30. (О чём)
  • 109:6

    لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ

    лəкум диинукум вəлийə диин

    Sizin dininiz sizə məxsusdur, mənim dinim də mənə məxsusdur (hələ ki, cihad hökmü gələnədək döyüş tərk olunmuşdur)».
  • 110:1

    إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ

    из̃əə джəə`ə нəсрул-лаhи вəəльфəтh

    Allahın köməyi və o (böyük) zəfər (Məkkənin fəthi və digər zəfərlər) gəldiyi zaman,
  • 110:2

    وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا

    вəрō`əйтəн-нəəсə йəдхулююнə фии дииниль-лəhи əфвəəджə

    İnsanların dəstə-dəstə Allahın dininə daxil olduqlarını gördüyün zaman,
  • 110:3

    فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ  ۚ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا

    фəсəббиh биhəмди рōббикə вəəстəґфирh, иннəhу кəəнə тəувəəбə

    Rəbbinə həmd-səna etməklə bərabər Onu zikr et, etiqad və əməldə Onu pak və nöqsansız bil. Ondan bağışlanmaq dilə. O, həqiqətən, daim nəzər yetirən və tövbələri qəbul edəndir.
  • 111:1

    تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ

    тəббəт йəдəə əбии лəhəбиу-вəтəбб

    Əbu Ləhəbin hər iki əli kəsilsin, ziyana uğrasın və ölüm olsun ona!
  • 111:2

    مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ

    мəə əґнəə 'əнhу мəəлюhу вəмəə кəсəб

    Əsla onun nə mal-dövləti, nə də əldə etdikləri (Allahın əzabını zərrə qədər də ) ondan uzaqlaşdıra bilməz.
  • 111:3

    سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ

    сəйəслəə нəəрōн з̃əəтə лəhəб

    O, tezliklə alovlu (şöləli) oda girəcək və orada yanacaqdır.
  • 111:4

    وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ

    вəəмрō`əтуhу həммəəлəтəль-həтōб

    Və onun odun daşıyan zövcəsi də (Cəhənnəm oduna girəcəkdir).
  • 111:5

    فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ

    фии джиидиhəə həблюмм-мимм-мəсəд

    Onun boynunda xurma lifindən hörülmüş ip olacaqdır. (O, Peyğəmbərin yolunun üstünə iplə tikanlı çöplər daşıdığına və Peyğəmbərin əleyhinə söz gəzdirdiyinə görə Cəhənnəmdə də əməllərin eynilə təcəssüm olaraq «Zəqqum» ağacının odunlarını odlu zəncirlərlə daşıyacaqdır.)
  • 112:1

    قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ

    ќуль hувəл-лаhу əhəд

    (Ya Peyğəmbər!) De: «Həqiqətən, Allah birdir.
  • 112:2

    اللَّهُ الصَّمَدُ

    аллаhус-сōмəд

    Allah böyükdür, hacətlər qibləsidir, elə bir zatdır ki, həqiqəti bəsitdir – mürəkkəb deyildir və ehtiyacsızdır.
  • 112:3

    لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ

    лəм йəлид вəлəм йуулəд

    Nə bir kəsi doğmuş və nə bir kəsdən doğulmuşdur (Onun ata və oğul olması mümkün deyil).
  • 112:4

    وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ

    вəлəм йəкуль-лəhу куфувəн əhəд

    Və heç bir zaman bir kəs (tanrılıqda, xaliqiyyətdə, rübubiyyətdə, ibadətdə və itaətdə) Ona tay olmamışdır».
  • 113:1

    قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ

    ќуль ə'ууз̃у бирōббиль-фəлəќ

    (Ya Peyğəmbər!) De: «Pənah aparıram sübhün Rəbbinə, (bulaqların və bitkilərin çıxması ilə yarılan yerin, övladların doğulması ilə əmələ gələn qohumluq əlaqələrinin və ölülərin dirilməsi üçün yarılan qəbirlərin Rəbbinə)!
  • 113:2

    مِن شَرِّ مَا خَلَقَ

    миŋŋ-шəрри мəə хōлəќ

    Yaratdıqlarının şərindən (şərr sahib olan – şeytanlar, xəbis cinlər və maddi şərlərdən).
  • 113:3

    وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

    вəмиŋŋ-шəрри ґōōсиќин из̃əə вəќōб

    Və (zülmətə) bürünməkdə olan qaranlıq gecənin şərindən və hücum edən hər hansı bir şər mövcudun şərrindən.
  • 113:4

    وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ

    вəмиŋŋ-шəррин-нəффəəc̃əəти фииль-'уќōд

    Və düyünlərə üfürən (cadugər) qadınların şərindən.
  • 113:5

    وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

    вəмиŋŋ-шəрри həəсидин из̃əə həсəд

    Və paxıllıq etdiyi zaman paxılın şərindən».
  • 114:1

    قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ

    ќуль ə'ууз̃у бирōббин-нəəс

    (Ya Peyğəmbər!) De: «Pənah aparıram insanların Rəbbinə (yaradılış mərhələsinin əvvəlindən tərbiyə mərhələsinin sonuna qədər onları tərbiyə edənə).
  • 114:2

    مَلِكِ النَّاسِ

    мəликин-нəəс

    İnsanların hökmdarına və (mütləq) hakiminə.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi