1. (Именем Аллаха, Всемилостивейшего, Милостивого!)
  • 2:34

    وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ

    вə`из̃ ќульнəə ли-ль-мəлəə`икəти-сджудуу ли`əəдəмə фəсəджəдуу ильлəə иблиисə əбəə вəəстəкбəрō вəкəəнə минəль-кəəфириин

    Və (yadına sal) o zaman(ı) ki, mələklərə «Adəmə səcdə və təzim edin!» buyurduq. İblisdən başqa onların hamısı səcdə etdi. O (isə) boyun qaçırtdı və təkəbbür göstərdi. O, (öz küfrünü gizli saxlayan) kafirlərdən idi.
  • 2:35

    وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَـٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ

    вəќульнəə йəə əəдəму-скун əŋŋтə вəзəуджукəль-джəннəтə вəкулəə минhəə рōґōдəн həйc̃у ши`тумəə вəлəə тəќрōбəə həəз̃иhиш-шəджəрōтə фəтəкуунəə минəз̃-з̃ōōлимиин

    Və dedik: «Ey Adəm, sən və zövcən bu bağda məskunlaşın, onun (meyvə və nemətlərinin) istədiyiniz yerindən bolluca yeyin və bu ağaca (buğda, üzüm, ya əncir ağacına) yaxınlaşmayın ki, zalımlardan olarsınız».
  • 2:36

    فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ  ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ  ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ

    фə`əзəльлəhумəəш-шэйтōōну 'əнhəə фə`əхрōджəhумəə миммəə кəəнəə фииh, вəќульнəə-hбитуу бə'дукум либə'дын 'əдууу, вəлəкум фииль-əрды мустəќōрруу-вəмəтəə'ун илəə hиин

    Beləliklə, şeytan o ikisini həmin ağac vasitəsi ilə azdırdı və onları olduqları yerdən (kəramət zirvəsindən və nemətlər məkanından) çıxartdı. Biz dedik: «(Şeytanla birlikdə bu məkan və məqamdan) həmişəlik bir-birinizə düşmən olaraq yerə enin. Yerdə sizin üçün müəyyən bir zamanadək sığınacaq və yaşayış vasitələri olacaqdır. (Onun zamanı hər bir bəşər övladı üçün ömrünün müddəti, bütün bəşər nəsli üçün isə dünyanın sonuna qədərdir.)
  • 2:37

    فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ  ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

    фəтəлəќќōō əəдəму мир-рōббиhи кəлимəəтин фəтəəбə 'əлэйh, иннəhу hувəт-тəувəəбур-рōhиим

    (Yer üzündə bir müddət qaldıqdan) sonra, Adəm öz Rəbbi tərəfindən bəzi kəlmələr aldı (ona tövbə təlqin olundu və ya öyrədilən adlarla ona tövbə ilham olundu və o, tövbə etdi). Allah da ona nəzər edərək tövbəsini qəbul etdi. O, çox tövbə qəbul edən və mehribandır.
  • 2:38

    قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا  ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

    ќульнəə-hбитуу минhəə джəмии'ə, фə`иммəə йə`тийəннəкум-миннии hудəн фəмəŋŋ-тəби'ə hудəəйə фəлəə хōуфун 'əлэйhим вəлəə hум йəhзəнуун

    Dedik: «Hamılıqla oradan (o uca məqamdan) yerə enin. Beləliklə, əgər Mənim tərəfimdən sizə (peyğəmbərlər və səma kitabları vasitəsilə) bir hidayət gəlsə, Mənim hidayətimə tabe olanlara heç bir qorxu yoxdur və onlar qəmgin olmayacaqlar».
  • 2:39

    وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ  ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

    вəəльлəз̃иинə кəфəруу вəкəз̃з̃əбуу би`əəйəəтинəə уулəə`икə əсhəəбун-нəəр, hум фииhəə хōōлидуун

    «Kafir olan və Bizim (tovhid və təkliyimiz barəsindəki əqli və nəqli) nişanələrimizi təkzib edənlər isə Cəhənnəm əhlidirlər və orada əbədi qalacaqlar».
  • 2:40

    يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ

    йəə бəнии исрōō`иилə-з̃куруу ни'мəтийəль-лəтии əн'əмту 'əлэйкум вə`əуфуу би'əhдии ууфи би'əhдикум вə`иййəəйə фəəрhəбуун

    Ey İsrail övladları (ey Yəqubun yəhudi və xaçpərəst övladları, Yəqubun vaxtından İsanın vaxtına kimi), sizə verdiyim nemətləri yadınıza salın və Mənim əhd-peymanıma vəfa edin ki, Mən də sizin əhd-peymanınıza vəfa edim (sizin əhd-peymanınız itaət, Mənimki isə savab və mükafat verməkdir). Və yalnız Məndən qorxun!
  • 2:41

    وَآمِنُوا بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ  ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ

    вə`əəминуу бимəə əŋŋзəльту мусōддиќōл-лимəə мə'əкум вəлəə тəкуунуу əувəлə кəəфиримм-биh, вəлəə тəштəруу би`əəйəəтии c̃əмəнəн ќōлиилəу-вə`иййəəйə фəəттəќуун

    Sizinlə olanın (Tövrat və İncilin) təsdiqləyicisi olan nazil etdiyimizə (Qurana) iman gətirin və ona ilk kafirlər olmayın (ki, gələcək nəsillər də sizə tabe olub həmişəlik kafir olsunlar). Və Mənim ayələrimlə (onları təhrif etməklə, aradan aparmaqla və səhv yozmaqla) az bir dəyər əldə etməyin və yalnız Məndən qorxun!
  • 2:42

    وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ

    вəлəə тəльбисууль-həќќō би-ль-бəəтыли вəтəктумууль-həќќō вə`əŋŋтум тə'лəмуун

    Haqqa batil donu geydirməyin və bilə-bilə haqqı gizlətməyin.
  • 2:43

    وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ

    вə`əќиимуус-сōлəəтə вə`əəтууз-зəкəəтə вəəркə'уу мə'əр-рōōки'иин

    Namaz qılın, zəkat verin və rüku edənlərlə birlikdə rüku edin (namaz qılanlarla birgə namaz qılın).
  • 2:44

     ۞ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ  ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ

    əтə`муруунəн-нəəсə би-ль-бирри вəтəŋŋсəунə əŋŋфусəкум вə`əŋŋтум тəтлююнəль-китəəб, əфəлəə тə'ќилююн

    (Səmavi) kitabı oxumağınıza baxmayaraq camaata yaxşılığı əmr edir, özünüzü isə unudursunuz?! Heç fikirləşmirsiniz?!
  • 2:45

    وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ  ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ

    вəəстə'иинуу бис-сōбри вəс-сōлəəh, вə`иннəhəə лəкəбиирōтун ильлəə 'əлəəль-хōōши'иин

    (İşlərinizdə) səbr (oruc) və namazdan kömək diləyin. Əlbəttə ki, kömək diləmək və namaz (bunların hər ikisi) itaətkarlardan başqalarına ağır və çətindir.
  • 2:46

    الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ

    əльлəз̃иинə йəз̃уннуунə əннəhум-мулəəќуу рōббиhим вə`əннəhум илəйhи рōōджи'уун

    O kəslər ki, (nəhayət) öz Rəbblərinə qovuşacaqlarını və mütləq Ona tərəf qayıdacaqlarını bilirlər.
  • 2:47

    يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ

    йəə бəнии исрōō`иилə-з̃куруу ни'мəтийəль-лəтии əн'əмту 'əлэйкум вə`əннии фəддōльтукум 'əлəəль-'əəлəмиин

    Ey İsrail övladları, sizə bəxş etdiyim nemətlərimi və sizi (öz zamanınızda) aləmdəkilərdən üstün etməyimi yadınıza salın.
  • 2:48

    وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ

    вəəттəќуу йəумəль-лəə тəджзии нəфсун 'əн-нəфсин шэй`əу-вəлəə йуќбəлю минhəə шəфəə'əтуу-вəлəə йу`хōз̃у минhəə 'əдлюу-вəлəə hум йуŋŋсōруун

    Və o gündən qorxun ki, heç kəs başqasının haqqını ödəyə, bir diləyi yerinə yetirə və bir əzabı dəf edə bilməyəcək və heç kimin şəfaəti qəbul olunmayacaq, nə kimdənsə (əzabdan qurtulmaq üçün) bir əvəz alınacaq və nə də onlara bir kömək göstəriləcəkdir.
  • 2:49

    وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ  ۚ وَفِي ذَ‌ٰلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ

    вə`из̃ нəджджəйнəəкум-мин əəли фир'əунə йəсуумуунəкум суу`əль-'əз̃əəби йуз̃əббиhуунə əбнəə`əкум вəйəстəhйуунə нисəə`əкум, вəфии з̃əəликумм-бəлəə`умм-мир-рōббикум 'əз̃ыым

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, sizə ən ağır işgəncələr verən – oğlanlarınızın başlarını bir yerdə kəsən, qadınlarınızı isə diri saxlayan fironçulardan (onların caynağından) nicat verdik. Bu işdə (sizin üçün) Rəbbiniz tərəfindən böyük bir imtahan var idi.
  • 2:50

    وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ

    вə`из̃ фəрōќнəə бикумуль-бəhрō фə`əŋŋджəйнəəкум вə`əґрōќнəə əəлə фир'əунə вə`əŋŋтум тəŋŋз̃уруун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, dənizi sizin üçün yardıq, beləliklə, sizə nicat verdik və siz baxa-baxa fironçuları (suda) batıraraq boğduq.
  • 2:51

    وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ

    вə`из̃ вəə'əднəə муусəə əрбə'иинə лэйлəтəн c̃уммə-ттəхōз̃тумуль-'иджлə мимм-бə'диhи вə`əŋŋтум з̃ōōлимуун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, Musa ilə qırx gecə vədələşdik (ki, həmin müddət ərzində Tur dağında Tövratı ona vəhy edək). Həmin vaxt siz ondan (o getdikdən) sonra buzova ibadət etməyə başladınız və həmin halda zalım idiniz.
  • 2:52

    ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُم مِّن بَعْدِ ذَ‌ٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

    c̃уммə 'əфəунəə 'əŋŋкум-мимм-бə'ди з̃əəликə лə'əльлəкум тəшкуруун

    Həmin vaxt, o işdən sonra sizi əfv etdik ki, bəlkə şükr edəsiniz.
  • 2:53

    وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

    вə`из̃ əəтəйнəə муусəəль-китəəбə вəəльфурќōōнə лə'əльлəкум тəhтəдуун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, Musaya (səma) kitab(ı) və (haqqı batildən) ayıran verdik ki, bəlkə hidayət olunasınız.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi