Müqəddəs Quran

Ənbiya (Peyğəmbərlər)
  • Maytham Al Tammar
  • 21:61

    قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَىٰ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ

    ќōōлюю фə`туу биhи 'əлəə ə'йунин-нəəси лə'əльлəhум йəшhəдуун

    (Digərləri) dedilər: «Onu camaatın gözü qabağına gətirin, bəlkə (bütlər haqqında pis danışmasına və ya bu cinayəti törətməsinə) şəhadət verdilər».
  • 21:62

    قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَـٰذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ

    ќōōлюю ə`əŋŋтə фə'əльтə həəз̃əə би`əəлиhəтинəə йəə ибрōōhиим

    (Onu gətirəndən sonra) dedilər: «Ey İbrahim, bizim tanrılarımız barəsində bunu (bu çirkin və qorxulu işi) sən etmisən?»
  • 21:63

    قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَـٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ

    ќōōлə бəль фə'əлəhу кəбиируhум həəз̃əə фəəс`əлююhум иŋŋ-кəəнуу йəŋŋтыќуун

    Dedi: «(Xeyr,) əksinə, onu (bu hörmətsizliyi) bu böyükləri edib. Buna görə də əgər danışırlarsa, özlərindən soruşun».
  • 21:64

    فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ

    фəрōджə'уу илəə əŋŋфусиhим фəќōōлюю иннəкум əŋŋтумуз̃-з̃ōōлимуун

    Belə olan halda onlar (əvvəlcə bir anlıq) özlərinə gəlib ayıldılar və (batində özlərinə və ya bir-birlərinə) dedilər: «Doğrudan da siz özünüz zalımsınız (ki, cansız şeylərə ibadət edirsiniz)!»
  • 21:65

    ثُمَّ نُكِسُوا عَلَىٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَـٰؤُلَاءِ يَنطِقُونَ

    c̃уммə нукисуу 'əлəə ру`уусиhим лəќōд 'əлимтə мəə həə`улəə`и йəŋŋтыќуун

    Sonra (fikirlərindən) döndülər (və öz əvvəlki əqidələrinə qayıdaraq İbrahimə dedilər:) «Sən bunların heç vaxt danışmadıqlarını yaxşı bilirsən».
  • 21:66

    قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمْ شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ

    ќōōлə əфəтə'будуунə миŋŋ-дууниль-лəhи мəə лəə йəŋŋфə'укум шэй`əу-вəлəə йəдуррукум

    Dedi: «Belə isə, bəs siz Allahın yerinə sizə heç bir xeyir-ziyan yetirməyən şeyəmi ibadət edirsiiz?!»
  • 21:67

    أُفٍّ لَّكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ  ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ

    уффиль-лəкум вəлимəə тə'будуунə миŋŋ-дууниль-лəh, əфəлəə тə'ќилююн

    Tfu həm sizə, həm də Allahın yerinə ibadət etdiklərinizə! Heç düşünmürsünüz?!
  • 21:68

    قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ

    ќōōлюю həрриќууhу вəəŋŋсуруу əəлиhəтəкум иŋŋ-куŋŋтум фəə'илиин

    Dedilər: «Əgər (doğrudan da) bir iş görəcəksinizsə, onu (İbrahimi) yandırın və tanrılarınıza kömək edin!»
  • 21:69

    قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ

    ќульнəə йəə нəəру куунии бəрдəу-вəсəлəəмəн 'əлəə ибрōōhиим

    (Nəhayət onu böyük bir oda atdılar. Lakin Biz odun mahiyyətinə) buyurduq: «Ey od, İbrahimə soyuq və zərərsiz ol!»
  • 21:70

    وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ

    вə`əрōōдуу биhи кəйдəн фəджə'əльнəəhумуль-əхсəриин

    Onun barəsində hiylə düşündülər. Lakin Biz onları daha çox ziyana uğratdıq (çünki İbrahimə nəinki bir zərər-ziyan toxunmadı, əksinə onların bu əməli onun doğruluğuna qəti bir dəlil oldu).
  • 21:71

    وَنَجَّيْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ

    вəнəджджəйнəəhу вəлюютōн илəəль-əрдыль-лəтии бəəрōкнəə фииhəə ли-ль-'əəлəмиин

    Biz ona və (qardaşı oğlu) Luta nicat verdik ki, aləmdəkilər üçün çox bərəkətli etdiyimiz yerə (peyğəmbərlərin göndərilmə mərkəzləri və səma dinlərinin yayılma məntəqəsi olan Şam torpaqlarına) doğru hərəkət etsinlər.
  • 21:72

    وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً  ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ

    вəвəhəбнəə лəhу исhəəќō вəйə'ќуубə нəəфилəh, вəкульлəн джə'əльнəə сōōлиhиин

    Və (oğlu) İshaqı və (nəvəsi) Yəqubu əlavə bəxşiş kimi ona əta etdik və hamısını saleh və (peyğəmbərlik məqamına) layiq etdik.
  • 21:73

    وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ  ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ

    вəджə'əльнəəhум ə`иммəтəй-йəhдуунə би`əмринəə вə`əуhəйнəə илəйhим фи'лəль-хōйрōōти вə`иќōōмəс-сōлəəти вə`иитəə`əз-зəкəəh, вəкəəнуу лəнəə 'əəбидиин

    Onları (yaşadıqları cəmiyyəti) Bizim əmrimizlə doğru yola yönəldən rəhbərlər etdik və onlara xeyir işlər görməyi, namaz qılmağı və zəkat verməyi vəhy etdik. Onlar yalnız Bizə ibadət edirdilər.
  • 21:74

    وَلُوطًا آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ  ۗ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ

    вəлюютōн əəтəйнəəhу hукмəу-вə'ильмəу-вəнəджджəйнəəhу минəль-ќōрйəтиль-лəтии кəəнəт-тə'мəлюль-хōбəə`иc̃, иннəhум кəəнуу ќōумə сəу`ин фəəсиќиин

    Və Biz Luta hökm (hikmət, hakimiyyət və hökm çıxarmaq) və (şəriət hökmləri və İbrahimin kitabının təlimlərinin) elm(ini) əta etdik və ona çirkin işlər görən cəmiyyət(in için)dən nicat verdik. Çünki onlar çirkin əməl sahibi və pozğun bir tayfa idilər.
  • 21:75

    وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا  ۖ إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ

    вə`əдхōльнəəhу фии рōhмəтинəə, иннəhу минəс-сōōлиhиин

    Və onu Öz mərhəmətimizə daxil etdik. Çünki o, ləyaqətlilərdən idi.
  • 21:76

    وَنُوحًا إِذْ نَادَىٰ مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ

    вəнууhəн из̃ нəəдəə миŋŋ-ќōблю фəəстəджəбнəə лəhу фəнəджджəйнəəhу вə`əhлəhу минəль-кəрбиль-'əз̃ыым

    Və Nuhu – onun bundan öncə (bu peyğəmbərlərdən qabaq Öz Allahını) səslədiyi zamanı (yada sal)! Biz onun duasını qəbul etdik, onu və (zövcəsi ilə bir oğlundan başqa bütün) ailəsini o böyük qəmdən (qövmünün küfr və nankorluğundan və doqquz yüz ildən artıq bir dəvətin nəticəsizliyindən) qurtardıq.
  • 21:77

    وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا  ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ

    вəнəсōрнəəhу минəль-ќōумиль-лəз̃иинə кəз̃з̃əбуу би`əəйəəтинəə, иннəhум кəəнуу ќōумə сəу`ин фə`əґрōќнəəhум əджмə'иин

    Biz nişanələrimizi təkzib və inkar edən qövmdən (nicat verməklə) ona kömək etdik. Onlar doğrudan da pis işlər görən bir tayfa idilər. Buna görə də onların hamısını suda batırdıq.
  • 21:78

    وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ

    вəдəəвуудə вəсулəймəəнə из̃ йəhкумəəни фииль-həрc̃и из̃ нəфəшəт фииhи ґōнəмуль-ќōуми вəкуннəə лиhукмиhим шəəhидиин

    Davudu və (onun oğlu) Süleymanı – onlar bir tayfanın qoyunlarının gecə vaxtı (və çobansız) səpələn(ərək bütün salxım və yarpaqları ye)diyi əkin yeri (yaxud üzüm bağı) barəsində hökm çıxardıqları zamanı (yada sal)! (Onlar bu məsələnin hökmü barəsində məsləhətləşirdilər. Qədim adətə görə həmin qoyunlar bağa dəymiş xəsarətə görə bağ sahibinə çatırdı.) Və Biz onların (bütün keçmiş peyğəmbərlərin) hökm çıxarmalarında iştirak edir və hökmlərinə şahid idik.
  • 21:79

    فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ  ۚ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا  ۚ وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ  ۚ وَكُنَّا فَاعِلِينَ

    фəфəhhəмнəəhəə сулəймəəн, вəкульлəн əəтəйнəə hукмəу-вə'ильмə, вəсəххōрнəə мə'ə дəəвуудəль-джибəəлə йусəббиhнə вəт-тōйр, вəкуннəə фəə'илиин

    Beləliklə, Biz onu (əvvəlki hökmü ləğv edən yeni hökmü) Süleymana öyrətdik (ki, bağ yenidən yarpaqlayana və bar gətirənə kimi qoyunların özü deyil, gəliri bağ sahibinin olsun). Və Biz onların hər ikisinə hökm (peyğəmbərlik, qəzavət və hakimiyyət) və elm (din elmi və insanlara lazım olan digər elmlər) əta etdik. Dağları və quşları ram etdik ki, Davudla birlikdə (Allahı) pak sifətlərlə mədh etsinlər. Biz (istədiyimizi) edənik.
  • 21:80

    وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ  ۖ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ

    вə'əльлəмнəəhу сōн'əтə лəбуусиль-лəкум литуhсынəкум-мимм-бə`сикум, фəhəль əŋŋтум шəəкируун

    Sizə görə (siz insanlara gərək olduğu üçün) Davuda zireh düzəltmək və döyüş geyimi hazırlamaq peşəsini öyrətdik ki, sizi müharibələrin çətinlik və zərər-ziyanından qorusun. Belə isə şükr edəcəksinizmi?
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi