Müqəddəs Quran

Zariyat (Toz-torpağı dağıdan)
  • Maytham Al Tammar
  • 51:21

    وَفِي أَنفُسِكُمْ  ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

    вəфии əŋŋфусикум, əфəлəə тубсыруун

    Həmçinin sizin öz vücudunuzda (cisminizin kəmiyyət və keyfiyyət baxımından hərəkətində, bədən üzvlərinizin quruluşunda, ruhun bədənlə əlaqəsinin necəliyində, onun bədən üzvlərinə hakim olmasında, ağılda və ruhun bir-birinə zidd sifətlərində, nəsil artımında və ictimai əlaqələrinizdə də nişanələr vardır). Belə isə məgər (həm gözünüz və həm də ürəyinizin gözü ilə) görmürsünüz?!
  • 51:22

    وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ

    вəфиис-сəмəə`и ризќукум вəмəə туу'əдуун

    Sizin ruziniz (yağış, külək, nur, gecə, gündüz və fəsillər kimi ruzinizin təmin olunma vasitələri) və sizə vəd edilən şey (axirət cənnəti) göydədir.
  • 51:23

    فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ

    фəвəрōббис-сəмəə`и вəəль`əрды иннəhу лəhəќќумм-миc̃лə мəə əннəкум тəŋŋтыќуун

    Beləliklə, and olsun göyün və yerin Rəbbinə ki, bu, (sizin ruzinizin göydə olması) sizin danışdığınız (zaman danışmağınızı bildiyiniz) kimi bir həqiqətdir (Allahın əzəli elmindən keçərək Lövhi-məhfuzda yazılıb və icra mərhələsinə yetişib).
  • 51:24

    هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ

    həль əтəəкə həдииc̃у дōйфи ибрōōhиимəль-мукрōмиин

    İbrahimin (mələklərdən ibarət) əziz qonaqlarının xəbəri sənə (gəlib) çatıbmı?
  • 51:25

    إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا  ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ

    из̃ дəхōлюю 'əлэйhи фəќōōлюю сəлəəмə, ќōōлə сəлəəмун ќōумумм-муŋŋкəруун

    Onlar İbrahimin yanına gəlib salam verəndə o dedi: «Salam (olsun sizə)». (Lakin öz-özlüyündə) «(bunlar) yad bir dəstədirlər» (dedi).
  • 51:26

    فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ

    фəрōōґō илəə əhлиhи фəджəə`ə би'иджлин сəмиин

    Gizlincə ailəsinin yanına getdi və (kabab edilmiş) kök bir buzov gətirdi.
  • 51:27

    فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ

    фəќōррōбəhу илəйhим ќōōлə əлəə тə`кулююн

    Onu onların qabağına qoydu (və yemədiklərini görüb) dedi: «Yemirsiniz?!»
  • 51:28

    فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً  ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ  ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ

    фə`əуджəсə минhум хыыфəh, ќōōлюю лəə тəхōф, вəбəшшəрууhу биґулəəмин 'əлиим

    Beləliklə, onlardan (qonaqlardan) qorxuya düşdü. Onlar dedilər: «Qorxma!» Və ona çox bilikli bir oğlan uşağı ilə müjdə verdilər.
  • 51:29

    فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

    фə`əќбəлəти-мрō`əтуhу фии сōррōтин фəсōккəт вəджhəhəə вəќōōлəт 'əджуузун 'əќиим

    Həmin vaxt onun zövcəsi fəryad qopara-qopara onlara üz tutdu və (təəccüb və sevincdən) üzünə vuraraq dedi: «Qısır bir qarı (doğa bilər)?!»
  • 51:30

    قَالُوا كَذَ‌ٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ  ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

    ќōōлюю кəз̃əəлики ќōōлə рōббук, иннəhу hувəль-həкиимуль-'əлиим

    Dedilər: «Rəbbin belə buyurub. Şübhəsiz, O, hikmət sahibi və (hər şeyi) biləndir».
  • 51:31

     ۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

    ќōōлə фəмəə хōтбукум əййуhəəль-мурсəлююн

    İbrahim dedi: «Ey (ilahi) elçilər (vəzifə və) işiniz nədir?»
  • 51:32

    قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ

    ќōōлюю иннəə урсильнəə илəə ќōумимм-муджримиин

    Dedilər: «Biz günahkar bir dəstəyə (Lutun qövmünə) göndərilmişik
  • 51:33

    لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ

    линурсилə 'əлэйhим hиджəəрōтəмм-миŋŋ-тыын

    ki, onların başına (yağış kimi) gildən (hazırlanmış) daşlar yağdıraq.
  • 51:34

    مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

    мусəувəмəтəн 'иŋŋдə рōббикə ли-ль-мусрифиин

    Rəbbinin yanında israf edənlər (həddini aşan zalımlar) üçün nişanlanmış (daşları)!
  • 51:35

    فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

    фə`əхрōджнəə мəŋŋ-кəəнə фииhəə минəль-му`миниин

    Beləliklə, oradakı (və İbrahim və Luta iman gətirmiş) möminlərin hamısını çıxartdıq.
  • 51:36

    فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ

    фəмəə вəджəднəə фииhəə ґōйрō бэйтимм-минəль-муслимиин

    Həmin diyarda yalnız bir müsəlman evi (Lutun evini) tapdıq.
  • 51:37

    وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

    вəтəрōкнəə фииhəə əəйəтəл-лильлəз̃иинə йəхōōфуунəль-'əз̃əəбəль-əлиим

    (İnsanları həlak etdikdən sonra) orada ağrılı əzabdan qorxanlar üçün (Öz tövhid və qəzəbimizə dəlalət edən) bir nişanə (qorxulu səhra, devrilmiş diyar, yağdırılmış daşlar və çirkli sular) qoyduq.
  • 51:38

    وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

    вəфии муусəə из̃ əрсəльнəəhу илəə фир'əунə бисультōōнимм-мубиин

    Musanın barəsində də onu aydın dəlil-sübutla (əsa və nur saçan əl ilə) Fironun yanına göndərdiyimiz zaman (Bizim qəzəb və qüdrətimizə dəlalət edən nişanə vardır).
  • 51:39

    فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

    фəтəвəльлəə бирукниhи вəќōōлə сəəhирун əу мəджнуун

    Beləliklə, o (Firon) bütün vücudu ilə (yaxud var gücü və qoşunu ilə) ondan (Musadan) üz döndərdi və dedi: «(Bu kişi) cadugər, yaxud da dəlidir».
  • 51:40

    فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ

    фə`əхōз̃нəəhу вəджунуудəhу фəнəбəз̃нəəhум фииль-йəмми вəhувə мулиим

    Buna görə də məzəmmətə layiq işlər gördüyü və (son anda özü) özünü məzəmmət etdiyi bir halda onu və ordusunu tutub dənizə atdıq.
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi