Kəhf (Mağara)
  • Maytham Al Tammar
  • 18:61

    فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَبًا

    фəлəммəə бəлəґōō мəджмə'ə бэйниhимəə нəсийəə hуутəhумəə фəəттəхōз̃ə сəбиилəhу фииль-бəhри сəрōбə

    Beləliklə, iki dənizin qovuşduğu yerə çatanda,(yemək üçün götürdükləri) balıqlarını unutdular. (Dənizin dalğasının toxunduğu) o balıq (Yuşənin yanında) dənizdə sualtı hərəkətlə öz yolunu tutub getdi.
  • 18:62

    فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءَنَا لَقَدْ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَـٰذَا نَصَبًا

    фəлəммəə джəəвəзəə ќōōлə лифəтəəhу əəтинəə ґōдəə`əнəə лəќōд лəќиинəə миŋŋ-сəфəринəə həəз̃əə нəсōбə

    Elə ki, (o yerdən) keçdilər (Musa) öz şagirdinə dedi: «Səhər yeməyimizi gətir, həqiqətən, bu səfərimizdə çox əziyyət(lər) gördük».
  • 18:63

    قَالَ أَرَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِيهُ إِلَّا الشَّيْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ  ۚ وَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ عَجَبًا

    ќōōлə əрō`əйтə из̃ əвəйнəə илəəс-сōхрōти фə`иннии нəсиитуль-hуутə вəмəə əŋŋсəəнииhу ильлəəш-шэйтōōну əн əз̃курōh, вəəттəхōз̃ə сəбиилəhу фииль-бəhри 'əджəбə

    Dedi: «Gördün? Biz o daşın yanında olanda, mən balığı(n məsələsini sənə deməyi) unutdum və onu (sənə) deməyi mənə yalnız Şeytan unutdurdu. O balıq təəccüblü bir tərzdə dənizdə öz yolunu tutub getdi (dirildi. Yaxud: O hansı tərəfə üzürdüsə, dənizin suyu kanal kimi açıq qalırdı)».
  • 18:64

    قَالَ ذَ‌ٰلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ  ۚ فَارْتَدَّا عَلَىٰ آثَارِهِمَا قَصَصًا

    ќōōлə з̃əəликə мəə куннəə нəбґ, фəəртəддəə 'əлəə əəc̃əəриhимəə ќōсōсō

    Musa dedi: «Bu (balıq məsələsi), bizim axtardığımız həmin şey(in əlaməti)dir». Onlar axtara-axtara gəldikləri yolun izi ilə geriyə qayıtdılar.
  • 18:65

    فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا

    фəвəджəдəə 'əбдəмм-мин 'ибəəдинəə əəтəйнəəhу рōhмəтəмм-мин 'иŋŋдинəə вə'əльлəмнəəhу миль-лəдуннəə 'ильмə

    Beləliklə, Bizim, Öz tərəfimizdən bir rəhmət (vəhy və nübuvvət, uzun ömür, gözlərdən gizlin qalmaq və həyatda insanlardan ehtiyacsızlıq) verdiyimiz və Öz yanımızdan elm (yaradılış aləminin səbəb və nəticələri barəsində bilənin boynuna vəzifə qoyan elm) öyrətdiyimiz və vasitəsiz ilham verdiyimiz bəndələrimizdən birini (Xızır peyğəmbəri) tapdılar.
  • 18:66

    قَالَ لَهُ مُوسَىٰ هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا

    ќōōлə лəhу муусəə həль əттəби'укə 'əлəə əŋŋ-ту'əллимəни миммəə 'уллимтə рушдə

    Musa ona dedi: «(İcazə verirsən) öyrədildiyin həqiqətə istiqamətləndirmə elmlərindən mənə (də) öyrətməyin məqsədi ilə sənə tabe olum?»
  • 18:67

    قَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا

    ќōōлə иннəкə лəŋŋ-тəстəтыы'ə мə'ийə сōбрō

    Dedi: «Şübhəsiz, sən mənim yanımda səbr edə bilməyəcəksən.
  • 18:68

    وَكَيْفَ تَصْبِرُ عَلَىٰ مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا

    вəкəйфə тəсбиру 'əлəə мəə лəм туhит биhи хубрō

    (Axı sən batin və həqiqətini) bilmədiyin (zahiri çirkin və ağıla zidd görünən) bir şeyə necə səbr edə bilərsən?»
  • 18:69

    قَالَ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِي لَكَ أَمْرًا

    ќōōлə сəтəджидунии иŋŋ-шəə`əл-лаhу сōōбирōу-вəлəə ə'сыы лəкə əмрō

    Dedi: «Tezliklə, Allahın istəyi ilə məni(m) səbrli (olduğumu) görəcəksən və heç bir əmrində sənə itaətsizlik etməyəcəyəm».
  • 18:70

    قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِي فَلَا تَسْأَلْنِي عَن شَيْءٍ حَتَّىٰ أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا

    ќōōлə фə`ини-ттəбə'тəнии фəлəə тəс`əльнии 'əŋŋ-шэй`ин həттəə уhдиc̃ə лəкə минhу з̃икрō

    Dedi: «Belə isə, əgər mənə tabe olursansa, özüm (öz işlərimin batin və həqiqətindən) sənə bir söz açmayınca, (əvvəlcədən) məndən heç bir şey barəsində soruşma».
  • 18:71

    فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا رَكِبَا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَهَا  ۖ قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا إِمْرًا

    фəəŋŋтōлəќōō həттəə из̃əə рōкибəə фиис-сəфиинəти хōрōќōhəə, ќōōлə əхōрōќтəhəə литуґриќō əhлəhəə лəќōд джи`тə шэй`əн имрō

    Beləliklə, hər ikisi yola düşdülər. Nəhayət elə ki, gəmiyə mindilər (Xızr balta ilə) onu deşdi. Musa dedi: «Gəmini deşdin ki, onun adamlarını suda qərq edəsən?! Doğrudan da böyük bir faciə törətdin!»
  • 18:72

    قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا

    ќōōлə əлəм əќуль иннəкə лəŋŋ-тəстəтыы'ə мə'ийə сōбрō

    Dedi: «Məgər sənə demədim ki, mənim yanımda əsla səbr edə bilməzsən?»
  • 18:73

    قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرْهِقْنِي مِنْ أَمْرِي عُسْرًا

    ќōōлə лəə ту`əəхыз̃нии бимəə нəсииту вəлəə турhиќнии мин əмрии 'усрō

    Dedi: «Məni unutduğum şeyə (bir şey soruşmamaq barəsində verdiyim vədi unutduğuma) görə məzəmmət etmə və məni işimdə məşəqqət və çətinliyə vadar etmə».
  • 18:74

    فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا

    фəəŋŋтōлəќōō həттəə из̃əə лəќийəə ґулəəмəн фəќōтəлəhу ќōōлə əќōтəльтə нəфсəн зəкиййəтəмм-биґōйри нəфсиль-лəќōд джи`тə шэй`əн-ннукрō

    Beləliklə, hər ikisi yola düşdülər. Nəhayət elə ki, yeniyetmə bir oğlanla rastlaşdılar (Xızır görən kimi dərhal) onu öldürdü. Musa dedi: «Heç bir qətl törətmədiyi halda günahsız bir insanı öldürdün?! Doğrudan da (şəriət və ağıl baxımından) bəyənilməz bir iş gördün!»
  • 18:75

     ۞ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا

    ќōōлə əлəм əќуль-лəкə иннəкə лəŋŋ-тəстəтыы'ə мə'ийə сōбрō

    (Xızır yenə də) dedi: «Məgər sənə demədim ki, mənim yanımda əsla səbr edə bilməzsən?»
  • 18:76

    قَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَيْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِي  ۖ قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّي عُذْرًا

    ќōōлə иŋŋ-сə`əльтукə 'əŋŋ-шэй`имм-бə'дəhəə фəлəə тусōōhибний, ќōд бəлəґтə миль-лəдуннии 'уз̃рō

    Dedi: «Əgər bundan sonra səndən bir şey soruşsam, daha mənimlə yoldaşlıq etmə. Çünki həqiqətən, mənim yanımda (qəbul olunan) üzürün var».
  • 18:77

    فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا أَتَيَا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُ  ۖ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا

    фəəŋŋтōлəќōō həттəə из̃əə əтəйəə əhлə ќōрйəтин-стəт'əмəə əhлəhəə фə`əбəу əй-йудōййифууhумəə фəвəджəдəə фииhəə джидəəрōй-йурииду əй-йəŋŋќōддō фə`əќōōмəh, ќōōлə лəу ши`тə лəəттəхōз̃тə 'əлэйhи əджрō

    Beləliklə, hər ikisi (yenə) yola düşdülər. Bir kəndin əhalisinə çatanda, oranın camaatından yemək istədilər. Onlar bu ikisini qonaq etməkdən imtina etdilər. (Xızırla Musa) orada uçmaq üzrə olan bir divar gördülər. (Xızır) onu(n təməlini təzələməklə, yaxud təmir etməklə, yaxud ona dirək vurmaqla) dikəltdi. Musa dedi: «Əgər istəsəydin, əlbəttə bu əmələ görə bir muzd alardın!»
  • 18:78

    قَالَ هَـٰذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ  ۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا

    ќōōлə həəз̃əə фирōōќу бэйнии вəбэйник, сə`унəбби`укə битə`виили мəə лəм тəстəты'-'əлэйhи сōбрō

    Dedi: «Bu (indi), mənimlə sənin aranda olan ayrılıq (vaxtı)dır. Tezliklə (indi) səni səbr edə bilmədiyin şeyin gələcəyindən (həmin işlərin hədəfindən və onların yerinə yetirilmələrinin daha xeyirli olmasının səbəblərindən) xəbərdar edəcəyəm».
  • 18:79

    أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَاءَهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا

    əммəəс-сəфиинəту фəкəəнəт лимəсəəкиинə йə'мəлююнə фииль-бəhри фə`əрōтту əн ə'иибəhəə вəкəəнə вəрōō`əhум-мəликуй-йə`хуз̃у кульлə сəфиинəтин ґōсбə

    Gəmiyə gəldikdə: O, dənizdə işləyən yoxsulların idi. Mən onu nöqsanlı etmək istədim, çünki onların yolunun üstündə bütün (salamat) gəmiləri zorla ələ keçirən bir padşah var idi.
  • 18:80

    وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا

    вə`əммəəль-ґулəəму фəкəəнə əбəвəəhу му`минəйни фəхōшиинəə əй-йурhиќōhумəə туґйəəнəу-вəкуфрō

    O yeniyetmə oğlana gəldikdə isə: (O, kafir və azğın,) ata-anası (isə) mömin idilər. Buna görə də, onun o ikisini (ata-anasını əməldə) azğınlığa və (etiqadda) küfrə vadar etməsindən qorxduq.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi