-
Maytham Al Tammar
-
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
бисмиль-лəhир-рōhмəəнир-рōhиим
Bağışlayan və mehriban Allahın adı ilə. -
2:1
المАлиф, лəм, мим.
Əlif, Lam, Mim. (Bu hərflər Allahla Onun Peyğəmbəri arasında olan rəmzlərdir. Bu kitab həmin bu hərflərdən təşkil olunmuşdur, lakin heç kəsin onun kimisini gətirmək qüdrəti yoxdur. Bu kitab «Əlif» (Allah) tərəfindən «Lam»ın (Cəbrailin) vasitəsi ilə «Mim»ə (Muhəmmədə (s)) nazil edilmişdir. Bu kitabın «möhkəm» və bu cür «mütəşabih» ayələri vardır.) -
2:2
ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَз̃əəликəль-китəəбу лəə рōйбə фииh, hудəл-ли-ль-муттəќиин
Barəsində heç bir şəkk-şübhə olmayan bu uca məqamlı kitab pərhizkarlar (aşağıdakı beş xüsusiyyəti fitrət və ya peyğəmbərlərin dəvəti yolu ilə əldə etmiş kəslər) üçün hidayət mənbəyidir. -
2:3
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَəльлəз̃иинə йу`минуунə би-ль-ґōйби вəйуќиимуунəс-сōлəəтə вəмиммəə рōзəќнəəhум йуŋŋфиќуун
O kəslər ki, qeybə (Allah, vəhy, mələklər və məad kimi hissiyyatın dərk edə bilmədiyi şeylərə) inanır, namaz qılır (haqqın müqabilində boyun əyir) və ruzi olaraq verdiyimiz şeylərdən (Allah yolunda) xərcləyirlər. -
2:4
وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَвəəльлəз̃иинə йу`минуунə бимəə уŋŋзилə илəйкə вəмəə уŋŋзилə миŋŋ-ќōбликə вəби-ль-əəхырōти hум йууќинуун
O kəslər ki, sənə nazil edilənə və səndən əvvəl (olub keçmiş peyğəmbərlərə) nazil edilənlərə imanları və axirət (Qiyamət) gününə yəqinlikləri vardır. -
2:5
أُولَـٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَуулəə`икə 'əлəə hудəмм-мир-рōббиhим, вə`уулəə`икə hумуль-муфлиhуун
Məhz onlar (Quranın hidayətindən qabaq) Allahları tərəfindən (fitri və əqli) bir hidayətdədirlər və nicat tapanlar da onlardır (və Quran onları bu məsələlərin arxasınca gələn kamilliklərə hidayət edir. Bu işləri inkar edən kəslərə isə müsbət təsir göstərmir). -
2:6
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَиннəль-лəз̃иинə кəфəруу сəвəə`ун 'əлэйhим ə`əŋŋз̃əртəhум əм лəм туŋŋз̃ирhум лəə йу`минуун
Şübhəsiz, küfr edənlər (və öz küfrlərində israr edənlər) üçün onları qorxutmağınla qorxutmamağın birdir, iman gətirməyəcəklər. -
2:7
خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌхōтəмəл-лаhу 'əлəə ќулююбиhим вə'əлəə сəм'иhим, вə'əлəə əбсōōриhим ґишəəвəh, вəлəhум 'əз̃əəбун 'əз̃ыым
Allah onların qəlblərinə və qulaqlarına (bədbəxtlik) möhür(ü) vurmuşdur və onların gözlərində (qəflət) pərdə(si) vardır. Onlara böyük bir əzab veriləcəkdir. -
2:9
يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَйухōōди'уунəл-лаhə вəəльлəз̃иинə əəмəнуу вəмəə йəхдə'уунə ильлəə əŋŋфусəhум вəмəə йəш'уруун
Allahı və iman gətirənləri aldatmaq istəyirlər, halbuki, özlərindən başqa heç kəsi aldatmırlar və başa (da) düşmürlər. -
2:10
فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَфии ќулююбиhим-мəрōдун фəзəəдəhумул-лаhу мəрōдō, вəлəhум 'əз̃əəбун əлиимумм-бимəə кəəнуу йəкз̃ибуун
Onların qəlblərində xəstəlik (küfr, şəkk və nifaq xəstəliyi) vardır, Allah da xəstəliklərini artırmış və artırmaqdadır və danışdıqları yalanın müqabilində onlar üçün ağrılı bir əzab vardır. -
2:13
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَـٰكِن لَّا يَعْلَمُونَвə`из̃əə ќиилə лəhум əəминуу кəмəə əəмəнəн-нəəсу ќōōлюю əну`мину кəмəə əəмəнəс-суфəhəə, əлəə иннəhум hумус-суфəhəə`у вəлəəкиль-лəə йə'лəмуун
Onlara «siz də camaat kimi iman gətirin» deyildikdə (öz qəlblərində) deyərlər: «Biz də səfehlər kimi iman gətirək?!» Bilsinlər ki, onların özləri səfehdirlər, lakin (bunu) bilmirlər. -
2:14
وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَвə`из̃əə лəќууль-лəз̃иинə əəмəнуу ќōōлюю əəмəннəə вə`из̃əə хōлəу илəə шəйəəтыыниhим ќōōлюю иннəə мə'əкум иннəмəə нəhну мустəhзи`уун
Onlar iman gətirənlərlə görüşdükləri zaman «iman gətirdik» deyərlər, öz şeytanları (azğın dostları) ilə xəlvətə çəkildikləri zaman isə «şübhəsiz, biz sizinləyik, biz (özümüzü iman gətirmiş kimi göstərməklə onları) yalnız ələ salırıq» deyərlər. -
2:16
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَуулəə`икəль-лəз̃иинə-штəрōвуд-дōлəəлəтə би-ль-hудəə фəмəə рōбиhəт-тиджəəрōтуhум вəмəə кəəнуу муhтəдиин
Onlar azğınlığı hidayət bahasına satın almış kəslərdir. Buna görə də nə ticarətləri bir xeyir verdi, nə də (haqq) yolu tapanlardan oldular. -
2:17
مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَّا يُبْصِرُونَмəc̃əлюhум кəмəc̃əлиль-лəз̃ии-стəуќōдə нəəрōн фəлəммəə əдōō`əт мəə həулəhу з̃əhəбəл-лаhу бинууриhим вəтəрōкəhум фии з̃улюмəəтиль-лəə йубсыруун
Onların hekayəti (qaranlıq gecədə geniş bir çöldə) od yandıran şəxsin hekayətinə bənzəyir. Beləliklə, (od) onun ətrafını işıqlandıran kimi, Allah (odu söndürməklə) onların nurunu aradan aparar və onları heç görə bilməyəcəkləri bir qaranlıqda boşlayar. -
2:19
أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَəу кəсōййибимм-минəс-сəмəə`и фииhи з̃улюмəəтуу-вəрō'дуу-вəбəрќуй-йəдж'əлююнə əсōōби'əhум фии əəз̃əəниhим-минəс-сōвəə'иќи həз̃əрōль-мəут, вəл-лаhу муhиитумм-би-ль-кəəфириин
Yaxud (onların hekayəti) səmadan yağan və qaranlıqlar, göy gurultusu və şimşəyi olan doluya (düşmüş şəxslərin hekayətinə) bənzəyir. Onlar ölümdən qaçmaq üçün ildırımın şiddətindən barmaqlarını qulaqlarına tıxayarlar. Allah bütün kafirləri (elm və qüdrət baxımından) əhatə etmişdir. -
2:20
يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ ۖ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُم مَّشَوْا فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌйəкəəдуль-бəрќу йəхтōфу əбсōōрōhум, кульлəмəə əдōō`ə лəhум-мəшəу фииhи вə`из̃əə əз̃лəмə 'əлэйhим ќōōмуу, вəлəу шəə`əл-лаhу лəз̃əhəбə бисəм'иhим вə`əбсōōриhим, иннəл-лаhə 'əлəə кулли шэй`ин ќōдиир
Çaxan şimşək az qalır ki, onların gözlərinin işığını aradan aparsın. Onlara işıq saçan zaman həmin işıqda yol gedər, fəza qaranlıqlaşanda isə dayanarlar. Əgər Allah istəsəydi, onların eşitmə və görmə (qabiliyyət)lərini əllərindən alardı. Çünki Allah hər şeyə qadirdir.
Достоинства этой суры
1. Айаши привёл, что Посланник Аллаха (С) сказал:
Мне даны длинные суры вместо Торы, средние — вместо Евангелия и краткие — вместо Псалмов. И мне даны ещё шестьдесят семь сур.
(«Тафсир» Айаши, том 1, С. 43).
2. Шейх Садук привёл, что Имам Садык (А) сказал:
Кто прочитает суры «Корова» и «Семейство Имрана» — эти две суры в Судный День будут над его головой, подобно облаку.
(«Савабу ль-амаль», С. 132).
3. Айаши привёл, что Посланник Аллаха (С) сказал:
Кто прочитает четыре первых аята суры «Корова», затем аят Курси и два аята после него, а потом три последних аята суры «Корова» — не увидит в себе самом, своей семье и имуществе того, что будет ему неприятно, и шайтан не приблизится к нему, и он не забудет Коран.
(«Тафсир» Айаши, том 1, С. 43).