1. (Именем Аллаха, Всемилостивейшего, Милостивого!)
  • 2:54

    وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُم بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ذَ‌ٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ  ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

    вə`из̃ ќōōлə муусəə лиќōумиhи йəə ќōуми иннəкум з̃ōлəмтум əŋŋфусəкумм-биттихōōз̃икумуль-'иджлə фəтуубуу илəə бəəри`икум фəəќтулюю əŋŋфусəкум з̃əəликум хōйруль-лəкум 'иŋŋдə бəəри`икум фəтəəбə 'əлэйкум, иннəhу hувəт-тəувəəбур-рōhиим

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, Musa öz qövmünə dedi: «Ey mənim qövmüm, həqiqətən, siz buzova sitayiş etməklə özünüzə zülm etdiniz. Odur ki, Yaradanınıza tərəf (qayıdaraq) tövbə edin və özünüzü öldürün (tövbə və zahidliklə öz nəfsi istəklərinizi öldürün. Yaxud günahsızlar buzova sitayiş edənləri öldürsünlər) ki, bu əməl Yaradanınızın yanında sizin üçün daha yaxşıdır». Beləliklə, (belə etdikdən sonra), Allah sizə nəzər saldı və sizin tövbənizi qəbul etdi, (çün)ki O, çox tövbə qəbul edən və mehribandır.
  • 2:55

    وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ

    вə`из̃ ќультум йəə муусəə лəн-ну`минə лəкə həттəə нəрōōл-лаhə джəhрōтəн фə`əхōз̃əткумус-сōō'иќōту вə`əŋŋтум тəŋŋз̃уруун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, dediniz: «Ey Musa, Allahı aşkar surətdə görməyincə, sənə əsla iman gətirməyəcəyik». Beləliklə, gözünüz baxa-baxa sizi ildırım vurdu.
  • 2:56

    ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

    c̃уммə бə'əc̃нəəкум-мимм-бə'ди мəутикум лə'əльлəкум тəшкуруун

    Ölümünüzdən sonra sizi (yenidən) diriltdik ki, bəlkə şükr edəsiniz.
  • 2:57

    وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ  ۖ كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ  ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

    вəз̃ōльлəльнəə 'əлэйкумуль-ґōмəəмə вə`əŋŋзəльнəə 'əлэйкумуль-мəннə вəс-сəльвəə, кулюю миŋŋ-тōййибəəти мəə рōзəќнəəкум, вəмəə з̃ōлəмуунəə вəлəəкиŋŋ-кəəнуу əŋŋфусəhум йəз̃лимуун

    Və (Sina səhrasında sərgərdan qaldığınız zaman) buluddan başınız üzərində kölgəlik düzəltdik və sizə «mənn» (bir növ ağac şirəsindən hazırlanmış yemək) və bildirçin endirdik (və dedik:) «ruziniz etdiyimiz pak təamlardan yeyin». Onlar (itaətsizlik və naşükürlük etməklə) Bizə zülm etmədilər, lakin özlərinə zülm edirdilər.
  • 2:58

    وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَـٰذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ  ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ

    вə`из̃ ќульнəə-дхулюю həəз̃иhиль-ќōрйəтə фəкулюю минhəə həйc̃у ши`тум рōґōдəу-вəəдхулююль-бəəбə суджджəдəу-вəќуулюю hиттōтун-ннəґфир лəкум хōтōōйəəкум, вəсəнəзиидуль-муhсиниин

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, dedik: «Bu şəhərə (Beytül-Müqəddəsə) daxil olun və oranın istədiyiniz yerindən bolluca yeyin və bu qapıdan (şəhərin, ya Məscidül-Əqsanın qapısından) səcdə halında daxil olun və «(İlahi, bizim istəyimiz) günahların tökülməsidir» deyin ki, sizin səhvlərinizi bağışlayaq. Biz yaxşı iş görənləri(n savabını) artıracağıq.
  • 2:59

    فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ

    фəбəддəлəль-лəз̃иинə з̃ōлəмуу ќōулəн ґōйрōль-лəз̃ии ќиилə лəhум фə`əŋŋзəльнəə 'əлəəль-лəз̃иинə з̃ōлəмуу риджзəмм-минəс-сəмəə`и бимəə кəəнуу йəфсуќуун

    Lakin zülm edənlər (Allahın kəlamını) onlara deyiləndən başqa şəkilə saldılar (məsələn, günahların bağışlanmasını istəmək əvəzinə buğda istədilər). Biz də zülm edənlərə itaətdən çıxdıqlarına görə göydən əzab nazil etdik.
  • 2:60

     ۞ وَإِذِ اسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ  ۖ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا  ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ  ۖ كُلُوا وَاشْرَبُوا مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ

    вə`из̃и-стəсќōō муусəə лиќōумиhи фəќульнəə-дриб-би'əсōōкəль-həджəр, фəəŋŋфəджəрōт минhу-c̃нəтəə 'əшрōтə 'əйнə, ќōд 'əлимə куллю унəəсимм-мəшрōбəhум, кулюю вəəшрōбуу мир-ризќиль-лəhи вəлəə тə'c̃əу фииль-əрды муфсидиин

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, Musa öz qövmü üçün su istəyəndə (ona) «əsanı o daşa vur» dedik. Beləliklə, ondan (Yəqubun nəslindən olan on iki qəbilə üçün) on iki çeşmə qaynadı. Hər bir dəstə özünün su içmək yerini tanıdı (və dedik): «Allahın ruzilərindən yeyin, için və bu yer üzündə fəsad törədən olaraq hərəkət etməyin».
  • 2:61

    وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نَّصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا  ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ  ۚ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ  ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ  ۗ ذَ‌ٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ  ۗ ذَ‌ٰلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ

    вə`из̃ ќультум йəə муусəə лəн-нəсбирō 'əлəə тō'əəмиу-вəəhидин фəəд'у лəнəə рōббəкə йухридж лəнəə миммəə тумм-битуль-əрду мимм-бəќлиhəə вəќиc̃c̃əə`иhəə вəфуумиhəə вə'əдəсиhəə вəбəсōлиhəə, ќōōлə əтəстəбдилююнəль-лəз̃ии hувə əднəə бильлəз̃ии hувə хōйр, иhбитуу мисрōн фə`иннə лəкум-мəə сə`əльтум, вəдурибəт 'əлэйhимуз̃-з̃ильлəту вəəльмəскəнəту вəбəə`уу биґōдōбимм-минəл-лаh, з̃əəликə би`əннəhум кəəнуу йəкфуруунə би`əəйəəтиль-лəhи вəйəќтулююнəн-нəбиййиинə биґōйриль-həќќ, з̃əəликə бимəə 'əсōу-вəкəəнуу йə'тəдуун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, dediniz: «Ey Musa, biz bir cür yeməyə heç cür dözməyəcəyik. Buna görə də bizim barəmizdə öz Rəbbini çağır ki, bizim üçün yerin bitirdiyi şeylərdən – göyərti, xiyar, sarımsaq, mərcimək və soğan çıxarsın». Musa dedi: «Siz daha yaxşının yerinə alçaq şey istəyirsiniz? (İndi ki, belədir) bir şəhərə (şəhərlərdən birinə) gedin ki, istədiyiniz şeylər sizin üçün hazırdır». Və onlara (alınlarına həqirlik,) xarlıq və möhtaclıq damğası vuruldu və Allahın qəzəbinə layiq oldular. Bu (xarlıq) ona görə idi ki, onlar həmişə Allahın nişanələrinə kafir olur və Allahın peyğəmbərlərini haqsız yerə öldürürdülər. Bu (küfr və peyğəmbərlərin öldürülməsi isə) ona görə idi ki, onlar itaətsizlik edir və həmişə öz hədlərini aşırdılar.
  • 2:62

    إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

    иннəль-лəз̃иинə əəмəнуу вəəльлəз̃иинə həəдуу вəн-нəсōōрōō вəс-сōōби`иинə мəн əəмəнə биль-лəhи вəəльйəумиль-əəхыри вə'əмилə сōōлиhəн фəлəhум əджруhум 'иŋŋдə рōббиhим вəлəə хōуфун 'əлэйhим вəлəə hум йəhзəнуун

    Şübhəsiz, (İslama) iman gətirənlər, yəhudilər, xaçpərəstlər və sabiilər (Nuhun və ya Yəhyanın ardıcılları), (bu dəstələrdən) hər kim (öz peyğəmbərlərinin əsrində) Allaha və axirət gününə iman gətirsə və yaxşı işlər görsə, onlar üçün Rəbbi yanında hallarına münasib sabit mükafat vardır. Onlara (Qiyamət günü) nə bir qorxu var, nə də qəmgin olarlar.
  • 2:63

    وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

    вə`из̃ əхōз̃нəə мииc̃əəќōкум вəрōфə'нəə фəуќōкумут-туурō хуз̃уу мəə əəтəйнəəкумм-биќуувəтиу-вəəз̃куруу мəə фииhи лə'əльлəкум тəттəќуун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, sizdən əhd-peyman aldıq və Tur dağını başınızın üzərinə ucaltdıq (və dedik): «(Tövratın ayələrindən) sizə verdiklərimizi əzmlə, möhkəm iradə ilə qəbul edin və orada olanları (əməl etmək üçün) xatırlayın, bəlkə təqvalı olasınız».
  • 2:64

    ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَ‌ٰلِكَ  ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ

    c̃уммə тəвəльлəйтум-мимм-бə'ди з̃əəлик, фəлəулəə фəдлюл-лаhи 'əлэйкум вəрōhмəтуhу лəкуŋŋтум-минəль-хōōсириин

    Həmin vaxt, ondan sonra siz (öz əhd-peymanınızdan və deyilənləri qəbul etməkdən) üz döndərdiniz. Əgər Allahın sizə lütf və mərhəməti olmasaydı (sizə tövbə etməyi nəsib etməsəydi), mütləq zərər çəkənlərdən olardınız.
  • 2:65

    وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ

    вəлəќōд 'əлимтумуль-лəз̃иинə-'тəдəу миŋŋкум фиис-сəбти фəќульнəə лəhум куунуу ќирōдəтəн хōōси`иин

    Və əlbəttə, siz içərinizdən şənbə günü (Allahın əmrindən) çıxanları (və həmin günü balıq tutanları) tanıdınız. Biz onlara dedik: «Meymun və (Bizim dərgahımızdan) qovulmuşlar olun!» (Onların bu cür olmalarını istədik, elə bu cür də oldular.)
  • 2:66

    فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ

    фəджə'əльнəəhəə нəкəəлəл-лимəə бэйнə йəдəйhəə вəмəə хōльфəhəə вəмəу'из̃ōтəл-ли-ль-муттəќиин

    Beləliklə, Biz o cəzanı (həmin dövrdə) olanlar və sonrakı nəsillər üçün ibrətamiz bir cəza və təqvalılar üçün öyüd-nəsihət etdik.
  • 2:67

    وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تَذْبَحُوا بَقَرَةً  ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا  ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ

    вə`из̃ ќōōлə муусəə лиќōумиhи иннəл-лаhə йə`мурукум əŋŋ-тəз̃бəhуу бəќōрōh, ќōōлюю əтəттəхыз̃унəə hузувə, ќōōлə ə'ууз̃у биль-лəhи əн əкуунə минəль-джəəhилиин

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, Musa öz qövmünə dedi: «Allah sizə (naməlum şəxsin qatilinin kimliyinin bilinməsi üçün) dişi bir inək kəsməyinizi əmr edir». Dedilər: «Bizi məsxərə edirsən?!» Dedi: «Nadanlardan olmaqdan Allaha pənah aparıram». (Çünki, məsxərə etmək nadanların işidir.)
  • 2:68

    قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ  ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَّا فَارِضٌ وَلَا بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَ‌ٰلِكَ  ۖ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ

    ќōōлюю-д'у лəнəə рōббəкə йубəййиль-лəнəə мəə hий, ќōōлə иннəhу йəќуулю иннəhəə бəќōрōтуль-лəə фəəридуу-вəлəə бикрун 'əвəəнумм-бэйнə з̃əəлик, фəəф'əлюю мəə ту`мəруун

    Dedilər: «Bizə görə Rəbbini çağır, o dişi inəyin necəliyini (və onun neçə yaşında olmalı olduğunu) bizə aydınlaşdırsın?» Dedi: «O deyir ki, həmin dişi inək nə işdən düşmüş qoca, nə də heç işləməmiş cavandır, bunların ikisinin arasındadır. Odur ki, sizə əmr olunanı yerinə yetirin!»
  • 2:69

    قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا  ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ

    ќōōлюю-д'у лəнəə рōббəкə йубəййиль-лəнəə мəə лəунуhəə, ќōōлə иннəhу йəќуулю иннəhəə бəќōрōтун сōфрōō`у фəəќи'уль-лəунуhəə тəсуррун-нəəз̃ыриин

    Dedilər: «Bizə görə Rəbbini çağır, onun rənginin necəliyini bizə aydınlaşdırsın». Dedi: «Rəbbiniz deyir ki, o, görənlərə xoş gələn xalis tünd sarı rəngli bir inəkdir».
  • 2:70

    قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِن شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ

    ќōōлюю-д'у лəнəə рōббəкə йубəййиль-лəнəə мəə hийə иннəль-бəќōрō тəшəəбəhə 'əлэйнəə вə`иннəə иŋŋ-шəə`əл-лаhу лəмуhтəдуун

    Dedilər: «Bizə görə Rəbbini çağır, onun hansı inək olduğunu bizə aydınlaşdırsın. Həqiqətən, bu inək (onun necəliyi) bizə qaranlıq qalıb və əlbəttə, Allah istəsə, biz doğru yolu tapanlardanıq».
  • 2:71

    قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَّا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَّا شِيَةَ فِيهَا  ۚ قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ  ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ

    ќōōлə иннəhу йəќуулю иннəhəə бəќōрōтуль-лəə з̃əлююлюн туc̃иируль-əрдō вəлəə тəсќииль-həрc̃ə мусəльлəмəтуль-лəə шийəтə фииhəə, ќōōлююль-əəнə джи`тə би-ль-həќќ, фəз̃əбəhууhəə вəмəə кəəдуу йəф'əлююн

    Dedi: «Rəbbiniz deyir ki, o, yer şumlamaq və əkin yerini suvarmaq üçün ram olmayan dişi bir inəkdir, sağlamdır (nə bir nöqsanı var və nə də bir iş görüb) və onda əsl rənginə zidd olan rəng ləkəsi yoxdur». Dedilər: «İndi (bu məsələ barəsində) həqiqəti gətirdin». Beləliklə, onun (inəyin) başını kəsdilər, (hərçənd ki,) elə etməyə razı deyildilər.
  • 2:72

    وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا  ۖ وَاللَّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ

    вə`из̃ ќōтəльтум нəфсəн фəəддəəрō`тум фииhəə, вəл-лаhу мухриджумм-мəə куŋŋтум тəктумуун

    Və (yadınıza salın) o zaman(ı) ki, bir nəfəri öldürüb, onun (qatili) barəsində mübahisəyə başladınız və Allah, gizlətdiyinizi aşkar etmək istəyirdi.
  • 2:73

    فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا  ۚ كَذَ‌ٰلِكَ يُحْيِي اللَّهُ الْمَوْتَىٰ وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

    фəќульнəə-дрибууhу бибə'дыhəə, кəз̃əəликə йуhйиил-лаhуль-мəутəə вəйуриикум əəйəəтиhи лə'əльлəкум тə'ќилююн

    Buna görə də dedik: «(Kəsilmiş inəyin) üzvlərinin bir parçasını ona (öldürülmüş şəxsin bədəninə) vurun (ki, dirilərək öz qatilini tanıtdırsın)». Allah ölüləri bu cür dirildir və Öz (tovhid və qüdrət) nişanələrini sizə göstərir ki, bəlkə düşünəsiniz.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi