19. (И сказали те, которые)
  • 27:37

    ارْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُم بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ

    ирджи' илəйhим фəлəнə`тийəннəhумм-биджунуудиль-лəə ќибəлə лəhумм-биhəə вəлəнухриджəннəhум-минhəə əз̃ильлəтəу-вəhум сōōґируун

    «Onların (mələkə və tayfasının) yanına qayıt! Biz mütləq elə bir ordu ilə onların üstünə gələcəyik ki, onun qarşısında durmağa qüdrətləri yoxdur və şübhəsiz, onları o torpaqdan əsir və zəlil halında çıxaracağıq».
  • 27:38

    قَالَ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ

    ќōōлə йəə əййуhəəль-мəлə`у əййукум йə`тиинии би'əршиhəə ќōблə əй-йə`туунии муслимиин

    (Sonra) dedi: «Ey əyanlar və böyüklər, onlar hamılıqla təslim olaraq mənim yanıma gəlməzdən öncə, hansınız o qadının taxtını mənə gətirə bilər?»
  • 27:39

    قَالَ عِفْرِيتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَ  ۖ وَإِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ

    ќōōлə 'ифриитумм-минəль-джинни əнəə əəтиикə биhи ќōблə əŋŋ-тəќуумə мимм-мəќōōмик, вə`иннии 'əлэйhи лəќōвиййун əмиин

    Cinlərin çox zehinli və nəhəng olanı (ifrit) dedi: «Mən onu sən məclisdən qalxmamış sənin yanına gətirərəm və əlbəttə, mən bu iş üçün qüvvətli və etibarlıyam!»
  • 27:40

    قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ  ۚ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَـٰذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ  ۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ  ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ

    ќōōлəль-лəз̃ии 'иŋŋдəhу 'ильмумм-минəль-китəəби əнəə əəтиикə биhи ќōблə əй-йəртəддə илəйкə тōрфук, фəлəммəə рō`əəhу мустəќиррōн 'иŋŋдəhу ќōōлə həəз̃əə миŋŋ-фəдли рōббии лийəблювəнии ə`əшкуру əм əкфур, вəмəŋŋ-шəкəрō фə`иннəмəə йəшкуру линəфсиh, вəмəŋŋ-кəфəрō фə`иннə рōббии ґōниййун кəриим

    Kitabdan (Lövhi-Məhfuzdan, ya səmavi kitablardan) bir qədər elmi olan birisi dedi: «Mən onu sən göz qırpmadan öncə və ya sənin bir şeyə baxışın həmin şeyin surətini beyinə ötürməmişdən öncə, sənin yanına gətirərəm». Beləliklə, elə ki, onu öz yanında hazır durmuş gördü, dedi: «Bu (istəyin o saat yerinə yetirilməsi, ya belə bir şəxsin mənim ümmətimdə olması) Rəbbimin fəzlindəndir və məni yoxlamağı üçündür ki, görsün şükrmü edirəm, ya nankorluq (naşükürlük)? Və kim şükr etsə, öz xeyrinə şükr edər və kim naşükürlük etsə, (bilsin ki,) Rəbbim həqiqətən, onun şükrünə möhtac deyil və kərəm sahibidir».
  • 27:41

    قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ

    ќōōлə нəккируу лəhəə 'əршəhəə нəŋŋз̃ур əтəhтəдии əм тəкууну минəль-лəз̃иинə лəə йəhтəдуун

    (Bu zaman Süleyman) dedi: «Onun taxtını (rəngini və formasını dəyişməklə) tanınmaz hala salın, baxaq görək (onu tanımaqla) yol tapacaq, ya yol tapmayanlardan olacaq».
  • 27:42

    فَلَمَّا جَاءَتْ قِيلَ أَهَـٰكَذَا عَرْشُكِ  ۖ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ  ۚ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ

    фəлəммəə джəə`əт ќиилə əhəəкəз̃əə 'əршук, ќōōлəт кə`əннəhу hуу, вə`уутиинəəль-'ильмə миŋŋ-ќōблиhəə вəкуннəə муслимиин

    Beləliklə, elə ki, (Səba mələkəsi) gəldi, deyildi: «Sənin taxtın da belədirmi?» Dedi: «Sanki, özüdür. Bundan öncə bizə (Süleymanın qüdrəti haqda) elm verilmişdir və biz təslim olanlardan idik».
  • 27:43

    وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعْبُدُ مِن دُونِ اللَّهِ  ۖ إِنَّهَا كَانَتْ مِن قَوْمٍ كَافِرِينَ

    вəсōддəhəə мəə кəəнəт-тə'буду миŋŋ-дууниль-лəh, иннəhəə кəəнəт миŋŋ-ќōумин кəəфириин

    Allahdan başqasına ibadət etməsi ona (Allaha iman gətirməyə və Ona ibadət etməyə) mane olmuşdu. Çünki o, kafir bir tayfadan idi.
  • 27:44

    قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ  ۖ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَكَشَفَتْ عَن سَاقَيْهَا  ۚ قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِيرَ  ۗ قَالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

    ќиилə лəhəə-дхулиис-сōрh, фəлəммəə рō`əтhу həсибəтhу люджджəтəу-вəкəшəфəт 'əŋŋ-сəəќōйhəə, ќōōлə иннəhу сōрhумм-мумəррōдумм-миŋŋ-ќōвəəриир, ќōōлəт рōбби иннии з̃ōлəмту нəфсии вə`əслəмту мə'ə сулəймəəнə лильлəhи рōббиль-'əəлəмиин

    Ona deyildi: «Qəsrin həyətinə daxil ol». Qəsrin həyətini gördükdə çoxlu su olduğunu güman etdi, odur ki, paltarının ətəyini baldırdan yuxarı qaldırdı. (Süleyman) dedi: «(Bu gördüyün) şüşədən ibarət olan şəffaf və sadə bir həyətdir». (Mələkə) dedi: «Ey Rəbbim, həqiqətən, mən (indiyə qədər) özümə zülm etmişəmmiş. İndi isə aləmlərin Rəbbinin müqabilində Süleymanla birgə müsəlman oldum». (Qəsrin əzəmətini görməsi, Hüd-hüdun məsələsi, taxtın gətirilməsi onun müsəlman olmasına səbəb oldu).
  • 27:45

    وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ

    вəлəќōд əрсəльнəə илəə c̃əмуудə əхōōhум сōōлиhəн əни-'будуул-лаhə фə`из̃əə hум фəрииќōōни йəхтəсымуун

    Biz Səmud qövmünə onların (qəbilə) qardaşları olan Salehi göndərdik ki, Allaha ibadət etsinlər. Bu zaman onlar (möminlər və kafirlərə), bir-birilə çəkişən və düşmənçilik edən iki dəstəyə ayrıldılar.
  • 27:46

    قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ  ۖ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

    ќōōлə йəə ќōуми лимə тəстə'джилююнə бис-сəййи`əти ќōблəль-həсəнəh, лəулəə тəстəґфируунəл-лаhə лə'əльлəкум турhəмуун

    (Saleh) dedi: «Ey mənim tayfam, nə üçün yaxşılıqdan öncə pisliyə və əzaba tələsirsiniz (tövbəni və imanı təxirə salırsınız)?! Nə üçün Allahdan bağışlanmağınızı diləmirsiniz ki, bəlkə sizə rəhm oluna?»
  • 27:47

    قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَ  ۚ قَالَ طَائِرُكُمْ عِندَ اللَّهِ  ۖ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ

    ќōōлюю-ттōййəрнəə бикə вəбимəмм-мə'əк, ќōōлə тōō`ирукум 'иŋŋдəл-лаh, бəль əŋŋтум ќōумун туфтəнуун

    Dedilər: «(Ey Saleh,) bizim uğursuzluğumuz sənin və yanındakıların nəhsliyindəndir (şərin və pisliyin səbəbi sizsiniz)». Dedi: «Sizin şər və uğursuzluğunuzun (səbəbi günahlarınızdır və günahlarınız) Allah yanındadır (Biz onun səbəbi deyilik). (Əslində) siz imtahan olunan bir tayfasınız (bu hadisələrin hamısı cəza xarakteri daşımır, əslində sizin imtahanınız üçündür)».
  • 27:48

    وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ

    вəкəəнə фииль-мəдиинəти тис'əту рōhтый-йуфсидуунə фииль-əрды вəлəə йуслиhуун

    Və o şəhərdə (şəhərin əşraflarından və azğınlarından ibarət) doqquz nəfər (yaxud doqquz kiçik dəstə) var idi ki, yer üzündə fitnə-fəsad törədər və əsla yaxşı bir iş görməzdilər.
  • 27:49

    قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ

    ќōōлюю тəќōōсəмуу биль-лəhи лəнубəййитəннəhу вə`əhлəhу c̃уммə лəнəќуулəннə ливəлиййиhи мəə шəhиднəə мəhликə əhлиhи вə`иннəə лəсōōдиќуун

    Onlar bir-birlərinə dedilər: «Allaha birlikdə and için ki, ona və ailəsinə gecə ikən hücum edək, sonra da qəyyumuna (vəlisinə) deyərik ki, biz (onun və) ailəsinin (kim tərəfindən) qətl olunduğunu görməmişik və əlbəttə, biz düz danışanıq».
  • 27:50

    وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

    вəмəкəруу мəкрōу-вəмəкəрнəə мəкрōу-вəhум лəə йəш'уруун

    Və onlar böyük bir məkr işlətdilər. Biz isə özləri də bilmədən böyük məkr işlətdik (tədbir tökdük).
  • 27:51

    فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ

    фəəŋŋз̃ур кəйфə кəəнə 'əəќибəту мəкриhим əннəə дəммəрнəəhум вəќōумəhум əджмə'иин

    Beləliklə, bir gör ki, onların məkrlərinin aqibəti necə oldu. Biz onları və (onlarla eyni əqidədə olan) qövmlərini, hamılıqla yox etdik.
  • 27:52

    فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا  ۗ إِنَّ فِي ذَ‌ٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ

    фəтилькə буйуутуhум хōōвийəтəмм-бимəə з̃ōлəмуу, иннə фии з̃əəликə лə`əəйəтəл-лиќōумий-йə'лəмуун

    Beləliklə bu, onların viran və (sakinlərsiz) bom-boş qalmış evləridir! Həqiqətən, bunda (bu hadisədə) bilən bir qövm üçün ibrət nişanəsi vardır.
  • 27:53

    وَأَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ

    вə`əŋŋджəйнəəль-лəз̃иинə əəмəнуу вəкəəнуу йəттəќуун

    İman gətirən və daim təqvalı olan kəslərə (isə) nicat verdik.
  • 27:54

    وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ

    вəлюютōн из̃ ќōōлə лиќōумиhи əтə`туунəль-фəəhишəтə вə`əŋŋтум тубсыруун

    Lutu (yada sal), o zaman (o), öz qövmünə dedi: «Belə həddindən artıq çirkin bir işi bir-birinizin gözü qarşısında edirsiniz?!»
  • 27:55

    أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاءِ  ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ

    ə`иннəкум лəтə`туунəр-риджəəлə шəhвəтəмм-миŋŋ-дуунин-нисəə, бəль əŋŋтум ќōумун тəджhəлююн

    «Siz qadınları qoyub şəhvət məqsədilə kişilərləmi yaxınlıq edirsiniz?! Həqiqətən, siz daim cahillik edən bir qövmsünüz».
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi