəəдж, минəд-дō`ни-c̃нəйни вəминəль-мə'зи-c̃нəйн, ќуль əəз̃-з̃əкəрōйни həррōмə əмиль-уŋŋc̃əйəйни əммəə-штəмəлəт 'əлэйhи əрhəəмуль-уŋŋc̃əйəйн, нəбби`уунии би'ильмин иŋŋ-куŋŋтум сōōдиќиин

    Səkkiz cütü (səkkiz təki cütü ilə birlikdə) – qoyundan iki baş (bir erkək, bir dişi) və keçidən iki baş (bir erkək, bir dişi yaratdı). (Yaxud: Səkkiz cüt yaratdı, qoyundan iki cüt (əhliləşdirilmiş və vəhşi) və keçidən iki cüt (əhliləşdirilmiş və vəhşi). De: «Allah o ikisinin erkəklərini haram edib, yoxsa dişilərini?! Yoxsa o iki dişinin qarınlarındakı (balaları)nı?! Əgər doğruçusunuzsa, mənə elm və biliyə əsaslanaraq xəbər verin».
  • 6:144

    وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ  ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ  ۖ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَـٰذَا  ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِّيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ  ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

    вəминəль-ибили-c̃нəйни вəминəль-бəќōри-c̃нəйн, ќуль əəз̃-з̃əкəрōйни həррōмə əмиль-уŋŋc̃əйəйни əммəə-штəмəлəт 'əлэйhи əрhəəмуль-уŋŋc̃əйəйн, əм куŋŋтум шуhəдəə`ə из̃ вəссōōкумул-лаhу биhəəз̃əə, фəмəн əз̃лəму миммəни-фтəрōō 'əлəл-лаhи кəз̃ибəл-лийудыльлəн-нəəсə биґōйри 'ильм, иннəл-лаhə лəə йəhдииль-ќōумəз̃-з̃ōōлимиин

    Həmçinin, dəvədən iki baş, ya iki cüt və inəkdən iki baş, ya iki cüt (yaratdı). De: «Allah o ikisinin erkəklərini haram edib, ya dişilərini?! Yoxsa o iki dişinin qarınlarındakını?! Məgər Allah bunu (bidət olan bu dırnaqarası haramı) sizə tövsiyə edərkən yanında idiniz?! Buna görə də kim insanları nadanlıqla azdırmaq üçün Allaha qarşı yalan uydurandan daha zalımdır?! Allah zalımların dəstəsini əsla hidayət etməz».
  • 6:145

    قُل لَّا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ  ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

    ќуль-лəə əджиду фии мəə ууhийə илəййə муhəррōмəн 'əлəə тōō'имий-йəт'əмуhу ильлəə əй-йəкуунə мəйтəтəн əу дəмəмм-мəсфууhəн əу лəhмə хыŋŋзиирин фə`иннəhу риджсун əу фисќōн уhильлə лиґōйриль-лəhи биh, фəмəни-дтуррō ґōйрō бəəґиу-вəлəə 'əəдин фə`иннə рōббəкə ґōфуурур-рōhиим

    De: «Mənə olunan vəhylərin içərisində yemək istəyən şəxsə murdar olduqları üçün ölü heyvan, (heyvanın damarlarından) tökülmüş qan və donuz ətindən, yaxud itaətsizlik üzündən Allahdan başqasının (istər bütlərin, istərsə də bütlərdən başqa şeylərin, hətta müqəddəs hesab edilən şeylərin) adı çəkilərək kəsilmiş heyvandan başqa bir haram (yemək) tapmıram. Əgər kimsə ləzzət axtarmadan, yaxud (zəruri miqdardan) həddi aşmadan (onları yeməyə) məcbur olsa, həqiqətən, sənin Rəbbin çox bağışlayan və mehribandır».
  • 6:146

    وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ  ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ  ۚ ذَ‌ٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ  ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ

    вə'əлəəль-лəз̃иинə həəдуу həррōмнəə кульлə з̃ии з̃уфур, вəминəль-бəќōри вəəльґōнəми həррōмнəə 'əлэйhим шуhуумəhумəə ильлəə мəə həмəлəт з̃уhууруhумəə əвиль-həвəəйəə əу мəə-хтəлəтō би'əз̃м, з̃əəликə джəзəйнəəhумм-бибəґйиhим, вə`иннəə лəсōōдиќуун

    Yəhudilərə bütün dırnaqlı heyvanları haram etdik. Həmçinin onlara inək və qoyundan onların bədənlərinin piyini – bellərinə və ya bağırsaqlarına yapışmış, yaxud sümüyə qarışmış (piylər) istisna olmaqla – haram etdik. Bu (haram), onlara etdikləri zülmlərinə görə verdiyimiz cəzadır. Biz həqiqətən, doğru danışanıq.
  • 6:147

    فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ

    фə`иŋŋ-кəз̃з̃əбуукə фəќур-рōббукум з̃уу рōhмəтиу-вəəси'əтиу-вəлəə йурōдду бə`суhу 'əниль-ќōумиль-муджримиин

    Əgər səni təkzib etsələr, de: «Sizin Rəbbiniz geniş rəhmət sahibidir (buna görə də sizə möhlət verir) və Onun əzabı günahkar dəstədən əsla dəf edilməz».
  • 6:148

    سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن شَيْءٍ  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا  ۗ قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا  ۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ

    сəйəќуулюль-лəз̃иинə əшрōкуу лəу шəə`əл-лаhу мəə əшрōкнəə вəлəə əəбəə`унəə вəлəə həррōмнəə миŋŋ-шэй, кəз̃əəликə кəз̃з̃əбəль-лəз̃иинə миŋŋ-ќōблиhим həттəə з̃əəќуу бə`сəнəə, ќуль həль 'иŋŋдəкум-мин 'ильмин фəтухриджууhу лəнəə, иŋŋ-тəттəби'уунə ильлəəз̃-з̃ōннə вə`ин əŋŋтум ильлəə тəхрусуун

    Müşriklər tezliklə «əgər Allah istəsəydi nə biz, nə də atalarımız (Ona) şərik qoşardıq və nə də bir şeyi (özümüzə) haram edərdik (deməli, Allah bizim Ona şərik qoşmağımıza və bəzi şeyləri haram etməyimizə razıdır)!» deyəcəklər. Onlardan əvvəlkilər (də peyğəmbərlərini şirkin və bidətin haramlığı barədə) beləcə təkzib etdilər və nəhayət bizim əzabımızı daddılar. De: «Sizin əlinizdə (dəlil-sübutu olan) bir elm varmı ki, onu bizim üçün (qarşımıza) çıxarasınız?! Siz gümandan başqa bir şeyə tabe olmur və təxmindən başqa bir şeylə danışmırsınız». (Çünki, Allaha şərik qoşmaq və bir sıra şeylərin əsassız olaraq haram edilməsinin qarşısının yaradılışda alınmaması, Allahın onlara razı olması demək deyildir.)
  • 6:149

    قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ  ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ

    ќуль фəлильлəhиль-hуджджəтуль-бəəлиґōh, фəлəу шəə`ə лəhəдəəкум əджмə'иин

    De: «Beləliklə, yetərli (heç kimin rədd etmək qüdrətinə malik olmadığı) dəlil-sübut Allaha məxsusdur və əgər O, (yaradılışda qəti iradə ilə) istəsəydi, sizin hamınızı (məcburi surətdə) hidayət edərdi (lakin Allah, yaradılışda bəşəri nə şirkə, nə də imana məcbur etmişdir. Allah şirki yalnız şəriətdə qadağan edib və şəriət yolu ilə imana dəvət edib və siz bunları qəbul etməlisiniz)».
  • 6:150

    قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَـٰذَا  ۖ فَإِن شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ  ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ

    ќуль həлюммə шуhəдəə`əкумуль-лəз̃иинə йəшhəдуунə əннəл-лаhə həррōмə həəз̃əə, фə`иŋŋ-шəhидуу фəлəə тəшhəд мə'əhум, вəлəə тəттəби' əhвəə`əль-лəз̃иинə кəз̃з̃əбуу би`əəйəəтинəə вəəльлəз̃иинə лəə йу`минуунə би-ль-əəхырōти вəhумм-бирōббиhим йə'дилююн

    De: «Allahın bunları haram etməsinə şəhadət verən şahidlərinizi gətirin». Beləliklə, əgər şəhadət versələr, sən onlarla birgə şəhadət vermə və Bizim ayələrimizi təkzib edənlərin, axirət gününə imanı olmayanların və Rəbblərinə şərik qoşanların nəfsi istəklərinə tabe olma».
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi