30. (О чём)
  • 98:3

    فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ

    фииhəə кутубун ќōййимəh

    Onlarda (o səhifələrdə) sabit və möhkəm yazılar (əqlə uyğun olan və nəsx olunması mümkün olmayan İlahi hökmlər və mərifətlər) vardır.
  • 98:4

    وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ

    вəмəə тəфəррōќōль-лəз̃иинə уутууль-китəəбə ильлəə мимм-бə'ди мəə джəə`əтhумуль-бэййинəh

    Lakin (səmavi) kitab verilən kəslər onlara yalnız açıq-aydın dəlil (Peyğəmbər və Quran) gəldikdən sonra (etiqadlarında) təfriqəyə və ixtilafa düşdülər (və onu qəbul etmək məsələsində parçalandılar).
  • 98:5

    وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ  ۚ وَذَ‌ٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ

    вəмəə умируу ильлəə лийə'будуул-лаhə мухлисыынə лəhуд-диинə hунəфəə`ə вəйуќиимуус-сōлəəтə вəйу`тууз-зəкəəh, вəз̃əəликə диинуль-ќōййимəh

    Halbuki, onlara (bu səmavi kitabda) yalnız bu əmr edilmişdi ki, öz etiqadlarında, dinlərində və itaətlərində Allaha ixlasla və Haqqa dönərək ibadət etsinlər, namaz qılsınlar və zəkat versinlər. Sabit və möhkəm din budur!
  • 98:6

    إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا  ۚ أُولَـٰئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ

    иннəль-лəз̃иинə кəфəруу мин əhлиль-китəəби вəəльмушрикиинə фии нəəри джəhəннəмə хōōлидиинə фииhəə, уулəə`икə hум шəрруль-бəриййəh

    Şübhəsiz, kitab əhlindən (İslama qarşı çıxıb) kafir olanların və müşriklərin yeri Cəhənnəm odudur. Onlar orada əbədi qalacaqlar. Onlar yaradılmışların ən pisidir.
  • 98:7

    إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَـٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ

    иннəль-лəз̃иинə əəмəнуу вə'əмилююс-сōōлиhəəти уулəə`икə hум хōйруль-бəриййəh

    Şübhəsiz, iman gətirib və saleh iş görənlər isə yaradılmışların ən yaxşılarıdırlar.
  • 98:8

    جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا  ۖ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ  ۚ ذَ‌ٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ

    джəзəə`уhум 'иŋŋдə рōббиhим джəннəəту 'əднин тəджрии миŋŋ-тəhтиhəəль-əнhəəру хōōлидиинə фииhəə əбəдə, рōдыйəл-лаhу 'əнhум вəрōдуу 'əнh, з̃əəликə лимəн хōшийə рōббəh

    Onların Rəbbi yanındakı mükafatları (evlərinin və ağaclarının) altından çaylar axan Ədn cənnətləridir. Onlar orada əbədi qalacaqlar. Allah onlardan razıdır və onlar da Allahdan razıdırlar. Bu (mükafat) öz Rəbbindən qorxan kəslər üçündür.
  • 99:1

    إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا

    из̃əə зульзилəтиль-əрду зильзəəлəhəə

    Yer özünə məxsus (yaradılışın tarixində yalnız bircə dəfə baş verəcək) bir titrəyişlə titrədiyi zaman,
  • 99:2

    وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا

    вə`əхрōджəтиль-əрду əc̃ќōōлəhəə

    Yer öz qiymətli yüklərini və çox dəyərli mallarını (ölüləri, mədənləri və xəzinələri) çıxarıb atacağı zaman,
  • 99:3

    وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا

    вəќōōлəль-иŋŋсəəну мəə лəhəə

    Və (onun köksündən çıxan) insan (təəccüb və dəhşətlə): «Buna, nə olub?!» – deyəcəyi zaman
  • 99:4

    يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا

    йəумə`из̃ин туhəддиc̃у əхбəəрōhəə

    Məhz o gün yer öz xəbərlərini açıb söyləyər. (Köksündəkiləri çıxarıb atmağı onun elə danışmasıdır. Yaxud da o elə dilə gələrək danışar).
  • 99:5

    بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا

    би`əннə рōббəкə əуhəə лəhəə

    Ona görə ki, sənin Rəbbin ona vəhy etmişdir.
  • 99:6

    يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ

    йəумə`из̃ий-йəсдурун-нəəсу əштəəтəл-лийурōу ə'мəəлəhум

    O gün insanlar əməllərinin (haqq-hesabının) özlərinə göstərilməsi üçün (qəbirlərdən) dəstə-dəstə çıxıb (haqq-hesab səhnəsinə tərəf) gələrlər və əməlləri(nin qarşılığı, ya eyni ilə təcəssümü) onlara göstərilsin deyə (haqq-hesab mərkəzindən öz əbədi məskənlərinə doğru) çıxarlar.
  • 99:7

    فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ

    фəмəй-йə'мəль миc̃ќōōлə з̃əррōтин хōйрōй-йəрōh

    Hər kim bir zərrə ağırlığında yaxşı iş görmüşsə, onu(n qarşılığını, yaxud eyni ilə təcəssümünü) görəcəkdir.
  • 99:8

    وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ

    вəмəй-йə'мəль миc̃ќōōлə з̃əррōтин шəррōй-йəрōh

    Və hər kim bir zərrə ağırlığında pis iş görmüşsə, onu görəcəkdir.
  • 100:1

    وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا

    вəəль'əəдийəəти дōбhə

    And olsun tövşüyə-tövşüyə çapan (cihad) atlar(ın)a,
  • 100:2

    فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا

    фəəльмуурийəəти ќōдhə

    (And olsun) dırnaqları ilə daşdan qığılcım qoparan atlara,
  • 100:3

    فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا

    фəəльмуґиирōōти субhə

    (And olsun) sübh çağı (düşmən üzərinə) hücum edənlərə,
  • 100:4

    فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا

    фə`əc̃əрнə биhи нəќ'ə

    Hücumları ilə toz-torpaq qaldıranlara,
  • 100:5

    فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا

    фəвəсəтнə биhи джəм'ə

    O hücumla (düşmənlərin) mərkəzinə yol tapanlara (and olsun) ki,
  • 100:6

    إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ

    иннəль-иŋŋсəəнə лирōббиhи лəкəнууд

    Həqiqətən, insan öz Rəbbinə qarşı çox nankor, xəsis və itaətsizdir!
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi