Əraf (Yüksəkliklər)
  • Maytham Al Tammar
  • 7:81

    إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاءِ  ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ

    иннəкум лəтə`туунəр-риджəəлə шəhвəтəмм-миŋŋ-дуунин-нисəə, бəль əŋŋтум ќōумумм-мусрифуун

    Həqiqətən, siz arvadları qoyub şəhvətlə kişilərlə əlaqədə olursunuz. (Təkcə bu işdə deyil,) bəlkə siz (hər bir işdə fitri) həddi aşan bir dəstəsiniz».
  • 7:82

    وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْيَتِكُمْ  ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ

    вəмəə кəəнə джəвəəбə ќōумиhи ильлəə əŋŋ-ќōōлюю əхриджууhум-миŋŋ-ќōрйəтикум, иннəhум унəəсуй-йəтəтōhhəруун

    Onun qövmünün cavabı yalnız bu oldu ki, (bir-birlərinə) dedilər: «Bunları öz şəhərinizdən və cəmiyyətinizdən çıxarın və (həmçinin Lut və onun tərəfdarlarına məsxərə edərək dedilər:) bunlar paklıq axtaran insanlardır!»
  • 7:83

    فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ

    фə`əŋŋджəйнəəhу вə`əhлəhу ильлəə-мрō`əтəhу кəəнəт минəль-ґōōбириин

    Beləliklə, onu və ailəsini xilas etdik, arvadı istisna olmaqla ki, o, (əzab əhli arasında) qalanlardan oldu.
  • 7:84

    وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا  ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ

    вə`əмтōрнəə 'əлэйhим-мəтōрō, фəəŋŋз̃ур кəйфə кəəнə 'əəќибəтуль-муджримиин

    Və onların başlarına (kiçik daşlardan ibarət) yağış yağdırdıq. Buna görə də günahkarların aqibətinin necə olduğuna nəzər sal!
  • 7:85

    وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا  ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَيْرُهُ  ۖ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ  ۖ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا  ۚ ذَ‌ٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

    вə`илəə мəдйəнə əхōōhум шу'əйбə, ќōōлə йəə ќōуми-'будуул-лаhə мəə лəкум-мин илəəhин ґōйруh, ќōд джəə`əткумм-бэййинəтумм-мир-рōббикум, фə`əуфууль-кəйлə вəəльмиизəəнə вəлəə тəбхōсуун-нəəсə əшйəə`əhум вəлəə туфсидуу фииль-əрды бə'дə ислəəhиhəə, з̃əəликум хōйруль-лəкум иŋŋ-куŋŋтум-му`миниин

    Və Mədyən (əhlinə) onların (qəbilə yaxud qan) qardaşı Şüeybi (göndərdik). O dedi: «Ey mənim qövmüm, Allaha ibadət edin ki, sizin üçün Ondan başqa bir məbud yoxdur. Həqiqətən, sizin üçün Rəbbiniz tərəfindən açıq-aşkar bir dəlil gəlmişdir. (Məqsəd Şüeybin Allah tərəfindən olan möcüzəsidir ki, onun nədən ibarət olması açıqlanmayıb.) Odur ki, ölçü və tərəzini düz edin, camaatın malından kəsməyin və yer üzü (peyğəmbərlərin dəvəti və səmavi şəriətlər vasitəsilə) düzəldikdən sonra onda fitnə-fəsad törətməyin. Əgər imanınız varsa, bunlar sizin üçün daha yaxşıdır.
  • 7:86

    وَلَا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا  ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ  ۖ وَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ

    вəлəə тəќ'удуу бикулли сырōōтын туу'идуунə вəтəсуддуунə 'əŋŋ-сəбиилиль-лəhи мəн əəмəнə биhи вəтəбґуунəhəə 'ивəджə, вəəз̃куруу из̃ куŋŋтум ќōлиилəн фəкəc̃c̃əрōкум, вəəŋŋз̃уруу кəйфə кəəнə 'əəќибəтуль-муфсидиин

    Və (camaatı) hədələmək və iman gətirmiş şəxsi Allahın yolundan saxlamaq və Allahın yolunu əymək istəyi ilə (onu əymək və ya əyri göstərmək istiqamətində çalışmaqla) hər yolun başında oturmayın. Həmçinin az olduğunuz və Allahın sizi çoxaltdığı zamanı xatırlayın və fəsad törədənlərin aqibətinin necə olduğuna nəzər salın!
  • 7:87

    وَإِن كَانَ طَائِفَةٌ مِّنكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَّمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا  ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ

    вə`иŋŋ-кəəнə тōō`ифəтумм-миŋŋкум əəмəнуу бильлəз̃ии урсильту биhи вəтōō`ифəтуль-лəм йу`минуу фəəсбируу həттəə йəhкумəл-лаhу бэйнəнəə, вəhувə хōйруль-həəкимиин

    Və əgər sizdən bir dəstə mənim göndərildiyim şeyə iman gətirib və bir dəstə iman gətirməyibsə, Allah bizim aramızda hökm çıxarana kimi səbr edin (mübarizəyə qalxmayın). O, hökm çıxaranların ən yaxşısıdır».
  • 7:88

     ۞ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا  ۚ قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ

    ќōōлəль-мəлə`уль-лəз̃иинə-стəкбəруу миŋŋ-ќōумиhи лəнухриджəннəкə йəə шу'əйбу вəəльлəз̃иинə əəмəнуу мə'əкə миŋŋ-ќōрйəтинəə əу лəтə'уудуннə фии мильлəтинəə, ќōōлə əвəлəу куннəə кəəриhиин

    Onun qövmünün təkəbbürlü başçıları və böyükləri dedilər: «Ey Şüeyb, şübhəsiz, (ya) səni və səninlə birgə iman gətirənləri diyarımızdan və cəmiyyətimizdən çıxaracağıq, ya da ki, bizim dinimizə daxil olacaqsınız». Dedi: «Hətta nifrət bəsləsək belə?
  • 7:89

    قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا  ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِيهَا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا  ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا  ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا  ۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ

    ќōди-фтəрōйнəə 'əлəл-лаhи кəз̃ибəн ин 'уднəə фии мильлəтикумм-бə'дə из̃ нəджджəəнəл-лаhу минhəə, вəмəə йəкууну лəнəə əн-нə'уудə фииhəə ильлəə əй-йəшəə`əл-лаhу рōббунəə, вəси'ə рōббунəə кульлə шэй`ин 'ильмə, 'əлəл-лаhи тəвəккəльнəə, рōббəнəə-фтəh бэйнəнəə вəбэйнə ќōуминəə би-ль-həќќи вə`əŋŋтə хōйруль-фəəтиhиин

    Əgər Allah bizə sizin dininizdən nicat verdikdən sonra, biz ona daxil olsaq (Allahın şərikinin olmasını desək), şübhəsiz, Allaha qarşı yalan uydurmuş olarıq. Bizə, Rəbbimizin istəməsi istisna olmaqla (ki, əlbəttə Rəbbimiz də heç vaxt istəməyəcəkdir,) sizin dininizə daxil olmaq yaraşmaz. Bizim Rəbbimiz elm və agahlıq baxımından hər şeyi əhatə etmişdir. Biz yalnız Allaha təvəkkül etmişik. Ey Rəbbimiz, bizimlə qövmümüz arasında haqq əsasında hökm çıxar və (ixtilafı) həll et ki, sən hakim və həll edənlərin ən yaxşısısan».
  • 7:90

    وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ

    вəќōōлəль-мəлə`уль-лəз̃иинə кəфəруу миŋŋ-ќōумиhи лə`ини-ттəбə'тум шу'əйбəн иннəкум из̃əль-лəхōōсируун

    Onun qövmünün kafir başçı və böyükləri dedilər: «Əgər Şüeybə tabe olsanız, onda siz mütləq ziyana uğramış olacaqsınız».
  • 7:91

    فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ

    фə`əхōз̃əтhумур-рōджфəту фə`əсбəhуу фии дəəриhим джəəc̃имиин

    Beləliklə (göy gürultusu nəticəsində) onları şiddətli bir zəlzələ bürüdü və öz evlərində diz çökmüş və üzləri üstə düşmüş halda hamısının canları çıxdı.
  • 7:92

    الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا  ۚ الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَانُوا هُمُ الْخَاسِرِينَ

    əльлəз̃иинə кəз̃з̃əбуу шу'əйбəн кə`əль-лəм йəґнəу фииhəə, əльлəз̃иинə кəз̃з̃əбуу шу'əйбəн кəəнуу hумуль-хōōсириин

    (Bəli,) Şüeybi təkzib edənlər (elə məhv oldular) sanki heç vaxt orada yaşamayıblar. Şüeybi təkzib edənlər, özləri ziyana uğramışlar idilər.
  • 7:93

    فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ  ۖ فَكَيْفَ آسَىٰ عَلَىٰ قَوْمٍ كَافِرِينَ

    фəтəвəльлəə 'əнhум вəќōōлə йəə ќōуми лəќōд əблəґтукум рисəəлəəти рōббии вəнəсōhту лəкум, фəкəйфə əəсəə 'əлəə ќōумин кəəфириин

    Beləliklə, (Şüeyb) onlardan üz döndərdi və (cəsədlərinə xitab edərək) dedi: «Ey mənim qövmüm, şübhəsiz, mən Rəbbimin tapşırıqlarını sizə çatdırdım və sizə öyüd-nəsihət verərək xeyirinizi istədim. Belə olan halda, kafir bir dəstə üçün necə kədərlənim?»
  • 7:94

    وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ

    вəмəə əрсəльнəə фии ќōрйəтимм-мин-нəбиййин ильлəə əхōз̃нəə əhлəhəə би-ль-бə`сəə`и вəд-дōррōō`и лə'əльлəhум йəддōррō'уун

    Biz peyğəmbər göndərdiyimiz hər bir şəhər və kəndin əhalisini xəstəlik, çətinlik və yoxsulluğa düçar etdik ki, bəlkə (Bizim dərgahımıza) yalvarıb-yaxarsınlar.
  • 7:95

    ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوا وَّقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

    c̃уммə бəддəльнəə мəкəəнəс-сəййи`əтиль-həсəнəтə həттəə 'əфəу-вəќōōлюю ќōд мəссə əəбəə`əнəəд-дōррōō`у вəс-сəррōō`у фə`əхōз̃нəəhумм-бəґтəтəу-вəhум лəə йəш'уруун

    Sonra o pislik və çətinliyin yerinə yaxşılıq və xoşluq gətirdik, nəhayət (mal və övlad baxımından) artdılar və (yenə də ayılmayaraq) «bizim atalarımıza da narahatlıq və rahatlıq üz vermişdi (bu, təbii bir işdir, pərdə arxasında bir səbəbkar yoxdur)» dedilər. Belə olduqda, özləri də bilmədən, qəflətən onları yaxaladıq.
  • 7:96

    وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَـٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ

    вəлəу əннə əhлəль-ќурōō əəмəнуу вəəттəќōу лəфəтəhнəə 'əлэйhимм-бəрōкəəтимм-минəс-сəмəə`и вəəль`əрды вəлəəкиŋŋ-кəз̃з̃əбуу фə`əхōз̃нəəhумм-бимəə кəəнуу йəксибуун

    Əgər şəhər və kəndlərin əhalisi iman gətirsəydilər və təqvalı olsaydılar, şübhəsiz, göydən və yerdən onların üzünə bərəkətlər(in qapılarını) açardıq. Lakin onlar (Bizim ayələrimizi) təkzib etdilər. Belə olduqda onları əldə etdiklərinin cəzası olaraq yaxaladıq.
  • 7:97

    أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ

    əфə`əминə əhлюль-ќурōō əй-йə`тийəhумм-бə`сунəə бəйəəтəу-вəhум нəə`имуун

    Belə isə, görəsən şəhər və kəndlərin əhalisi Bizim əzabımızın onlara gecə vaxtı yatdıqları zaman gəlməsindən xatircəmdirlər?
  • 7:98

    أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ

    əвə`əминə əhлюль-ќурōō əй-йə`тийəhумм-бə`сунəə дуhəу-вəhум йəль'əбуун

    Və görəsən şəhər və kəndlərin əhalisi Bizim əzabımızın gündüz çağı (dünya) oyunlar(ın)a (və günah işlərə) başları qarışan halda onlara gəlməsindən xatircəmdirlər?
  • 7:99

    أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ  ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ

    əфə`əминуу мəкрōл-лаh, фəлəə йə`мəну мəкрōл-лаhи ильлəəль-ќōумуль-хōōсируун

    Belə isə, məgər Allahın məkrindən və qəfil əzabından xatircəmdirlər? Halbuki, ziyana uğramış dəstədən başqa heç kəs özünü Allahın məkrindən amanda bilmir.
  • 7:100

    أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ  ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ

    əвəлəм йəhди лильлəз̃иинə йəриc̃уунəль-əрдō мимм-бə'ди əhлиhəə əль-лəу нəшəə`у əсōбнəəhумм-биз̃унуубиhим, вəнəтбə'у 'əлəə ќулююбиhим фəhум лəə йəсмə'уун

    Məgər yer üzünün onun sahiblərindən sonra varisi olmuş şəxsləri bu mətləb hidayət etmədimi (və onlar üçün aydınlaşdırmadımı) ki, əgər Biz istəsək günahları müqabilində onları əzaba düçar edər və qəlblərinə (bədbəxtlik) möhür(ü) vurarıq ki, bir daha (haqq sözü) eşitməsinlər?!
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi