Müqəddəs Quran

Bəqərə (İnək)
  • Maytham Al Tammar
  • 2:241

    وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ  ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ

    вəли-ль-мутōльлəќōōти мəтəə'умм-би-ль-мə'рууф, həќќōн 'əлəəль-муттəќиин

    Və talaq verilmiş qadınlara (ər tərəfindən) münasib mal və yaşayış şəraiti lazımdır (iddə gözlədiyi müddətin xərcləri və talaqın növündən asılı olaraq mehriyyənin hamısı və ya bir hissəsi onlara verilməlidir). Bu, təqvalıların boynunda sabit və vacib (bir vəzifə)dir.
  • 2:242

    كَذَ‌ٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

    кəз̃əəликə йубəййинул-лаhу лəкум əəйəəтиhи лə'əльлəкум тə'ќилююн

    Allah Öz ayələrini (dinin hökmlərini) sizə bu cür aydınlaşdırır ki, bəlkə düşünəsiniz.
  • 2:243

     ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ  ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ

    əлəм тəрō илəəль-лəз̃иинə хōрōджуу миŋŋ-дийəəриhим вəhум улююфун həз̃əрōль-мəути фəќōōлə лəhумул-лаhу муутуу c̃уммə əhйəəhум, иннəл-лаhə лəз̃уу фəдлин 'əлəəн-нəəси вəлəəкиннə əкc̃əрōн-нəəси лəə йəшкуруун

    Sayları minlərlə olduğu halda ölümün qorxusundan (və cihaddan qaçmaq üçün) öz evlərindən çıxan kəslərə (ibrət gözü ilə) baxmadınmı? Onda Allah onlara dedi: «Ölün! (Allah onların ölümünü istədi, onlar da dərhal öldülər.)» Sonra onları diriltdi (ki, ölümdən qaçmağın mümkün olmamasını başa düşsünlər). Doğrudan da Allah insanlara qarşı lütf və bəxşiş sahibidir. Lakin insanların çoxu şükr etmirlər.
  • 2:244

    وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

    вəќōōтилюю фии сəбиилиль-лəhи вəə'лəмуу əннəл-лаhə сəмии'ун 'əлиим

    Allah yolunda (düşmənlərlə) vuruşun və bilin ki, həqiqətən, Allah eşidən və biləndir.
  • 2:245

    مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً  ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

    мəŋŋ-з̃əəль-лəз̃ии йуќридул-лаhə ќōрдōн həсəнəн фəйудōō'ифəhу лəhу əд'əəфəн кəc̃иирōh, вəл-лаhу йəќбиду вəйəбсуту вə`илəйhи турджə'уун

    Kim Allaha gözəl bir borc verməyə hazırdır ki, Allah(da) onu (qaytararkən) onun üçün neçə qat artırsın? (Ruzini) azaldan da, çoxaldan da Allahdır. Ona tərəf qaytarılacaqsınız.
  • 2:246

    أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ  ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا  ۖ قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا  ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ  ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ

    əлəм тəрō илəəль-мəлə`и мимм-бəнии исрōō`иилə мимм-бə'ди муусəə из̃ ќōōлюю линəбиййиль-лəhуму-б'əc̃ лəнəə мəликəн-ннуќōōтиль фии сəбиилиль-лəh, ќōōлə həль 'əсəйтум иŋŋ-кутибə 'əлэйкумуль-ќитəəлю əльлəə туќōōтилюу, ќōōлюю вəмəə лəнəə əльлəə нуќōōтилə фии сəбиилиль-лəhи вəќōд ухриджнəə миŋŋ-дийəəринəə вə`əбнəə`инəə, фəлəммəə кутибə 'əлэйhимуль-ќитəəлю тəвəльлəу ильлəə ќōлиилəмм-минhум, вəл-лаhу 'əлиимумм-биз̃-з̃ōōлимиин

    Musa(nın vəfatın)dan sonra Bəni-İsrail böyüklərindən (əyan-əşraflarından) öz peyğəmbərlərindən birinə (Şəmuilə) «Allah yolunda döyüşməyimiz üçün bizə bir hökmdar göndər» deyən dəstəyə (onların halına qəlb gözü ilə) baxmadınmı? (Peyğəmbərləri onlara) dedi: «Heç sizə döyüş yazılacağı təqdirdə vuruşmayacağınız (və itaətsizlik edəcəyiniz) ehtimalını vermirsiniz?» Dedilər: «Bizə nə olub ki, öz ev-eşiyimizdən və övladlarımızın yanından çıxarıldığımız halda Allah yolunda vuruşmayaq?» Beləliklə, onlara döyüş yazılan zaman, onların az bir qismi istisna olmaqla (hamısı) arxa çevirdilər. Allah zalımları tanıyandır.
  • 2:247

    وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا  ۚ قَالُوا أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ  ۚ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ  ۖ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاءُ  ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

    вəќōōлə лəhум нəбиййуhум иннəл-лаhə ќōд бə'əc̃ə лəкум тōōлюютə мəликə, ќōōлюю əннəə йəкууну лəhуль-мульку 'əлэйнəə вəнəhну əhəќќу би-ль-мульки минhу вəлəм йу`тə сə'əтəмм-минəль-мəəль, ќōōлə иннəл-лаhə-стōфəəhу 'əлэйкум вəзəəдəhу бəстōтəн фииль-'ильми вəəльджисм, вəл-лаhу йу`тии мулькəhу мəй-йəшəə, вəл-лаhу вəəси'ун 'əлиим

    Peyğəmbərləri onlara dedi: «Həqiqətən, Allah Talutu sizə hökmdar göndərdi». Dedilər: «Hökmdarlığa biz ondan daha layiq olduğumuz və ona çoxlu var-dövlət verilmədiyi halda o bizə necə hökmranlıq edə bilər?!» (Peyğəmbərləri) dedi: «Şübhəsiz, Allah onu sizin üzəriniz(d)ə (hökmranlıq etmək üçün) seçib və ona artıq elm və cismani güc verib. Allah Öz hökmdarlıq və şahlığını istədiyi şəxsə verir. Allah (vücud, qüdrət və rəhmət baxımından) geniş və biləndir».
  • 2:248

    وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَىٰ وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ  ۚ إِنَّ فِي ذَ‌ٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

    вəќōōлə лəhум нəбиййуhум иннə əəйəтə мулькиhи əй-йə`тийəкумут-тəəбууту фииhи сəкиинəтумм-мир-рōббикум вəбəќиййəтумм-миммəə тəрōкə əəлю муусəə вə`əəлю həəруунə тəhмилюhуль-мəлəə`икəh, иннə фии з̃əəликə лə`əəйəтəль-лəкум иŋŋ-куŋŋтум-му`миниин

    Peyğəmbərləri onlara dedi: «Onun hökmranlığının nişanəsi, içərisində (sizin üçün) Rəbbiniz tərəfindən qəlb rahatlığı və Musa və Harun ailəsinin qoyub getdikləri şeylərin qalıqları (Musanın əsası, zirehi və nəleyni, Tövratın lövhələri və Harunun əmmaməsi) olan və mələklərin daşıdıqları tabutun (Musanın içərisində suya atıldığı əhd sandığının) sizin yanınıza gəlməsidir. Əlbəttə, əgər iman əhli olsanız onda sizin üçün (Talutun hakimiyyətinin doğruluğu barəsində) nişanə vardır».
  • 2:249

    فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ  ۚ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ  ۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ  ۚ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو اللَّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ  ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ

    фəлəммəə фəсōлə тōōлююту би-ль-джунууди ќōōлə иннəл-лаhə мубтəлиикумм-бинəhəрин фəмəŋŋ-шəрибə минhу фəлэйсə миннии вəмəль-лəм йəт'əмhу фə`иннəhу миннии ильлəə мəни-ґтəрōфə ґурфəтəмм-бийəдиh, фəшəрибуу минhу ильлəə ќōлиилəмм-минhум, фəлəммəə джəəвəзəhу hувə вəəльлəз̃иинə əəмəнуу мə'əhу ќōōлюю лəə тōōќōтə лəнəəль-йəумə биджəəлюютə вəджунуудиh, ќōōлəль-лəз̃иинə йəз̃уннуунə əннəhум-мулəəќуул-лаhи кəм-миŋŋ-фи`əтин ќōлиилəтин ґōлəбəт фи`əтəн кəc̃иирōтəмм-би`из̃ниль-лəh, вəл-лаhу мə'əс-сōōбириин

    Beləliklə, Talut (Əmaliqə ilə döyüşmək üçün) qoşunla birgə (öz qərargahlarından) ayrılarkən dedi: «Həqiqətən, Allah sizi bir çay ilə imtahan edəcəkdir. Odur ki, kim ondan (doyunca) içsə, məndən deyil və kim ondan içməsə məndəndir, əlinə bir ovuc su götürən istisna olmaqa (ki, o da məndəndir). Beləliklə, onların az bir hissəsi istisna olmaqla hamısı ondan içdilər. Talut və onunla birgə iman gətirənlər çaydan keçdikdən sonra (onlardan bəziləri) dedilər: «Bizim bu gün Calut və onun qoşunu ilə qarşılaşmağa taqətimiz yoxdur». Allaha qovuşacaqlarına inananlar (axirətə imanları olanlar isə) dedilər: «O qədər az (saylı) dəstə Allahın köməyi ilə çox (saylı) dəstəyə qalib gəlib ki! Allah səbirlilərlədir».
  • 2:250

    وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُوا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

    вəлəммəə бəрōзуу лиджəəлюютə вəджунуудиhи ќōōлюю рōббəнəə əфриґ 'əлэйнəə сōбрōу-вəc̃əббит əќдəəмəнəə вəəŋŋсурнəə 'əлəəль-ќōумиль-кəəфириин

    Onlar Calut və onun qoşunu ilə vuruşmaq üçün qarşılaşdıqları zaman dedilər: «Ey Rəbbimiz, biz(im qəlblərimiz)ə səbr və dözüm nazil et, qədəmlərimizi möhkəmləndir və bizə kafir qövm üzərində kömət et.
  • 2:251

    فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ  ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَـٰكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ

    фəhəзəмууhумм-би`из̃ниль-лəhи вəќōтəлə дəəвууду джəəлюютə вə`əəтəəhул-лаhуль-мулькə вəəльhикмəтə вə'əльлəмəhу миммəə йəшəə, вəлəулəə дəф'ул-лаhин-нəəсə бə'дōhумм-бибə'дыль-лəфəсəдəтиль-əрду вəлəəкиннəл-лаhə з̃уу фəдлин 'əлəəль-'əəлəмиин

    Beləliklə, Allahın köməyi ilə onları məğlub etdilər və (Talutun əsgərlərindən olan) Davud Calutu öldürdü. Allah ona səltənət, hökmdarlıq və hikmət (şəriət elmləri və əqli maarif) verdi və (Zəbur kitabı, gerçəklik əsasında hökm çıxarmaq, quşların dilləri və dəmirdən zireh toxumaq kimi) istədiyi şeylərdən ona öyrətdi. Əgər Allah insanların bəzisini digər bəzilərinin vasitəsi ilə dəf etməsəydi, yer üzünü mütləq fitnə-fəsad bürüyərdi. Lakin Allah bütün aləmdəkilərə qarşı lütf və mərhəmət sahibidir.
  • 2:252

    تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ  ۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ

    тилькə əəйəəтул-лаhи нəтлююhəə 'əлэйкə би-ль-həќќ, вə`иннəкə лəминəль-мурсəлиин

    Bunlar Allahın ayələridir (tovhid və qüdrət nişanələridir) ki, haqq olaraq sənə oxuyuruq. Həqiqətən, sən göndərilənlərdənsən.
  • 2:253

     ۞ تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ  ۘ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللَّهُ  ۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ  ۚ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ  ۗ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَـٰكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ  ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلَـٰكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ

    тилькəр-русулю фəддōльнəə бə'дōhум 'əлəə бə'дымм-минhум-мəŋŋ-кəльлəмəл-лаh, вəрōфə'ə бə'дōhум дəрōджəəт, вə`əəтəйнəə 'иисəə-бнə мəрйəмəль-бэййинəəти вə`əййəднəəhу бирууhиль-ќудус, вəлəу шəə`əл-лаhу мəə-ќтəтəлəль-лəз̃иинə мимм-бə'диhим-мимм-бə'ди мəə джəə`əтhумуль-бэййинəəту вəлəəкини-хтəлəфуу фəминhум-мəн əəмəнə вəминhум-мəŋŋ-кəфəр, вəлəу шəə`əл-лаhу мəə-ќтəтəлюю вəлəəкиннəл-лаhə йəф'əлю мəə йуриид

    Bu peyğəmbərlərdən (adları çəkilən) bəzilərini bəzilərindən üstün etdik. Onlardan eləsi var ki, Allah onunla danışıb (Musa kimi) və bəzilərini bir neçə dərəcə ucaldıb (ulul-əzm peyğəmbərlər kimi). Və Məryəm oğlu İsaya aydın dəlillər (aşkar möcüzələr) əta etdik və onu «Ruhul-Qudus» ilə qüvvətləndirdik. Əgər Allah qəti şəkildə istəsəydi, onlardan sonra (tarix boyu) gələnlər (onların ümmətləri) onlara gəlmiş (bütün bu) aydın dəlillərdən sonra bir-birləri ilə vuruşmazdılar. Lakin ixtilafa düşdülər. Beləliklə, onların bəzisi iman gətirdi və bəzisi kafir oldu (və yer üzündə müharibələr törətdilər). Şübhəsiz, əgər Allah istəsəydi, onlar bir-birləri ilə vuruşmazdılar. Lakin Allah istədiyini (bəndələri əqidə və əməllərində ixtiyar sahibi) edir.
  • 2:254

    يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ  ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ

    йəə əййуhəəль-лəз̃иинə əəмəнуу əŋŋфиќуу миммəə рōзəќнəəкум-миŋŋ-ќōбли əй-йə`тийə йəумуль-лəə бэй'ун фииhи вəлəə хульлəтуу-вəлəə шəфəə'əh, вəəлькəəфируунə hумуз̃-з̃ōōлимуун

    Ey iman gətirənlər, nə alış-verişin və nə də dostluq və şəfaətin olmayacağı gün gəlməmişdən qabaq sizə ruzi olaraq verdiklərimizdən (Allah yolunda) xərcləyin. Kafirlərdir zalımlar!
  • 2:255

    اللَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ  ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ  ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ  ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ  ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ  ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ  ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ  ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا  ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ

    аллаhу лəə илəəhə ильлəə hувəль-həййуль-ќōййуум, лəə тə`хуз̃уhу синəтуу-вəлəə нəум, лəhу мəə фиис-сəмəəвəəти вəмəə фииль-əрд, мəŋŋ-з̃əəль-лəз̃ии йəшфə'у 'иŋŋдəhу ильлəə би`из̃ниh, йə'лəму мəə бэйнə əйдииhим вəмəə хōльфəhум, вəлəə йуhиитуунə бишəй`имм-мин 'ильмиhи ильлəə бимəə шəə, вəси'ə курсиййуhус-сəмəəвəəти вəəль`əрд, вəлəə йə`уудуhу hифз̃уhумəə, вəhувəль-'əлиййуль-'əз̃ыым

    Tək olan Allahdır ki, Ondan başqa bir məbud yoxdur! (Öz zatı ilə var olan) diri və (varlıq aləmini) bərqərar saxlayan qadir və əbədidir. Onu əsla nə mürgi tutar, nə də yuxu! (Yaradılış, qorumaq, idarə etmək və yox etmək Onun istəyindən asılı olduğu üçün) göylərdə və yerdə olanların hamısı (göylər və yer də daxil olmaqla) Ona məxsusdur. İzni olmadan Onun hüzurunda kim vasitəçilik və şəfaət (bu dünyada səbəblərlə nəticələr arasında qeyri-ixtiyari vasitəçilik, o dünyada isə əməllərin cəzasının ləğvi və savabların artırılması üçün olan ixtiyari şəfaət) edə bilər?! İnsanların qarşısında olanı da, arxalarında olanı da (dünyanın keçmiş və gələcək hadisələrini) bilir və onlar Onun elmindən Onun istədiyindən başqa heç bir şeyi bilə bilməzlər. Onun (səltənət və rübubiyyət) kürsüsü göyləri və yeri əhatə etmişdir. Onları (göyləri və yeri) qoruyub saxlamaq Onun üçün çətin və yorucu deyildir. O, çox uca və böyükdür.
  • 2:256

    لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ  ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ  ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا  ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

    лəə икрōōhə фиид-диин, ќōт-тəбэййəнəр-рушду минəль-ґōйй, фəмəй-йəкфур бит-тōōґуути вəйу`мимм-биль-лəhи фəќōди-стəмсəкə би-ль-'урвəтиль-вуc̃ќōō лəə-ŋŋфисōōмə лəhəə, вəл-лаhу сəмии'ун 'əлиим

    Dində (əqidənin əsasalarında) məcburiyyət yoxdur (çünki, daxili inanc və etiqadlar zorla qəbul etdirilə bilməzlər və dəlil-sübuta tabedirlər). Şübhəsiz, (bu Quran vasitəsilə) hidayət yolu azğınlıqdan (seçilib) aydınlaşmışdır. Buna görə də, kim azğın və itaətsizə (şeytan və onun ardıcıllarına) kafir olub Allaha iman gətirsə, doğrudan da heç vaxt qırılmayan möhkəm bir dəstəkdən yapışmışdır. Allah eşidən və biləndir.
  • 2:257

    اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ  ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ  ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ  ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

    аллаhу вəлиййуль-лəз̃иинə əəмəнуу йухриджуhум-минəз̃-з̃улюмəəти илəəн-нуур, вəəльлəз̃иинə кəфəруу əулийəə`уhумут-тōōґууту йухриджуунəhум-минəн-нуури илəəз̃-з̃улюмəəт, уулəə`икə əсhəəбун-нəəр, hум фииhəə хōōлидуун

    Allah iman gətirənlərin dostu və başçısıdır. Onları (nadanlıq, küfr və itaətsizliklik) qaranlıqlar(ın)dan (elm, iman və təqva) nur(un)a tərəf çıxarır. Kafir olanların başçıları isə azğın və itaətsizlərdir ki, onları (hidayət) nur(un)dan (azğınlıq) zülmətlər(in)ə tərəf çıxarırlar. Onlar Cəhənnəm əhlidirlər və orada əbədi qalacaqlar.
  • 2:258

    أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ  ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ  ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

    əлəм тəрō илəəль-лəз̃ии həəджджə ибрōōhиимə фии рōббиhи əн əəтəəhул-лаhуль-мулькə из̃ ќōōлə ибрōōhииму рōббийəль-лəз̃ии йуhйии вəйумииту ќōōлə əнəə уhйии вə`умиит, ќōōлə ибрōōhииму фə`иннəл-лаhə йə`тии биш-шəмси минəль-мəшриќи фə`ти биhəə минəль-мəґриби фəбуhитəль-лəз̃ии кəфəр, вəл-лаhу лəə йəhдииль-ќōумəз̃-з̃ōōлимиин

    Allahın verdiyi hökmdarlıq üzündən öyünərək İbrahimlə Rəbbi barəsində höcətləşən kəsi (Nəmrudu, qəlb gözü ilə) görmədinmi? İbrahim «mənim Rəbbim dirildən və öldürəndir» deyən zaman o dedi: «Mən (də) dirildirəm və öldürürəm (iki məhkumdan birini azad edir, digərini isə öldürürəm)». İbrahim dedi: «Həqiqətən, (mənim) Allah(ım) günəşi şərqdən çıxarır, sən onu qərbdən çıxar!» Belə olan halda kafir olmuş kəs, mat-məəttəl qaldı. Allah zalım qövmü əsla hidayət etmir.
  • 2:259

    أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْيِي هَـٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا  ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ  ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ  ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ  ۖ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ  ۖ وَانظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ  ۖ وَانظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا  ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

    əу кəəльлəз̃ии мəррō 'əлəə ќōрйəтиу-вəhийə хōōвийəтун 'əлəə 'уруушиhəə ќōōлə əннəə йуhйии həəз̃иhиль-лəhу бə'дə мəутиhəə, фə`əмəəтəhул-лаhу ми`əтə 'əəмин c̃уммə бə'əc̃əh, ќōōлə кəм лəбиc̃т, ќōōлə лəбиc̃ту йəумəн əу бə'дō йəум, ќōōлə бəль-лəбиc̃тə ми`əтə 'əəмин фəəŋŋз̃ур илəə тō'əəмикə вəшəрōōбикə лəм йəтəсəннəh, вəəŋŋз̃ур илəə hимəəрикə вəлинəдж'əлəкə əəйəтəл-лин-нəəс, вəəŋŋз̃ур илəəль-'из̃ōōми кəйфə нуŋŋшизуhəə c̃уммə нəксууhəə лəhмə, фəлəммəə тəбэййəнə лəhу ќōōлə ə'лəму əннəл-лаhə 'əлəə кулли шэй`ин ќōдиир

    Yaxud (evlərinin damı çökmüş və) divarları damlarının üzərinə uçmuş (və sakinlərinin cəsədləri çürüyüb dağılmış) kənddən keçən (kəs) kimisini (görmüsənmi)? (O, təəccüblə öz-özünə) dedi: «Allah bunları ölümlərindən sonra necə dirildəcək?!» Buna görə də Allah onu yüz il öldürdü, sonra diriltdi (və) dedi: «(Burada) nə qədər qalmısan?» Dedi: «Bir gün, ya günün bir hissəsini (qalmışam)». Dedi: «Xeyir, yüz il qalmısan; yemək-içməyinə bax ki, heç dəyişməyib və uzunqulağına bax (gör necə çürüyüb dağılıb). Biz (bunu sənin istəyini yerinə yetirmək və) səni insanlara (Öz tovhid və qüdrətimizin) nişanə(si) etmək üçün (etdik). Bax (gör uzunqulağının) sümükləri(ni) necə götürür (və onları bir-birinə birləşdirir), sonra onların üstünə ət örtürük! Beləliklə, (dirilməyin necəliyi) ona aydın olduqda, dedi: «İndi bilirəm ki, Allah hər şeyə qadirdir (və indi bunu öz gözlərimlə görüb yəqinlik əldə etdim).
  • 2:260

    وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ  ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن  ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَـٰكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي  ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا  ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

    вə`из̃ ќōōлə ибрōōhииму рōбби əринии кəйфə туhйииль-мəутəə, ќōōлə əвəлəм ту`мин, ќōōлə бəлəə вəлəəкил-лийəтмə`иннə ќōльбий, ќōōлə фəхуз̃ əрбə'əтəмм-минəт-тōйри фəсурhуннə илəйкə c̃уммə-дж'əль 'əлəə кулли джəбəлимм-минhуннə джуз`əн c̃уммə-д'уhуннə йə`тиинəкə сə'йə, вəə'лəм əннəл-лаhə 'əзиизун həкиим

    (Yada sal) o zaman(ı) ki, İbrahim dedi: «Ey Rəbbim, ölüləri necə diriltməyini mənə göstər». Dedi: «Məgər (Mənim qüdrətimə və ya axirət gününə) imanın yoxdur?» Dedi: «Əksinə (imanım var)! Lakin qəlbimin (gözlə görərək) rahatlıq tapması üçün (istədim)». Dedi: «Belə isə, dörd (növ) quş götür, (cismlərində olan əlamətləri dəqiq görə bilməyin üçün) onları özünə yaxınlaşdır və (onları) tikə-tikə doğra(yıb bir-birinə qat). Sonra (bu ətrafdakı) hər dağın başına onlardan bir parça qoy. Daha sonra onları çağır, sürətlə sənin yanına gələcəklər. Bil ki, Allah yenilməz qüdrət və hikmət sahibidir».

Достоинства этой суры

1. Айаши привёл, что Посланник Аллаха (С) сказал:

Мне даны длинные суры вместо Торы, средние — вместо Евангелия и краткие — вместо Псалмов. И мне даны ещё шестьдесят семь сур.

(«Тафсир» Айаши, том 1, С. 43).

 

2. Шейх Садук привёл, что Имам Садык (А) сказал:

Кто прочитает суры «Корова» и «Семейство Имрана» — эти две суры в Судный День будут над его головой, подобно облаку.

(«Савабу ль-амаль», С. 132).

 

3. Айаши привёл, что Посланник Аллаха (С) сказал:

Кто прочитает четыре первых аята суры «Корова», затем аят Курси и два аята после него, а потом три последних аята суры «Корова» — не увидит в себе самом, своей семье и имуществе того, что будет ему неприятно, и шайтан не приблизится к нему, и он не забудет Коран.

(«Тафсир» Айаши, том 1, С. 43).

Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi