Saffat (Cərgəyə düzülmüşlər)
  • Maytham Al Tammar
  • 37:101

    فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ

    фəбəшшəрнəəhу биґулəəмин həлиим

    Beləliklə, Biz onu həlim bir oğlan uşağı (İsmail) ilə mücdələdik.
  • 37:102

    فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ  ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ  ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ

    фəлəммəə бəлəґō мə'əhус-сə'йə ќōōлə йəə бунəййə иннии əрōō фииль-мəнəəми əннии əз̃бəhукə фəəŋŋз̃ур мəəз̃əə тəрōō, ќōōлə йəə əбəти-ф'əль мəə ту`мəр, сəтəджидунии иŋŋ-шəə`əл-лаhу минəс-сōōбириин

    Oğlu onunla birlikdə işləmək və çalışmaq həddinə çatanda (İbrahim) dedi: «Oğulcığazım! Mən yuxuda hey görürürəm ki, sənin başını kəsirəm (boğazına bıçaq çəkirəm). Bəs bax (gör) nəzərin nədir?» (İsmail) dedi: «Ey ata! Sənə əmr ediləni yerinə yetir. Allahın istəyi ilə məni səbirlilərdən görəcəksən!»
  • 37:103

    فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ

    фəлəммəə əслəмəə вəтəльлəhу ли-ль-джəбиин

    Beləliklə, elə ki, onların hər ikisi (Allahın əmrinə) təslim oldular və o, oğlunu üzü üstə yerə yıxdı (imtahandan başı uca çıxdı)
  • 37:104

    وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ

    вəнəəдəйнəəhу əй-йəə ибрōōhиим

    Biz ona xitab etdik ki: «Ey İbrahim!
  • 37:105

    قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا  ۚ إِنَّا كَذَ‌ٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

    ќōд сōддəќтəр-ру`йəə, иннəə кəз̃əəликə нəджзииль-муhсиниин

    Həqiqətən, sən yuxunu həyata keçirdin. (Çünki həmin yuxunun mənası bıçağın hulquma çəkilməsi idi, hərçənd ki, həm ata, həm də oğul onun mənasının uşağın başının kəsilməsi olduğunu başa düşmüşdülər.) Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq.
  • 37:106

    إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ

    иннə həəз̃əə лəhувəль-бəлəə`уль-мубиин

    Şübhəsiz, bu (hadisə) həmin aşkar imtahandır.
  • 37:107

    وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ

    вəфəдəйнəəhу биз̃ибhин 'əз̃ыым

    Və Biz ona böyük bir qurbanlıq (həm cism, həm də ehtiram baxımından böyük bir qoyun) fəda etdik.
  • 37:108

    وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ

    вəтəрōкнəə 'əлэйhи фииль-əəхыриин

    Ondan sonrakı ümmətlərin arasında (tovhidə dəvət, şirk ilə mübarizə mücahidi, böyük fədakar və yeni kitab və şəriət sahibi kimi) yaxşı ad qoyduq.
  • 37:109

    سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ

    сəлəəмун 'əлəə ибрōōhиим

    Salam olsun İbrahimə!
  • 37:110

    كَذَ‌ٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

    кəз̃əəликə нəджзииль-муhсиниин

    Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq.
  • 37:111

    إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ

    иннəhу мин 'ибəəдинəəль-му`миниин

    Həqiqətən, o, Bizim mömin bəndələrimizdən idi.
  • 37:112

    وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ

    вəбəшшəрнəəhу би`исhəəќō нəбиййəмм-минəс-сōōлиhиин

    Onu İshaq(adlı bir övlad)la – salehlərdən olan peyğəmbərlə mücdələdik.
  • 37:113

    وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ  ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ

    вəбəəрōкнəə 'əлэйhи вə'əлəə исhəəќ, вəмиŋŋ-з̃урриййəтиhимəə муhсинуу-вəз̃ōōлимул-линəфсиhи мубиин

    Ona və İshaqa (övladlarının peyğəmbər olması, kitab və şəriətləri ilə) bərəkət verdik. O ikisinin övladlarından bəziləri yaxşı əməl sahibi, bəziləri özlərinə aşkar zülm edəndirlər.
  • 37:114

    وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ

    вəлəќōд мəнəннəə 'əлəə муусəə вəhəəруун

    Həqiqətən, Biz Musa və Haruna da nemət verdik.
  • 37:115

    وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ

    вəнəджджəйнəəhумəə вəќōумəhумəə минəль-кəрбиль-'əз̃ыым

    O ikisinə və qövmlərinə böyük bir qüssədən nicat verdik.
  • 37:116

    وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ

    вəнəсōрнəəhум фəкəəнуу hумуль-ґōōлибиин

    Və onlara kömək etdik. Beləliklə, onlar qalib gəldilər.
  • 37:117

    وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ

    вə`əəтəйнəəhумəəль-китəəбəль-мустəбиин

    Və o ikisinə (özü) aydın (olan) və aydınlıq gətirən (səma) kitab(ı) verdik.
  • 37:118

    وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ

    вəhəдəйнəəhумəəс-сырōōтōль-мустəќиим

    Və onların hər ikisini doğru yola hidayət etdik.
  • 37:119

    وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ

    вəтəрōкнəə 'əлэйhимəə фииль-əəхыриин

    Və sonrakı ümmətlərin arasında onlardan (tovhidə dəvət, şirk ilə mübarizə mücahidi, yeni kitab və şəriət sahibi kimi) yaxşı ad qoyduq.
  • 37:120

    سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ

    сəлəəмун 'əлəə муусəə вəhəəруун

    Salam olsun Musaya və Haruna!
Ayə əlfəcinə əlavə olundu
Ayə əlfəcindən silindi